Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 963
อีธานเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ จากนั้นเขาคำนับให้อย่างเคร่งขรึมหลังจากจัดชุดเครื่องแบบของเขาให้เรียบร้อยแล้ว“ผู้บัญชาการค่ายศัสตราวุธ อีธาน ฮันต์ รายงานตัวครับ!”“รายงานตัวครับ!”“รายงานตัวครับ!”บริเวณโดยรอบของคฤหาสน์ ทหารทั้งหมดจากค่ายศัสตราวุธที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น พวกเขาทำความเคารพและตะเบ็งเสียงออกมาอย่างฮึกเหิมเสียงดังก้องไปทั่วทั้งคฤหาสน์ ก้องกังวานไปไกลถึงจุดที่เจมส์และคนอื่น ๆ ต้องใจสั่นแข้งขาอ่อนแรงและภายใต้ความตกใจนี้ ฮาร์วีย์ค่อย ๆ ก้าวไปข้างหน้าทุกคนเกือบต้องหยุดหายใจเมื่อเขาก้าวไปข้างหน้า แทบจะทรุดลงคุกเข่าลงต่อหน้าเขาฮาร์วีย์ส่งยิ้มจาง ๆ ให้เจมส์ เซอร์เรย์ที่กำลังหวาดกลัวแทบตาย แล้วถามอย่างใจเย็นว่า “นายกำลังพยายามจะฆ่าฉันงั้นเหรอ?”“แก… แกเป็นใคร?!”ความหวาดกลัวพลุ่งพล่านในกายของเจมส์ แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำตระกูลเซอร์เรย์ แต่ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนเข่าของเขาอ่อนแรง หลังจากนั้นเกิดเสียงคุกเข่าลงกับพื้นเจมส์รวบรวมกำลังทั้งหมดของเขา พยายามฝืนยกตัวเองขึ้น แต่กลับไม่มีแรงเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์ แม้แต่การเงยหน้าขึ้นไปมองเหมือนกับต้องใช้กำลังเรี่ยวแรงทั้งหมดของเ
บทที่ 964
“เขาสมควรตาย! เขาสมควรตาย!”ในระหว่างที่พูด เจมส์คลานไปหาลุคและตบหน้าเขาด้วยความโกรธสองครั้งติด ๆหลังจากที่เขาตบสั่งสอนแล้วเขาก็อ้อนวอน“หัวหน้าผู้ฝึกสอน หัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาสมควรตาย! ทุบตีเขาให้ตาย!”“ตระกูลเซอร์เรย์จะไม่มีการโต้แย้งใด ๆ กับเรื่องนี้…”“ไม่ ไม่ ไม่… เซอร์เรย์ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะโต้แย้ง จากนี้ไปตระกุลเซอร์เรย์เป็นเพียงบริวารที่ต่ำต้อยของคุณ เราจะเห่าก็ต่อเมื่อคุณอนุญาต เราจะกัดก็ต่อเมื่อคุณบอกเราว่าใคร!”ฮาร์วีย์ยกยิ้มจาง ๆ และมองไปที่เจมส์“แกมีค่าพอจะทำแบบนั้นงั้นเหรอ?”“หรืออะไรทำให้แกคิดว่าแกสามารถเป็นลูกน้องของฉันได้?”เจมส์ส่งยิ้มเศร้า ๆ สีหน้าของเขาว่างเปล่าเขารู้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ล้อเล่น เซอร์เรย์ไม่มีอะไรคู่ควรหัวหน้าผู้ฝึกสอนมีอำนาจมากทั้งด้านความมั่งคั่ง เจ้าชายยอร์กร่ำรวยระดับประเทศแล้วแบบนี้เซอร์เรย์มีค่าอะไรอีก?เจมส์คิดเสมอว่าด้วยการสนับสนุนของตระกูลลีโอจากฮ่องกง เขาสามารถต่อกรกับเจ้าชายยอร์กได้แต่เขาได้รู้แล้วว่าแม้การสนับสนุนจากตระกูลลีโอจากฮ่องกงพวกเขาก็ไม่ได้มีความหมายอะไรต่อหน้าหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนนี้!จู่ ๆ เจมส์ก็คร่ำครวญออกมาเ
