“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

ฮาร์วีย์ ยอร์กแสดงสีหน้าเฉยเมย ไม่แม้แต่จะสบตาคนทั้งสาม

ไบรอัน โฮลท์โน้มตัวเข้าไปใกล้และยกแก้วไวน์ของเขาไปทางฮาร์วีย์

“คุณหนูวอล์คเกอร์พูดถูก ในเมื่อเรารู้จักกัน ก็ถือว่าเราเป็นเพื่อนกัน!”

“เราไม่จำเป็นต้องพิถีพิถันเรื่องการคบเพื่อน! ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษที่ก่อนหน้านี้ทำนิสัยบุ่มบ่ามและหยาบคายใส่นาย!”

สตีเว่น วอล์คเกอร์เหล่ตาของเขาและพูดว่า “คุณยอร์ก ได้โปรดทำตัวให้มันดีกว่านี้หน่อย และอย่ามายุ่งคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอย่างพวกเราเลย ฟังดูเป็นไง?"

ทามารา เอโบนี่เอนกายลง

“ฮาร์วีย์ เรามาอยู่ร่วมกันอย่างสันติเถอะ”

ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ไม่ได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเธอยังคงคุยกับผู้กำกับในฝูงชนแยู่เช่นเคย

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ขณะมองดูคนทั้งสาม จากนั้นตอบอย่างใจเย็นว่า “ขอโทษที แต่พวกคุณทั้งสามคนไม่มีสิทธิ์เป็นเพื่อนกับผม

“พวกคุณไม่คู่ควร!”

"โอ๊ย!"

ข้อเท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงของทามาราพลิกอย่างกะทันหัน และเธอเกือบจะล้มลงกับพื้น แต่เพราะเธอล้มลงไปหาฮาร์วีย์ เธอจึงยังไม่ได้เป็นอะไร

ไบรอันและสตีเว่น เดินไปพยุงทามารากลับขึ้นมาอย่างเร่งรีบ

“ทามารา คุณโอเคไหม?