กล่าวได้ว่าในขณะนี้ลิเลียน เยตส์กำลังอ้อนวอนฮาร์วีย์ ยอร์กหากฮาร์วีย์ยอมที่จะจากไป ลิเลียนจะยอมคุกเข่าขอโทษเขาเพื่อให้ได้ “ลูกเขย” ที่ดีอย่างเฮกเตอร์ ทอมป์สันฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ หลังจากที่เห็นลิเลียนขู่และพยายามเกลี้ยกล่อมเขาในเวลาเดียวกัน จากนั้นเขาก็หันไปมองแมนดี้ ซิมเมอร์ผ่านมากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่ทั้งสองได้พบกันครั้งสุดท้าย แมนดี้ดูเป็นตัวเองมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนบางทีอาจจะเป็นเพราะการเติบโตของเธอหลังจากที่ถูกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าสาขาฮาร์วีย์แทบจะจำเธอไม่ได้เพราะการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นเมื่อแมนดี้สบตาฮาร์วีย์ สายตาของเธอก็เยือกเย็น เธอไม่มีเจตนาที่จะคุยกับฮาร์วีย์ด้วยซ้ำ เธอเพียงแต่หยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบราวกับว่าเธอไม่เห็นฮาร์วีย์เลยฮาร์วีย์พูดไม่ออก เขาหันไปหาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ซีนเธียร์มองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าที่ว่าเขาสมควรได้รับทั้งหมดนี้ ทำให้เขาตกตะลึงอย่างที่สุดเขารู้ทันทีว่าซีนเธียร์อาจบอกอะไรบางอย่างกับแมนดี้เขาแค่ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับไคท์ วอล์กเกอร์หรืออีวอนน์ ซาเวียร์ลูซี่ โลว์กลับมามีความกล้าหาญอีกครั้งหลังจากที่เธอเห็นแมนดี้
ฮาร์วีย์ ยอร์กบอกได้ว่าแมนดี้ ซิมเมอร์โกรธเขาจริง ๆเมื่อสองสามวันก่อนพวกเขายังดีกันอยู่เลย ฮาร์วีย์ไม่รู้เลยว่าทำไมเธอถึงโกรธแต่ไม่ว่าจะอย่างไร ฮาร์วีย์รู้สึกว่าตอนนี้เขาจะต้องคิดบวกเอาไว้สำหรับตอนนี้เป้าหมายของฮาร์วีย์ก็คือการหยุดการนัดเดทนี้ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตามการนัดเดทนี้จะต้องไม่ดำเนินการต่อไปแม้ว่าจะเป็นบุคคลอื่นที่ไม่ใช่เฮกเตอร์ ทอมป์สันก็ตามการที่ภรรยาแท้ ๆ ของฮาร์วีย์กำลังออกเดทกับชายอื่นมีอะไรที่ผิดปกติมากมาย!มีเพียงลิเลียน เยตส์เท่านั้นที่จะสามารถวางแผนสิ่งที่ชั่วร้ายเช่นนี้ได้“หมาที่เห่าจะไม่กัดอย่างนั้นเหรอ?“นี่นายบอกให้ฉันหุบปากเหรอ?!”ลูซี่ โลว์ชี้หน้าฮาร์วีย์“นายมีสิทธิ์อะไรที่จะพูดกับฉันแบบนั้น?“นายคิดว่านายเป็นใคร?!“นายเป็นเจ้าชายหรือนายน้อยหรือไง? กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน?!“ในสายตาของฉัน นายกำลังขายขี้หน้าตัวเองเปล่า ๆ!“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ถ้าไม่ใช่เพราะนายยืนกับพวกเรา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคงจะไล่นายออกไปนานแล้ว!“ถ้านายยังจะก่อปัญหาต่อล่ะก็ ฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”ลูซี่กอดอกขณะที่เธอจ้องหน้าฮาร์วีย์เธอ
