“ฮาร์วีย์ ยอร์ก”ก่อนที่ทามารา เอโบนี่ และคนอื่น ๆ จะทันได้แนะนำฮาร์วีย์ เขาก็เอ่ยต่อไปอย่างใจเย็น“ผมเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่แฟรเกรินท์ ฮิลล์ ซึ่งติดสอยห้อยตามซีนเธียร์ ซิมเมอร์มาเพื่อหาอะไรทาน”ไคท์ วอล์คเกอร์ตัวแข็ง ก่อนที่แววตาสนอกสนใจจะฉายวาบในดวงตาของเธอ'มีคนกล้าที่จะเอ่ยถึงอาชีพของตัวเองในยุคนี้ที่ทุกคนชอบโอ้อวดด้วยแฮะ น่าสนใจจริง ๆ'ซีนเธียร์อึ้งไปครู่หนึ่ง เธอไม่รู้จะพูดอะไรพี่เขยของเธอเป็นแบบนี้เสมอ แต่เนื่องจากเธอรู้ว่าฮาร์วีย์ต้องมีแผนอยู่ในใจ เธอจึงไม่เปิดโปงเขาในตอนนั้นในทางกลับกันใบหน้าของทามาราก็กลายเป็นสีแดงเข้ม เธอรู้สึกอับอายอย่างมาก ทามาราเป็นคนพาฮาร์วีย์เข้ามา และฮาร์วีย์ก็ทำให้ชื่อเสียงของเธอเสื่อมเสียเมื่อเขาประกาศกับไคท์ว่าเขาเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ต่ำต้อยไบรอัน โฮลต์อุทานอย่างเย็นชาในขณะนั้น “คุณหนูวอล์คเกอร์ ผมว่าเราควรโยนคนที่เกาะคนอื่นกินแบบนี้ออกไปจากที่นี่“แวดวงสังคมนี้ไม่ต้อนรับคนแบบเขาหรอก”“นายน้อยโฮลท์ ฉันเป็นคนจัดงานเลี้ยงวันเกิดที่นี่ ทุกคนที่มาที่นี่ล้วนเป็นแขกของฉัน นั่นหมายความว่าพวกเขาต่างก็เป็นเพื่อนของฉั
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”ฮาร์วีย์ ยอร์กแสดงสีหน้าเฉยเมย ไม่แม้แต่จะสบตาคนทั้งสามไบรอัน โฮลท์โน้มตัวเข้าไปใกล้และยกแก้วไวน์ของเขาไปทางฮาร์วีย์“คุณหนูวอล์คเกอร์พูดถูก ในเมื่อเรารู้จักกัน ก็ถือว่าเราเป็นเพื่อนกัน!”“เราไม่จำเป็นต้องพิถีพิถันเรื่องการคบเพื่อน! ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษที่ก่อนหน้านี้ทำนิสัยบุ่มบ่ามและหยาบคายใส่นาย!”สตีเว่น วอล์คเกอร์เหล่ตาของเขาและพูดว่า “คุณยอร์ก ได้โปรดทำตัวให้มันดีกว่านี้หน่อย และอย่ามายุ่งคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอย่างพวกเราเลย ฟังดูเป็นไง?"ทามารา เอโบนี่เอนกายลง“ฮาร์วีย์ เรามาอยู่ร่วมกันอย่างสันติเถอะ”ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ไม่ได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเธอยังคงคุยกับผู้กำกับในฝูงชนแยู่เช่นเคยฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ขณะมองดูคนทั้งสาม จากนั้นตอบอย่างใจเย็นว่า “ขอโทษที แต่พวกคุณทั้งสามคนไม่มีสิทธิ์เป็นเพื่อนกับผม “พวกคุณไม่คู่ควร!”"โอ๊ย!"ข้อเท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงของทามาราพลิกอย่างกะทันหัน และเธอเกือบจะล้มลงกับพื้น แต่เพราะเธอล้มลงไปหาฮาร์วีย์ เธอจึงยังไม่ได้เป็นอะไรไบรอันและสตีเว่น เดินไปพยุงทามารากลับขึ้นมาอย่างเร่งรีบ“ทามารา คุณโอเคไหม?