บทที่ 965
เจส์เผยใบหน้าอ้อนวอนเขาเป็นฮีโร่ในรุ่นของเขา เขาไม่อยากตายจริง ๆเพราะเมื่อเขาตาย ตระกูลจะไม่เหลืออะไรฮาร์วีย์มองดูเจมส์ด้วยความสนใจ จากนั้นมองไปที่ไรอันที่นอนอยู่บนพื้นที่ปิดปากเงียบแล้วพูดว่า “ไรอัน เจมส์เต็มใจที่จะให้ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเซอร์เรย์แก่ฉันเพื่อแลกกับความผิดบาป นายมีอะไรจะแลกกับฉันบ้างล่ะ?”ไรอันรู้สึกเหมือนได้รับการอภัยโทษจากความตาย จากนั้นเขาพูดพร้อมกับตัวสั่นเทาว่า “ถ้าคุณอยากได้ ผมจะมอบทุกอย่างที่ครอบครองในท้องถนนแห่งเซาท์ไลท์ให้กับไทสันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์”ไรอันรู้ดีว่าฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจอำนาจนักเลงหัวไม้ตามท้องถนนแต่ไทสันเป็นลูกน้องของฮาร์วีย์ ให้ลูกน้องดูแลทุกอย่างนั้นเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำฮาร์วีย์หันกลับไปมองและเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก ตระกูลเซอร์เรย์และไรอันก็แค่คนตัวเล็ก ๆ หากพวกเขาไม่มายุ่งกับเขา เขาจะไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อยภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน ตระกูลลีโอที่กำลังไปได้ดีในฮ่องกงกลับต้องเจอปัญหาต่อไปแผนพวกเขาที่วางไว้ที่จะใช้อีวอนน์ได้เข้าถึงหูของฮาร์วีย์แล้วเรื่องเล็ก ๆ น
บทที่ 966
ฮาร์วีย์กลับมาที่เดอะการ์เด้น เรสซิเด้นลิเลียนและไซม่อนกำลังปรึกษากันเรื่องราคาของสุสาน ต่างต้องตกตะลึงเมื่อเห็นเขาลิเลียนรู้สึกตัวก่อน หลังจากนั้นถามอย่างเย็นชาว่า “แกมาทำอะไรที่นี่? ทำไมแกยังไม่ตาย?”“ฉันบอกแล้วไงว่าบ้านนี้ไม่ต้อนรับแก!”“ไม่เป็นไรหรอกนะที่แกจะทำตัวเกียจคร้านไปวัน ๆ ! แต่แกจะไปหาเรื่องคนอื่นไปทั่วแบบนี้ไม่ได้!”“แกคิดว่าผู้นำตระกูลของตระกูลเซอร์เรย์เป็นใคร? แกคิดว่าเขาเป็นคนที่แกสามารถไปล้อเล่นได้งั้นเหรอ?”“เพราะแก ซีนเธียร์ยังคงต้องนอนพักอยู่บนเตียง และแมนดี้ก็ต้องร้องไห้เพราะแก!”ลิเลียนยิ่งพูดยิ่งโกรธ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและตบหน้าฮาร์วีย์เพียะ!เสียงตบหน้าที่ดังนั้นถึงกับทำให้ฮาร์วีย์ต้องขยับถอยหลังสองก้าว เขาไม่ได้หลบและไม่ได้โกรธไม่ว่าลิเลียนจะมองสถานการณ์ตรงหน้านี้ยังไง เธอก็เข้าใจถูกอยู่อย่างหนึ่งและนั่นคือความทุกข์ทรมานของแมนดี้และซีนเธียร์ ครั้งนี้ก็เพราะการกระทำของเขาและหลังจากเห็นเขากลับมา ไซม่อนก็เปิดประตูห้องของแมนดี้อีกครั้งหัวใจที่กังวลมากมายของแมนดี้ก็สบายใจขึ้นหลังจากเห็นฮาร์วีย์กลับมาและซีนเธียร์มองออกไป เธอขยิบตาส่งสัญญาณว่าเธ
