ฮาร์วีย์ ยอร์กมองกริฟฟิน ยังอย่างเย็นชาและพูดอย่างเฉยเมยว่า “แพทย์ควรจะดูแลผู้ป่วยด้วยความรักและความเอาใจใส่ ตอนนี้อาการของทาเลีย ฮาแรนมีแต่จะแย่ลงทุกวัน

“ต่อให้ผมจะเป็นหมอผีจริง ๆ แต่ตราบใดที่มันไม่ทำร้ายทาเลีย ทำไมถึงไม่ยอมให้ผมลองดูก่อนล่ะ?

“หรือคุณคิดว่ามันจะแย่สำหรับคุณถ้าผมสามารถช่วยทาเลียได้จริง ๆ?!”

สีหน้าของกริฟฟินเปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขากลับมาเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว เขาจ้องไปที่เพย์ตันและพูดว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ผมเป็นแพทย์ประจำตัวของทาเลียมาโดยตลอด ดังนั้นผมจึงรู้สถานการณ์ปัจจุบันของทาเลียดีกว่าใคร ๆ

“สิ่งที่เธอต้องการในตอนนี้คือการพักผ่อน!

“ผมจะไปที่ประเทศหมู่เกาะด้วยตัวเองและเชิญอาจารย์ของผมมารักษาเธอโดยเร็วที่สุด!

“ถ้าจู่ ๆ คุณจะปล่อยให้คนอื่นรักษาเธอในตอนนี้มันมีแต่จะทำให้อาการของเธอแย่ลง!

“ถ้าอาการเธอแย่ลง ต่อให้อาจารย์ของผมมา เขาก็อาจจะช่วยอะไรเธอไม่ได้!

“ดังนั้นผมจึงมีคำแนะนำเพียงข้อเดียว ถ้าผู้อาวุโสฮอแรนยอมเชื่อผม ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้อาการของทาเลียคงที่!

“แต่หากคุณปล่อยให้คนอื่นทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ ผมก็หวังว่าความพยายามที่ผ่านมาของผมจะไม่สูญเป