“เราไม่ได้มีปัญหากัน และฉันไม่สนใจนายเลยแม้แต่น้อย”

“แต่นายกลับแส่มาหาเรื่องฉัน ล้ำเส้นฉันเกินไป”

“นายไม่ควร ไม่ควร ไม่ควรมายุ่งกับเมียและครอบครัวของฉันเลย”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา

“ไม่… ไม่ใช่ฉัน… ฝีมือเช็ก! เขาทำ!”

“ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราพบกัน คิดดูสิ ฉันไม่เคยทำให้แกต้องอยู่ในจุดที่แย่เลย ใช่ไหม?”

“ปล่อยฉันไปเถอะ แกอยากได้เงินใช่ไหม? ฉันให้เงินตามที่แกต้องการ”

ลุครู้สึกกลัวและอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างรวดเร็ว

“ให้เงินฉันอีกแล้วเหรอ? โอเค อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ เงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ ถ้านายสามารถให้ฉันได้ตอนนี้ ฉันจะปล่อยนายไป” ฮาร์วีย์ยิ้ม

ลุคหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ แม้แต่ตระกูลเซอร์เรย์ก็ไม่อาจมีเงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ได้ นับประสาอะไรกับเขา

“ในเมื่อคน ๆ หนึ่งทำผิด เขาก็ต้องชดใช้ ไม่งั้นเขาคงจะจะจำสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้” ฮาร์วีย์ดูนิ่งเฉยและพูดกับไทสันว่า “ให้เขาชดใช้สิบเท่าสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับซีนเธียร์ก่อนหน้านี้”

ไทสันพยักหน้าและพูดว่า “ได้ครับ แต่ผมเกรงว่าเขาจะทนไม่ได้…”

“ไม่เป็นไร ก็แค่หักมือหักขามันซะ ไม่ถึงตายหรอก” ฮาร์วีย์พูด

“ครั