ฮาร์วีย์ ยอร์กรู้ว่าแมนดี้ ซิมเมอร์จะทำตัวอย่างไรในสถานการณ์แบบไหน เมื่อฮาร์วีย์กำลังจะอธิบายตัวเอง เฮกเตอร์ ทอมป์สันก็เดินกอดอกมาหาทุกคนหลังจากที่วางสายในอากาศดูเหมือนจะมีประกายไฟปะทุเมื่อฮาร์วีย์และเฮกเตอร์สบตากันครู่หนึ่งหลังจากที่เห็นชายร่างสูงหล่อที่มีนิสัยเหมือนคนชนชั้นสูง ฮาร์วีย์ก็เข้าใจทันทีว่าทำไมลิเลียนถึงสนใจลูกเขยคนใหม่ของเธออย่างมากถ้าตัดสินจากภายนอก เธอจะได้รับผลประโยชน์จากเฮกเตอร์มากกว่าฮาร์วีย์อย่างแน่นอน “โลกกลมจังเลยนะท่านยอร์ก”เฮกเตอร์หรี่ตาขณะที่จ้องฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็เผยรอยยิ้มอันอบอุ่น“คุณเป็นอย่างไรบ้าง? ผมไม่ได้เจอคุณเลยตั้งแต่การประมูลวันนั้น”“ผมสบายดี ที่ดิน H ที่ลู่เจียจุ่ยกำลังจะเริ่มการก่อสร้างเร็ว ๆ นี้” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“ในเมื่อเราพูดถึงเรื่องนี้กันแล้ว ผมคงจะต้องขอบคุณคุณอีกครั้ง”ตาของเฮกเตอร์กระตุกหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“คืนนี้ผมมีนัดเดทกับคุณซิมเมอร์ ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร คุณอยากร่วมทานอาหารกับพวกเราไหม?”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“นายน้อยทอมป์สัน คุณไม่รู้เหรอว่าแมนดี้เป็นภรรยาของผม?” ฮาร์วีย์ยังคงถามอย่างใจเย็น“โอ้”
เหลือเพียงฮาร์วีย์ ยอร์ก แมนดี้ ซิมเมอร์ และซีนเธียร์ ซิมเมอร์อยู่ ณ ที่นั้นฮาร์วีย์รีบกลั้นความรู้สึกของตัวเองเอาไว้และยิ้มให้แมนดี้อย่างอบอุ่น“สุดท้ายคุณก็ยังเป็นห่วงผมอยู่ดีสินะแมนดี้”เขาเอื้อมมือไปจับมือแมนดี้เป็นเรื่องปกติที่คู่รักจะทะเลาะกันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเป็นเวลานานสีหน้าของซีนเธียร์เคร่งขรึมทันทีที่เห็นดังนั้น เธอดึงมือทั้งสองออกจากกันด้วยสีหน้าที่โกรธจัดทันที“อะไร?! อะไรกัน?! พี่เขย กล้าดียังไงมาแตะต้องพี่สาวของฉันก่อนที่จะอธิบายอะไรด้วยซ้ำ?!” เธอกล่าวออกมาอย่างเดือดดาล“ต่อให้พี่สาวจะให้อภัยพี่…“แต่ฉันจะไม่มีวัน!”ซีนเธียร์โยนเอกสารกองหนึ่งลงบนโต๊ะตาของฮาร์วีย์กระตุกอย่างรุนแรงหลังจากที่เห็นเอกสารเหล่านั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนถ่ายภาพเหล่านั้น แต่ภาพส่วนใหญ่แสดงให้เห็นไคท์ วอล์กเกอร์ที่ซบหน้าอกของฮาร์วีย์บนรถ ในตอนนั้นมันเป็นสถานการณ์ที่อันตรายอย่างยิ่งแต่ไม่ว่าจะอย่างไร ใคร ๆ ต่างก็คิดว่าไคท์และฮาร์วีย์แอบคบกันอยู่แล้วนอกเหนือจากนั้นยังมีภาพของพวกเขาจับมือกันในคฤหาสน์วอล์กเกอร์ขณะที่ชมการแสดงบนหอคอยสูง…พูดได้ว่ามุมกล้องต่าง ๆ ถูกเลือกอย่างมีชั้นเ
