เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งทั้งสูงและแข็งแรงสองสามคนเข้ามาใกล้ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย็นชา พวกเขาพร้อมที่จะโยนฮาร์วีย์ออกไป

"ฉันขอโทษ! ฉันเป็นคนพาเขามาที่นี่เอง!”

ทามารา เอโบนี่ และซีนเธียร์ ซิมเมอร์เพิ่งออกมาหลังจากแต่งหน้าเสร็จ

เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์มีปัญหากับเลนนี่ ทอมป์สัน พวกเธอจึงออกมาไกล่เกลี่ยสถานการณ์

ซีนเธียร์รีบไปหาเลนนี่และขอโทษในทันที

“ผู้จัดการทอมป์สัน เขาคือฮาร์วีย์ เป็นเพื่อนของฉันเอง และฉันเป็นคนพาเขามาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูวอล์คเกอร์

“เขาค่อนข้างบุ่มบ่าม ดังนั้นโปรดอดทนกับเขาหน่อยนะคะ!”

ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ย่อมไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ถูกไล่ออกไปก่อนที่งานหลักจะเริ่มเป็นธรรมดา

ทามาราจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม แต่หลังจากเห็นซีนเธียร์ ซิมเมอร์ยืนหยัดเพื่อฮาร์วีย์ ทามาราก็ยังคงบ่นอุบว่า “ผู้จัดการทอมป์สัน ได้โปรดเห็นแก่ฉันที!”

“ฉันจะให้เขาขอโทษ!”

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก รีบขอโทษสิ!””

“ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้ว”

ฮาร์วีย์เริ่มหมุนมีดและส้อมในมือของเขา

“ผมขอโทษอย่างจริงใจไปแล้ว ด้วยความใจกว้างของผู้จัดการทอมป์สัน เขาจะยกโทษให้ผมแน่นอน!”

ทามาร