“รับผิดชอบเหรอ?

“รับผิดชอบด้วยอะไร?”

กริฟฟิน ยังหัวเราะเยาะ

“พวกคุณจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ช่างน่าทึ่งจริง ๆ ไม่เพียงแต่คุณจะไม่รักษาอาการป่วยอย่างถูกต้อง คุณยังให้หมอผีช่วยคุณแก้ปัญหานี้อีกด้วย!

“อย่าบอกนะว่าคุณจะแก้ปัญหาด้วยการร่ายมนตร์คาถา!

“ตลก!”

ฮาร์วีย์ ยอร์กมองกริฟฟินอย่างเย็นชา หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ถามเบา ๆ ว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ทาเลีย ฮอแรนอยู่ในสภาพนี้มานานแค่ไหนแล้วเหรอ?”

เพย์ตัน ฮอแรนตกตะลึงเล็กน้อยและตอบว่า “น่าจะครึ่งปีได้”

“แล้วก่อนที่เธอจะเป็นแบบนี้ เธอเคยไปที่ที่อัปมงคลบ้างไหม เช่น สุสาน หมู่บ้านร้าง หรือบ้านเก่า ๆ…” ฮาร์วีย์ถามอย่างเคร่งขรึม

เพย์ตันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบว่า “เคยนะ ก่อนที่เธอจะป่วย ฉันพาเธอไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลฮอแรน”

เพย์ตันอธิบายอย่างละเอียด “ตระกูลฮอแรนแห่งซานตงมั่งคั่งมานานหลายร้อยปี แต่ในช่วงสงครามในตอนนั้นเราได้ย้ายห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลฮอแรนแห่งซานตงไปยังเขตสัมปทานฝรั่งเศสของมอร์ดูเพื่อหลีกเลี่ยงการได้รับผลกระทบจากสงคราม

“ต่อมาตระกูลฮอแรนก็ไม่เคยย้ายห้องโถงบรรพบุรุษอีก เราแค่ส่งคนใช้สองคนไปเฝ้าสถานที่นั้นตลอ