ขณะที่ฮาร์วีย์ ยอร์กเริ่มปั่นป่วน รถโตโยต้า เซ็นจูรี่ก็ขับตัดหน้าเฮกเตอร์ ทอมป์สันข้างนอกมอร์ดูบรอดเวย์ ขณะที่ค่อย ๆ เปิดประตูรถจากทั้งสองด้านใบไม้สีเหลืองเหี่ยวเฉาตกลงตรงหน้าเฮกเตอร์หลังจากที่ลมพัดกระโชกแรงจากนั้นเสียงที่ไร้อารมณ์ก็ดังขึ้น“สายลมสิ้นลงแล้ว ถึงเวลาที่ฮาร์วีย์จะต้องทำเช่นเดียวกัน”***พนักงานจากมอร์ดูบรอดเวย์หายกันไปหมดราวกับไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขณะที่แมนดี้ ซิมเมอร์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง หนังตาของเธอรู้สึกหนักหน่วงซีนเธียร์ ซิมเมอร์ซึ่งกำลังพยายามไกล่เกลี่ยสถานการณ์ก็รู้สึกวิงเวียนเช่นกัน เธอหมดสติและฟุบที่ขอบโต๊ะทันทีแมนดี้รู้สึกหวาดกลัว ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร ควันสีดำก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอทันที ทำให้เธอเป็นอัมพาตและล้มลงกับพื้น“เธอถูกวางยาเหรอ?!”ตาของฮาร์วีย์กระตุกอย่างรุนแรง โชคดีที่เขานำยาล้างพิษและยารักษาโรคทุกชนิดของออสการ์ อาร์มสตรองติดตัวมาด้วยเขาป้อนยาให้พี่น้องที่หมดสติคนละหนึ่งเม็ดทันทีโดยไม่ต้องคิดแม้แต่วินาทีเดียว“แหวะ!”ทั้งคู่อาเจียนของเหลวสีดำออกมาทันทีที่ได้รับยา ร่างกายของพวกเธอเริ่มสั่นขณะที่พวกเธอเริ่มหายใจแรงขึ้น
ติ๊ง!ทันทีที่ฮาร์วีย์ ยอร์กสงบสติอารมณ์ลง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้งเสียงของราเชล ฮาร์ดี้ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์“หัวหน้าสาขา มีบางอย่างผิดปกติ ครึ่งชั่วโมงที่แล้วรถของคุณวอล์กเกอร์ถูกจี้ บอดี้การ์ดในรถของเธอตายหมด ฉันเพิ่งได้รับข่าวเรื่องนี้เมื่อกี้เลย”ฮาร์วีย์ตกใจมาก“อะไรนะ? คนที่คุ้มกันเธอเป็นสาวกของหลงเหมินไม่ใช่เหรอ?”“พวกเขาตายกันหมด ดูจากวิธีการตายแล้ว พวกเขาน่าจะเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งแน่นอน พวกเขาไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้ตอบโต้ด้วยซ้ำ” ราเชลตอบด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย“มันเป็นความผิดของฉันเองหัวหน้าสาขา ฉันดูแลคุณวอล์กเกอร์ได้ไม่ดีเอง”ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ และกลับมาตั้งสติ“บอกไทสัน วูดส์ให้ไปคุ้มกันอีวอนน์ ซาเวียร์!” ฮาร์วีย์ออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว“ส่งคนของหลงเหมินไปคุ้มกันพ่อแม่ของแมนดี้“และส่งกลุ่มชั้นสูงมาที่มอร์ดูบรอดเวย์”จิตใจที่กระวนกระวายของฮาร์วีย์สงบลงกว่าเดิมเล็กน้อยหลังจากที่ได้ออกคำสั่งต่าง ๆนี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหวาดกลัวต่อศัตรูที่ทรงพลังซึ่งดูเหมือนจะอยู่ทุกที่ในเวลาเดียวกันคนทั้งมอร์ดู เบนจามิน ลินช์ จาเดน สมิธ ไอเดน บาวเออร