บทที่ 967
นั่นเพราะแมนดี้ ซีนเธียร์ ลิเลียนและไซม่อนต้องอยู่ที่เดอะการ์เด้น เรสซิเด้น พวกเขาต้องออกไปซื้อกับข้าวของใช้ข้างนอก ลิเลียนถามขึ้นอย่างสงสัยว่า “มาดูนี่สิตาแก่ คนบ้าสองสามคนเดินป้วนเปี้ยนแถวนี้!”ไซม่อนมองไปยังทิศทางที่ลิเลียนมองไป เห็นคนประมาณยี่สิบสามสิบคนกำลังเดินเข้ามาทั้งสองต่างอุทานอย่างตกใจ การกระทำของพวกเขาแสดงออกเหมือน ๆ กันพวกเขาดึงดูดความสนใจได้ดี บางคนในหมู่คนพวกนั้นเป็นคนที่ทั้งสองรู้จัก“หรือจะมีคนสูงศักดิ์มาที่นี่? หรือจะเป็นพวกเซอร์เรย์มาที่นี่?!”“จำได้ไหม? เมื่อไม่นานมานี้ที่สนามบินบัควู้ดถูกปิดกั้นพื้นที่? ฉันจำได้ว่าที่นั่นมีรถโรลส์รอยซ์เกือบร้อยคัน!”“บางทีอาจเป็นเพราะคนสำคัญที่เพิ่งเดินทางมาถึงฮ่องกง!”“พวกเซอร์รีย์นี่เก่งจริง ๆ ! ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้พวกเขาอาจจะใช้โอกาสนี้เพื่อไต่อันดับสุงขึ้นไปอีกครั้ง!”“ใครจะไปรู้ บางทีตระกูลเซอร์เรย์อาจเป็นตระกูลที่มีอันดับสูงสุดสูงสุดในบัควู้ดได้ในอนาคต!”ลิเลียนและไซม่อนมองหน้ากันหลังจากได้ยินเรื่องซุบซิบของคนเหล่านั้นไซม่อนถามอย่างไม่เข้าใจว่า “พวกเขาไม่ได้มาหาเราใช่ไหม?”ลิเลียนกลอกตามองบน“คุณคิดอะไรอยู่
บทที่ 968
“ขอถามได้ไหมคะ ใคร…”แมนดี้เห็นลุคนอนอยู่บนเปลหาม ท่าทีของเขาดูหวาดกลัวไซม่อนและลิเลียนยืนนิ่งงัน พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาเห็นพวกเขาพอรู้ว่าเจมส์ เซอร์รีย์ คือผู้นำตระกูลเซอร์เรย์แต่ตอนนี้เขากำลังคุกเข่าอยู่งั้นเหรอ?ก่อนที่พวกเขาจะได้สติกลับมา สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเซอร์เรย์ก็คุกเข่าลงกับพื้นตาม ๆ กันทางด้านหลัง ชายที่ดูเย่อหยิ่งเดินขึ้นมาด้านหน้าและคุกเข่าลง“คุณนายซิมเมอร์ ผม เจมส์ เซอร์เรย์ พาทุกคนมาที่นี่ในวันนี้เพื่อมาขอโทษ!”“การกระทำของลุคที่ได้ทำร้ายคุณและครอบครัว มันเป็นความผิดของเรา!” เจมส์พูดออกมาไรอันพูดเสริมว่า “ผม ไรอัน ก็อตติ มาที่นี่เพื่อขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้เช่นกัน เช็ก ก็อตติ เป็นคนจับตัวหญิงสาวไป ผมจัดการหักแข้งหักขาเขาแล้ว”ไรอันโบกมือส่งสัญญาณ จากนั้นสั่งให้ลูกกน้องหามเปลไปด้านหน้าลุคและเช็กอยู่บนเปลหามที่ดูราวกับอยู่ในเรือลำเดียวกันแมนดี้และซีนเธียร์ไม่อยากเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็นในตอนนี้เลยพวกเขายังจำได้ดัว่าทั้งสองคนนั้นหยิ่งจองหองแแค่ไหนสภาพพวกเขาแขนขาหักแต่ไม่มีผ้าพันแผลเลยสักนิด มันเป็นภาพที่น่าตกใจอย่างมากตุบ!ลุคพย
บทที่ 969