หลังจากที่ได้เห็นไคท์ วอล์คเกอร์ ท้าทายฮาร์วีย์ ยอร์ก ทุกคนก็หันมามองที่เขาจากนั้นสตีเว่น วอล์คเกอร์ก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ คุณไม่สนใจหรือแค่ไม่รู้วิธีเล่นเกมนี้? บอกเรามาเถอะ ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรนี่นา!”ไบรอัน โฮลท์สวนกลับอย่างใจเย็นว่า “นายน้อยวอล์คเกอร์ ทำไมทำให้เขาลำบากเช่นนี้? เขาก็เป็นแค่คนบ้านนอก เขาจะรู้วิธีเล่นเทวนตี้ วันและพอนทูน ได้อย่างไร?”“เขาอาจจะเล่น วอร์ ก็ได้ ถ้าคุณชวนเขาเล่น!”ฝูงชนหัวเราะเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นเทวนตี้ วันและพอนทูน เป็นเพียงชื่อท้องถิ่นของเกมในเมืองกอล เกมนี้เรียกกันว่าแบล็คแจ๊คคนที่ไม่รู้กฎของเกมจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาจะชนะหรือแพ้ นับประสาอะไรกับการเล่นเกมให้ถูกต้องภายใต้สถานการณ์เหล่านั้น ผู้คนควรต้องถูกจัดการหากพวกเขาไม่รู้วิธีเล่นเกมทำไมถึงมีคนกล้าบอกว่าไม่สนใจเพราะเห็นแก่ศักดิ์ศรีของตัวเอง?คนแบบนั้นยอมทนทุกข์เพียงเพราะอยากจะรักษาหน้า!ไคท์มองฮาร์วีย์ ขณะที่ความสนอกสนใจฉายในดวงตาของเธอ“ฉันจะทำให้คุณสนใจมากขึ้นได้อย่างไร?”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “การพนันกันด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มันไร้สาระ และการพนันด้ว
ฝูงชนต่างตัวแข็งทื่อหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ก่อนจะระเบิดความโกรธออกมา“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ทำไมคุณถึงมักใหญ่ใฝ่สูงได้ถึงขนาดนี้?!“คุณมีสมองกลวงหรือเปล่า?!“คุณคิดจะให้คุณหนูวอล์คเกอร์คบกับคุณหรือยังไง? ทำไมคุณไม่หัดตักน้ำใส่กระโหลกชโงกดูเงาตัวเองเสียก่อนที่จะพูดอะไรแบบนั้นออกมา?!“ไคท์ไม่ต้องสุภาพกับคนแบบนี้หรอก! จับเขาทำอาหารปลาไปเลยดีกว่า!”ไบรอัน โฮลท์ สตีเว่น วอล์คเกอร์และคนอื่น ๆ กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ พวกเขานึกอยากจะตบฮาร์วีย์ให้ตายเพราะความไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงของเขาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ตกใจมาก พี่เขยของเธอพยายามทำอะไร เขากำลังพยายามนอกใจแมนดี้ ซิมเมอร์พี่สาวของเธอเหรอ?หากเป็นเช่นนั้น ซีนเธียร์จะบอกพี่สาวของตัวเองอย่างไร?ในทางกลับกันไคท์ไม่ได้โกรธ สีหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณดูมั่นใจจัง”ฮาร์วีย์ยักไหล่“ผมไม่ได้มั่นใจอะไร แค่ชอบเล่นกับการเดิมพันที่สูงขึ้น คุณยังอยากจะเล่นอยู่หรือเปล่า?“ถ้าคุณปฏิเสธ ผมก็จะไปแล้ว”ไคท์กระแทกไพ่โป๊กเกอร์สามสำรับใหม่ลงบนโต๊ะแล้วเอ่ยว่า “ตกลง ฉันจะเล่นกับคุณ!”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “สุภาพสตรีเริ่มก่อน คุณ
