Hindi alam ni Sabrina ang kanyang sasabihin.

Gustong mapag-isa ni Sebastian kaya naman sa labas kumakain si Sabrina. Ito rin ang dahilan kaya hindi na masyadong pumupunta si Tita Tianna.

Hindi niya inaasahan na makikita niyang naghihintay ito sa dining room.

Nakangiti si Tita Tianna habang may dala siyang maliit na palayok galing sa kusina, naglalakad siya habang sinasabi, “Ang manok na ito ay sariwa galing sa lugar ko at kanina pa ito pinakuluan buong hapon. Subukan mo, mainit pa at kagagaling lang sa palayok.”

Ngumiti si Sabrina, “Sige, salamat Tita Tianna.”

Matagal na siyang hindi nakakakain ng lutong bahay at ang pinakuluan na manok ay maganda para bata sa tyan niya.

Gutom na gutom na rin siya.

Nahuli siya na nakipag-away kay Lincoln, hindi niya ito napansin.

Nabusog siya sa masarap na hapunan. Noong una ay malungkot siya pero salamat sa masarap na pagkain dahil sa pagtatrato sakanya ni Sebastian buong araw, nakatulog siya nang mahimbing sa unang pagkakataon.

Noong nagisin