แมนดี้คาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นจริง แต่เธอไม่พูดอะไรออกมาฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นว่า “ผมไม่ได้ทำอะไร พวกเขาบอกว่าพวกเขาอยากมาที่นี่เพื่อคุกเข่าขอโทษ”เขาไม่ได้โกหกเมื่อวันก่อนเจมส์และไรอันยืนกรานที่จะมาแสดงความขอโทษพวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้รับพรจากเหล่าทวยเทพเมื่อฮาร์วีย์ยอมปล่อยให้พวกเขามาที่นี่แมนดี้ถอนหายใจออกมา“ฮาร์วีย์ ถ้าคุณมีโอกาสได้พบเขาคุณต้องขอบคุณเจ้าชายยอร์ก ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเมื่อวานนี้คุณอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่”“และคุณต้องพิจารณาถึงผลที่ตามมาจากสิ่งที่คุณทำ คุณห้ามไปก่อความวุ่นวายอีก”“คราวนี้คุณโชคดีที่เจ้าชายยอร์กช่วยคุณไว้ แต่ครั้งต่อไปมันอาจจะไม่โชคดีแบบนี้”ฮาร์วีย์พูดไม่ออกหลังจากได้ยินคำพูดของแมนดี้ไซม่อนอ้าปากค้าง“แมนดี้ ลูกกำลังจะบอกว่าเจ้าชายยอร์กเป็นคนที่ช่วยแก้ปัญญานี้งั้นเหรอ?”ลิเลียนรู้สึกราวกับว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น“ฉันคิดว่าคนไร้ประโยชน์อย่างนายสามารถทำอะไรได้บ้าง!”“เจ้าชายยอร์กเป็นยอดชายแห่งเซาท์ไลท์ แค่เขาจัดการให้ทั้งเจมส์และไรอันต่างเข้ามาขอโทษ!”“ฮาร์วีย์ แกนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกทำให้ดูเหมือนว่าแ
บทที่ 970
แมนดี้ไม่รู้ว่าทำไมลิเลียนถึงถามเรื่องนี้ แต่เธอก็ยังพยักหน้าตอบว่า “ใช่ค่ะ! เธอกลับมาแล้ว ตอนนี้เธอเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทในซานฟรานซิสโก!”“ฮาลซีย์เก่งจริง ๆ !”ลิเลียนชื่นชมเธอ“ลูกควรโทรไปบอกให้เธอมาเที่ยวที่บัควู้ด แม่จะเลี้ยงข้าวเธอถ้าเธอมาที่นี่!”หลังจากได้พูดทุกอย่างที่คิดแล้ว เธอก็เดินจากไปเธอรู้ว่าเธอไม่สามารถโน้มน้าวแมนดี้ได้ แต่ฮาลซีย์อาจช่วยได้หากหล่อนสามารถโน้มน้าวแมนดี้ได้สำเร็จ เธอจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ อีกเลย!ลิเลียนดูถูกฮาร์วีย์มากกว่าเดิมเธอจ้องไปที่ฮาร์วีย์โดยไม่ได้พูดร่ำลาอะไรและเดินผ่านไปทันทีเมื่อลิเลียนและไซม่อนออกไปแล้ว แมนดี้ก็พูดขอโทษ “ฮาร์วีย์ อย่าใส่ใจเลยนะ คุณแม่ก็เป็นแบบนี้มาตลอด”ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบว่า “ผมเคยชินกับมันแล้วล่ะครับ”เขาอยากจะอธิบายสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเจ้าชายยอร์กก่อนหน้านี้ แต่เขาต้องตัดสินใจใหม่อีกครั้งหลังจากเห็นท่าทีของแมนดี้มันไม่มีประโยชน์อะไรแม้จะพยายามอธิบายอะไรออกมาภายใต้สถานการณ์แบบนี้เขากำลังเตรียมเปลี่ยนแมนดี้ให้เป็นคนที่มั่งคั่งร่ำรวยเขาไม่ควรที่จะเปิดเผยตัวตนก่อน***วันถัดมาฮาร์วีย์
Último capítulo