ทามารา เอโบนี่ตัวแข็งไป!ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ผงะ!ไบรอัน โฮลท์อึ้ง!สตีเว่น วอล์คเกอร์นิ่งงัน!แม้แต่ไคท์ วอล์คเกอร์ที่พลิกไพ่ด้วยตัวเองก็ยังไม่พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว!พวกเขาล้วนจ้องมองที่โต๊ะอย่างว่างเปล่าราวกับว่าพวกเขาไม่สามารถเชื่อได้ว่านี่เป็นเรื่องจริงพวกเขาล้วนมุ่งความสนใจไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฮาร์วีย์ชนะไคท์ได้อย่างหมดจดเช่นนี้นี่ไม่ใช่แค่เรื่องโชคเพียงอย่างเดียว!ถ้ามันเป็นแค่โชคจริง ๆ ฮาร์วีย์ก็คงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก!ไคท์หายใจเข้าลึก ๆ และจ้องมองฮาร์วีย์อีกครั้งด้วยความงุนงงในตอนที่เธอได้พบกับฮาร์วีย์ครั้งแรก เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาแต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะเป็นหมาป่าที่ซ่อนอยู่ในชุดลูกแกะ!ไคท์สมองขาวโพลนไปอย่างสิ้นเชิง เธอรู้สึกไม่พอใจและทำอะไรไม่ถูกในเวลาเดียวกัน"คุณแพ้แล้ว คุณวางแผนที่จะยอมรับความพ่ายแพ้หลังจากแพ้อีกสองครั้งหรือเปล่า?”“หรือว่าจะยอมมาเป็นผู้หญิงของผมตั้งแต่ตอนนี้เลย?”ฮาร์วีย์ทำลายความเงียบและมองไปที่ไคท์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ดูไร้เดียงสาของฮาร์วีย์ ไคท์ก็ไม่รู
'จองหอง!''ไร้ยางอาย!''บ้า!''ชายตัวจ้อยคนนี้กำลังมัวเมาอยู่กับความสำเร็จของตัวเอง!''ชายผู้ไม่รับรู้ถึงความอันตรายอะไรเลย!''คน ๆ นี้มีตัวตนแบบไหนกัน?! เขาคิดว่านี่คือที่ไหน?! กล้าดียังไงมาจะคว้ารางวัลใหญ่อย่างไคท์ วอล์คเกอร์ไป!''คุณไม่รู้ขีดจำกักของตัวเองเลยหรือ?!'หลังจากเห็นการกระทำของฮาร์วีย์ ไบรอัน โฮลท์ สตีเว่น วอล์คเกอร์และคนอื่น ๆ ต่างก็ตากระตุก พวกเขาอยากจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายเสียเดี๋ยวนั้นซีนเธียร์ ซิมเมอร์ปิดริมฝีปากเล็ก ๆ ของเธอ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าจะตอบสนองเรื่องนี้อย่างไร‘พี่เขยเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?’แต่เมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจมีแผนอื่น ซีนเธียร์จึงระงับความไม่พอใจไว้และเลือกที่จะไม่พูดอะไรเธอสาบานในใจว่าจะไม่ปล่อยให้ฮาร์วีย์รอดไปได้แน่ ถ้าเขาเป็นแบบนี้ไปจริง ๆ!ในขณะนี้ ทั้งสตีเว่นและไบรอันต่างพากันหันมามองที่ทามารา เอโบนี่ทามาราพยักหน้า จากนั้นอุทานเสียงดังว่า “แย่แล้ว มันแย่มาก! เพชรสองกะรัตที่ฉันตั้งใจจะให้คุณหนูวอล์คเกอร์หายไปแล้ว!”“มันมีค่าไม่กี่แสนดอลลาร์เองนะ!”“มันหายไปได้ยังไง?!”ทามาราดูกังวล ทุกคนจึงกลับมาฟื้นคืนสติจากความตกใจสุดขีดนี่คือ