ทาโร่ อากาโนะมีสีหน้าที่สงบราวกับว่าเขากำลังเล่นเกมแมวจับหนู“ตำนานอันสูงส่งและยิ่งใหญ่ของกองกำลังทหารของประเทศ H ซึ่งเป็นตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นสักหน่อย!“นายน้อยทอมป์สันประเมินนายไว้สูงเกินไป!“แม้ว่าความสำเร็จของนายในสนามรบก่อนหน้านี้จะทำให้ฉันได้เห็นมุมที่โหดร้ายของนาย แต่สิ่งเหล่านั้นมันไม่ได้มีความหมายอีกต่อไปแล้ว“ถ้าฉันฆ่านายตอนนี้ก็จะไม่เหลืออะไรแล้ว“ตำนานของประเทศ H จะหายไปตลอดกาล!“ประเทศหมู่เกาะจะขึ้นสู่อำนาจอีกครั้ง และจะไม่มีใครหยุดเราได้!”“ตามที่คาดไว้จากมือดาบที่เก่งที่สุดของชินดัน เวย์แห่งมอร์ดู ฉันคงประเมินนายต่ำเกินไป”ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มด้วยมุมปาก“นายมันไร้ยางอายจริง ๆ ที่ใช้ภรรยาและน้องสะใภ้ของฉันเป็นตัวประกันเพื่อจัดการฉัน”“นายเข้าใจผิดไปแล้วหัวหน้าผู้ฝึกสอนผู้เป็นที่รัก“นอกจากผู้หญิงสองคนนี้แล้วพวกเรายังพาอีกคนหนึ่งมาที่นี่ด้วย”โปรเจ็กเตอร์ในห้องโถงสว่างขึ้นและฉายให้เห็นซากุระ มิยาโมโตะบนหน้าจอพื้นหลังของเธอดูเหมือนจะเป็นเรือสำราญท่ามกลางท้องทะเล นอกจากซากุระและอายะ มิยาโมโตะแล้วยังมีอีกคนหนึ่งที่คุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ที่นั่
“ถ้าเธอแตะต้องพวกเขา ฉันจะทำให้เธอและคนในชินดัน เวย์ต้องตกนรกทั้งเป็น!”“แม้แต่เฮกเตอร์ ทอมป์สันก็ต้องชดใช้เรื่องนี้!”ซากุระ มิยาโมโตะแสดงสีหน้าเป็นกังวลขณะยกมือขึ้นทาบอก “ช่างน่ากลัวเหลือเกิน! ฉันรู้สึกกลัวมาก ๆ เลย!"ฉันจะทำยังไงดี?“บางทีฉันควรจะคิดหาวิธีคลายเครียดสักหน่อย!”จากนั้นซากุระก็เหวี่ยงหลังมือไปที่หน้าของไคท์ วอล์คเกอร์หลังสิ้นเสียงตกที่ดังสนั่น ใบหน้าสวย ๆ ของไคท์ก็ปรากฏรอยฝ่ามือสีแดงขึ้นการตบนั้นปลุกให้ไคท์ตื่นขึ้น เธอคายผ้าที่ยัดอยู่ในปากออก ก่อนจะพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ได้โปรด ไม่ต้องสนใจฉันหรอก ฮาร์วีย์ ยอร์ก…”เพี๊ยะ!ไคท์ไม่ทันได้พูดจนจบประโยคก็ถูกตบเข้าที่หน้าอีกครั้ง"พุทโธ่! ช่างเป็นฉากที่ซึ้งกินใจอะไรแบบนี้! น่าตื้นตันใจที่สุด!“แม้แต่ละครในทีวียังสร้างฉากแบบนี้ออกมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!“แต่น่าเสียดายที่มันจะเป็นฉากสุดท้าย”“เธอตายแน่ ซากุระ”ใบหน้าของฮาร์วีย์นั้นมืดมนราวกลางคืน“ฉันไม่เป็นไร ฮาร์วีย์ ไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับฉันหรอก เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องห่วง เธอคงไม่กล้าทำอะไรฉัน!”ไคท์เอ่ยด้วยพละกำลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ในตัวเธอไคท์ฉลาดมาก