“Naiintindihan ko.” Binaba niya ang tawag matapos niyang sabihin ito. Habang ang malamig niyang tingin ay napunta kay Selene, mas naging mainit ito at naging mahinahon ang boses niya, “Nasa’yo ang anak ko. Bakit hahayaan kitang umuwi?”

“Hindi!” sabi ni Selene. “Hindi, Young Master. Hindi pa naman tayo kasal kaya hindi pa tayo mag-asawa. Ngayon na nanay na ako, magiging mabuting ehemplo ako sa anak ko. Hindi ko guguluhin ang asawa ko. Kailangan kong matutunan ang pagiging matapang at maprinsipyo. Kaya naman, bago tayo ikasal, hindi ako mananatili sa tabi mo. Wag kang mag-alala, aalagaan kong mabuti ang anak natin.”

Mukhang desidido siya sa mga sinabi niya. Naramdaman ni Sebastian na nagbago ang ugali ni Selene, bigla nalang siyang naging matapat.

Tumigil sandali si Sebastian bago siya pumayag, “Okay, sige.”

Tiningnan niya si Lincoln at Jade. “Alagaan ninyong mabuti si Selene. Pakakasalan ko siya matapos ang isang buwan. Sa hinaharap, siya lang ang magiging asawa ko. Ang anak namin a