Umiiyak si Sabrina habang nakayakap siya kay Sebastian. Mahigpit ang yakap niya rito at natakpan ng dibdib niya ang mga mata ni Sabrina para wala siyang makita.

Nakaramdam siya nang pagiging ligtas na hindi niya naman naramdaman dati.

Kasunod nun, naramdaman niya na tinakpan ni Sebastian ang kanyang tenga.

Apat o limang tunog ng baril ang narinig, naalala niya rito ang mga paputok.

Humigpit ang hawak niya kay Sebastian.

Naramdaman niyang nawala ang takip sa tenga niya nang marinig niya ang boses na inuutusan si Kingston, “Magmaneho ka.”

Mabilis na tumakbo ang kotse nang ito ay pinaandar.

Unti-unting inalis ni Sabrina ang sarili niya sa yakap ni Sebastian. Namumula ang kanyang mukha at hindi na siya nagtangkang tingnan si Sebastian. Nagnakaw siya ng tingin sa rear view mirror, napansin niya na isang lalaki ang nahimatay kung nasaan ang kotse nila kanina.

Alam niya na ang tunog ng baril na parang tunog din ng paputok ay tunog talaga ng putok ng baril.

Sa hindi sadya, lumingon si