“จัสติน วอล์คเกอร์ประกาศต่อสาธารณะว่าราเชล ฮาร์ดี้ทำเรื่องเหลวไหล และไม่มีสิทธิ์ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู เขาจะสู้กับราเชลจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง…”

“ขุนพลที่ดีที่สุดของจัสติน วอล์คเกอร์จะมุ่งหน้ากลับจากโวลซิ่งมาที่มอร์ดู…”

ข่าวสารทุกประเภทกระจายไปทั่ว เห็นได้ชัดว่าหลงเหมินสาขามอร์ดูได้รับการจัดระเบียบใหม่แล้วหลังจากที่ไอเดน บาวเออร์และราเชลผนวกกำลังกัน

เหลือเพียงจัสตินเท่านั้นที่ต้องมาเก็บกวาดกันในภายหลัง การจะจัดการกับเขามันคงไม่ยากเกินไป

เมื่อมีโอกาสที่จะจัดการกับจัสตินลงได้ ทั้งหลงเหมินสาขามอร์ดูคงจะไม่กล้าแม้แต่จะต่อต้านกับฮาร์วีย์ ยอร์ก

ฮาร์วีย์ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะดีใจหรือเสียใจดี

หลงเหมินที่แสนสูงส่งและทรงพลังในดินแดนอันยิ่งใหญ่อย่างมอร์ดูกลับตกต่ำลงเพียงนี้ นับว่าเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังอย่างแท้จริง

ฮาร์วีย์เชื่อว่าจัสตินจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรขนาดนั้น เขาน่าจะถูกจัดการได้ง่าย ๆ

หลังจากได้พักผ่อนครู่หนึ่งฮาร์วีย์ก็รู้สึกหิวเล็กน้อย เขาเตรียมจะออกไปหาอะไรกินข้างนอก

แต่เมื่อเขาก้าวออกจากประตูหน้า โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เสียงของซีนเธียร์ ซิมเมอร์ดังก้องมาจากอีก