Kakaiba si Sebastian.

Malamig na nga si Sabrina pero mas malamig pa rin siya.

Para bang hangin lang si Sabrina sa tabi niya. Hindi niya nga ito tinitingnan.

Hindi napansin ni Sabrina na hinihila niya ang damit niya, nawawala na siya sa sarili. Sa sandaling ‘yon, lumingon sakanya si Sebastian at sinabing, “Pwede ba akong manigarilyo?”

Ginusot ni Sabrina ang kanyang damit, hindi niya alam ang sasabihin at tumango nalang, “Sige.”

Binuksan ni Sebastian ang bintana bago siya kumuha ng sigarilyo at sinindihan ito.

Ginawa niya ito nang walang pagkakamali, nanigarilyo siya. Napagtanto ni Sabrina na hindi niya binubuga ang usok sa sigarilyo niya.

Habang pinapanood niya ito, natigilan siya at napansin niya sa gilid ng mga mata niya na hindi dahil hindi niya binubuga ang usok pero imbis na ibuga niya ito, pinalabas nalang niya ito sa ilong niya, sinadya niya ito.

Bilang isang lalaki, nanatili siyang kalmado at hindi gumagalaw.

Unang beses palang nakakita si Sabrina ng isang lalaki na ha