“ฉันแจ้งพวกเขาแล้ว!”“พวกเขาจะส่งหน่วยรักษาความปลอดภัยมาจัดการในไม่ช้า!“ฉันเตือนนายไว้เลยนะ ฮาร์วีย์ ยอร์ก! เอาสิ่งที่นายขโมยมาซะ!“ไม่อย่างนั้น หากเราพบว่าเพชรอยู่ที่ตัวนาย นายจะหมดทางรอด!“ตามกฎของที่นี่ การขโมยของบางอย่างจะมีโทษเท่ากับคนที่โกงการพนัน และพวกเขาจะหักมือของนาย!”ไบรอัน โฮลท์หัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ยืนอยู่หน้าฮาร์วีย์และตะโกนออกไปว่า “หยุดโยนข้อกล่าวหาทั้งที่ไม่มีมูลความจริงได้แล้ว! ฮาร์วีย์จะไม่ขโมยของพวกนี้หรอก เขาไม่ต้องการเงินด้วยซ้ำ!”“เขาน่ะหรือไม่ต้องการเงิน? ซีนเธียร์ หยุดปกป้องเขาได้แล้ว สารรูปเขาดูร้อนใจจะตายอยู่แล้ว!“รีบออกมานี่เร็ซ ก่อนที่เขาจะลากเธอเข้าไปพัวพันด้วย!”ทามารา เอโบนี่ ดึงซีนเธียร์ไปด้านข้างและขวางไม่ให้เธอโต้แย้งเพื่อฮาร์วีย์ก่อนที่ซีนเธียร์จะทันได้พูดอะไร ประตูทางเข้าห้องโถงก็ถูกเปิดออก ชายฉกรรจ์จำนวนหนึ่งโหลเดินเข้ามาด้วยท่าทีดุดัน ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงกลางไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้จัดการเลนนี่ ทอมป์สันนั่นเองเลนนี่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผมได้ยินมาว่าที่นี่มีหัวขโมย“กล้าดียังไง?! ไม่รู้ว่าพาราเมาท์เป็นสถานที่แบบ
“ฮาร์วีย์ ถ้าคุณเจอบางสิ่งจริง ๆ…“คุณก็เอามันออกมาเถอะ“คุณเอโบนี่ก็จะขอบคุณคุณเหมือนกัน”ไคท์ วอล์คเกอร์ที่เงียบมาตลอดจู่ ๆ ก็พูดขึ้นฮาร์วีย์เป็นแค่แฟนชั่วคราวของเธอก็จริง แต่เธอก็ยังต้องการช่วยเขาฮาร์วีย์ยังคงไม่แยแสเช่นเคย “ผมไม่เจออะไรทั้งนั้นผมจะเอามันออกมาได้ยังไง?”ไคท์ขมวดคิ้ว “ฮาร์วีย์ คุณไม่เข้าใจว่านี่มันร้ายแรงแค่ไหน”“สถานที่แห่งนี้เป็นของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ฉันได้ยินมาว่าชาวประเทศหมู่เกาะเองก็มีหุ้นอยู่ที่นี่ด้วย หากคุณสร้างปัญหาที่นี่ คุณจะจบไม่สวย”“ถ้าคุณเอาเพชรออกมาเสียตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะขอโทษคุณเอโบนี่แทนคุณ และเราจะถือว่าจบปัญหาลง ดีไหม?""ขอโทษเหรอ?" ฮาร์วีย์ไม่แสดงความกังวลแต่อย่างใด “ทำไมผมต้องขอโทษในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ”“แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้หยิบอะไรมาเลย” ไคท์ขมวดคิ้วหนักขึ้น ดูเหมือนฮาร์วีย์จะไม่เห็นค่าความปรารถนาดีของเธอเลยตอนนี้เขาไม่รู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของเธอแม้แต่น้อยฮาร์วีย์ยังคงนิ่งเฉย เขาขี้เกียจเกินไปที่จะพูดอะไรออกมาอีกไบรอันตะคอก “คุณวอล์คเกอร์ เขาหลอกให้คุณเป็นแฟนเขา! ทำไมคุณยังช่วยเขาอีก“ทุกคนรู้ว่าความสัมพันธ์ของคุณเป็นเรื่องห