Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakalabas galing sa kulungan si Sabrina Scott bago dumilim. Pansamantala muna siyang pinalaya sa kulungan ng isang araw. May hawak siyang address sa kamay at pumasok sa kotse sa may entrance. Gabing-gabi na nung dumating siya sa isang lumang mansyon na malapit sa taas ng bundok. Dinala siya ng tagabantay sa isang kwarto. Sobrang dilim ng kwarto, at umalingasaw ang makapal na amoy ng dugo pagpasok niya dito. Bago pa siya nasanay sa pagkadilim ng kwarto, bigla na lang may yumakap sa kanya nang mahigpit. Isang mainit na hininga ang bumungad sa kanya. "So, ikaw pala ang pinadala sa akin para pasayahin ako bago mamatay, ang... call girl?" 'Call... girl?' Tumulo ang luha galing sa mga mata ni Sabrina. Bigla siyang nakaramdam ng takot, at nanginig na ang boses niya. "Malapit ka na bang... Mamatay?" "Oo! Pinagsisisihan mo ba ang ginagawa mo sakin?" ngumiti nang bahagya ang lalaki. "Hindi ako nagsisisi," sagot ni Sabrina. Wala na siyang oras para pagsisihan ito dahil umaasa
Hindi tumingin si Sebastian kay Sabrina. "Narinig mo 'ko."Hinawakan ni Sabrina ang dulo ng marumi niyang damit at nagsalita ito ang mahina, "Sir, hindi po ito nakakatawang biro."Ngumiti si Sebastian at sinabi, "Di ba matagal mo ng planong magpakasal sa akin?"Tumingin nang deretso si Sebastian sa mukha ni Sabrina na mukhang lugmok and tumitig ito sa mga mata niya. Nanginig si Sabrina at umiwas ng tingin, pero hinawakan ni Sebastian ang baba niya at pinilit itong tumingin sa kanya.Napansin ni Sabrina na yung mukha niya sa ilalim ng shades ay parang malamig at maganda. Talagang pinagpala siya ng Diyos dahil mukhang gwapo talaga siya. Bukod dito, yung mga maliliit niyang balbas ay mas nagpaganda pa sa pagkalalaki niya.Yung suit niya ay talagang maganda ang pagkakagawa at mamahalin.Masasabi ni Sabrina na talagang kilala itong taong 'to.Samantala, siya naman ay nakasuot ng maruming damit na puro amag, magulo ang buhok, madungis na mukha, mabaho ang amoy, at hindi pa siya nalili
"Ano?" sumimangot bigla ang mukha ni Sebastian, at nagmadali itong pumunta.Wala nang tao sa banyo, may nakasulat na lang sa dingding gamit ang dugo. 'Mr. Ford, kahit na magkaibang magkaiba ang mundo natin, hindi ko gugustuhin pakasalan ka, paalam!'Malinis at madiin ang pagkakasulat dito gamit ang dugo, ibig sabihin hindi na mapigilan ng nagsulat ang matindi nitong galit.Natigilan si Sebastian sa nakita niya.Posible kayang mali ang pagkaka-iimbestiga niya kay Sabrina?Ilang segundo lang, nag-utos na siya,. "Hanapin niyo sa likod ng bundok!"Hindi niya pwedeng hayaang mamatay ang nanay niya nang di natutupad ang gusto nito.Lahat ng klase ng sanga at tinik sa likod ng bundok ay sumabit na sa damit ni Sabrina, pero kailangan niyang humawak sa mga sanga para makababa siya nang maayos at hindi siya mahulog nang tuluyan. Nagtago siya sa ilalim ng makapal na sanga at nagawang makatakas sa mga tauhan ng Ford family na pinaghahanap siya.Nagtigil siya doon hanggang dumilim at umikot
Isang buwan ng hinahanap ni Sebastian si Sabrina.Nung naisip niya na nagkamali siya ng akala at si Sabrina pala ay hindi naman ganun karumi at wasak katulad ng imbestigasyon niya, bigla niya itong nakita bilang isang waitress sa labas ng kwarto na nakareserve para sa kanya. Minaliit niya talaga si Sabrina."Director Ford... ano po, ano pong meron?" Nanginig ang restaurant manager na kasama ni Sebastian habang nakatingin ito sa kanya."Gaano na siya katagal dito?" Seryosong tumingin si Sebastian sa manager."Isa...Isang buwan," sagot ng manager, nanginig ang boses niya.!Isang buwan!Ito ang oras na nakalipas simula ng tumakas siya sa Ford family.Hindi niya talaga sinusubukan tumakas-- gusto niya lang tumaas ang halaga niya.Damn!!Nayamot si Sabrina at dismayado siyang tumingin kay Sebastian.Ganito pala talaga kaliit ang mundo?"Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo, bitawan mo 'ko! Sige, tatawag ako ng pulis." Sinubukan niyang kumawala sa pagkakahawak ni Sebastian sa
Kung hindi si Sebastian ang lalaking nakatayo sa likod niya, sino pa nga ba?Tumingin ang lalaki kay Sabrina at nakangiti ito ng konti. Malambing at malamig ang boses ng lalaki na parang nakakaakit ito sa tenga ni Sabrina. "May sakit si Mama at kailangan niyang magpahinga. May mga problema ka ba na hindi ko kayang solusyunan? Bakit kailangan mo pang abalahin si Mama?"Natigilan si Sabrina at wala siyang nasabi.Hinawakan siya ng lalaki at dinala palabas ng kwarto bago pa ito pumalag."Anak, mag-usap kayo ng maayos tungkol sa kasal niyo ni Sabrina. Dapat alagaan mo si Sabrina nang mabuti," sumigaw si Grace sa likod nila."Wag kang mag-alala, Ma." sumagot ang lalaki nang isara ang pinto papunta sa ward.Hinila ni Sebastian si Sabrina at naglakad sila ng malayo.Nang makarating sila sa dulo ng corridor, ang malambing niyang mukha ay napalitan ng pagiging suplado, at may nakakatakot na tingin.Sinakal agad ng lalaki ang leeg ni Sabrina at sinandal siya sa dingding. Parang espada a
Nang lumabas sila ng munisipyo, nagpaalam na si Sabrina kay Sebastian. "Mr. Ford, hindi na pwede ang mga bisita sa hapon sabi ng mga doctor, kaya hindi na ako susunod sayo. Bibisitahin ko na lang si Auntie Grace bukas ng umaga."Matino naman talaga siyang kausap.Kapag wala siya sa harap ni Auntie Grace, magkukusang na siyang ilayo ang sarili niya kay Sebastian."Ikaw ang bahala," kalmadong sagot ni Sebastian.Umalis na nang mag-isa si Sabrina.Sa loob ng kotse, nagtanong si Kingston, "Young Master Sebastian, hindi ka ba natatakot na baka tumakas siya?"Ngumiti si Sebastian na parang nang-iinsulto. "Tumakas? Kung gusto niya talagang tumakas, bakit siya magtatrabaho bilang waitress sa restaurant na lagi kong kinakainan? Bakit din siya pupunta sa nanay ko para mangutang? Kaya lang siya tumakas ng dalawang beses eh para tumaas ang halaga niya."Sabi ni Kingston, "Wala namang kumukontra...""Magmaneho ka na lang dyan," sabi ni Sebastian.Lumagpas ang kotse kay Sabrina, pero hindi