“ฮาร์วีย์ ถ้าคุณเจอบางสิ่งจริง ๆ…

“คุณก็เอามันออกมาเถอะ

“คุณเอโบนี่ก็จะขอบคุณคุณเหมือนกัน”

ไคท์ วอล์คเกอร์ที่เงียบมาตลอดจู่ ๆ ก็พูดขึ้น

ฮาร์วีย์เป็นแค่แฟนชั่วคราวของเธอก็จริง แต่เธอก็ยังต้องการช่วยเขา

ฮาร์วีย์ยังคงไม่แยแสเช่นเคย “ผมไม่เจออะไรทั้งนั้นผมจะเอามันออกมาได้ยังไง?”

ไคท์ขมวดคิ้ว “ฮาร์วีย์ คุณไม่เข้าใจว่านี่มันร้ายแรงแค่ไหน”

“สถานที่แห่งนี้เป็นของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ฉันได้ยินมาว่าชาวประเทศหมู่เกาะเองก็มีหุ้นอยู่ที่นี่ด้วย หากคุณสร้างปัญหาที่นี่ คุณจะจบไม่สวย”

“ถ้าคุณเอาเพชรออกมาเสียตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะขอโทษคุณเอโบนี่แทนคุณ และเราจะถือว่าจบปัญหาลง ดีไหม?"

"ขอโทษเหรอ?" ฮาร์วีย์ไม่แสดงความกังวลแต่อย่างใด “ทำไมผมต้องขอโทษในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ”

“แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้หยิบอะไรมาเลย” ไคท์ขมวดคิ้วหนักขึ้น ดูเหมือนฮาร์วีย์จะไม่เห็นค่าความปรารถนาดีของเธอเลย

ตอนนี้เขาไม่รู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของเธอแม้แต่น้อย

ฮาร์วีย์ยังคงนิ่งเฉย เขาขี้เกียจเกินไปที่จะพูดอะไรออกมาอีก

ไบรอันตะคอก “คุณวอล์คเกอร์ เขาหลอกให้คุณเป็นแฟนเขา! ทำไมคุณยังช่วยเขาอีก

“ทุกคนรู้ว่าความสัมพันธ์ของคุณเป็นเรื่องห