ฮาร์วีย์กลับมาที่เดอะการ์เด้น เรสซิเด้นลิเลียนและไซม่อนกำลังปรึกษากันเรื่องราคาของสุสาน ต่างต้องตกตะลึงเมื่อเห็นเขาลิเลียนรู้สึกตัวก่อน หลังจากนั้นถามอย่างเย็นชาว่า “แกมาทำอะไรที่นี่? ทำไมแกยังไม่ตาย?”“ฉันบอกแล้วไงว่าบ้านนี้ไม่ต้อนรับแก!”“ไม่เป็นไรหรอกนะที่แกจะทำตัวเกียจคร้านไปวัน ๆ ! แต่แกจะไปหาเรื่องคนอื่นไปทั่วแบบนี้ไม่ได้!”“แกคิดว่าผู้นำตระกูลของตระกูลเซอร์เรย์เป็นใคร? แกคิดว่าเขาเป็นคนที่แกสามารถไปล้อเล่นได้งั้นเหรอ?”“เพราะแก ซีนเธียร์ยังคงต้องนอนพักอยู่บนเตียง และแมนดี้ก็ต้องร้องไห้เพราะแก!”ลิเลียนยิ่งพูดยิ่งโกรธ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและตบหน้าฮาร์วีย์เพียะ!เสียงตบหน้าที่ดังนั้นถึงกับทำให้ฮาร์วีย์ต้องขยับถอยหลังสองก้าว เขาไม่ได้หลบและไม่ได้โกรธไม่ว่าลิเลียนจะมองสถานการณ์ตรงหน้านี้ยังไง เธอก็เข้าใจถูกอยู่อย่างหนึ่งและนั่นคือความทุกข์ทรมานของแมนดี้และซีนเธียร์ ครั้งนี้ก็เพราะการกระทำของเขาและหลังจากเห็นเขากลับมา ไซม่อนก็เปิดประตูห้องของแมนดี้อีกครั้งหัวใจที่กังวลมากมายของแมนดี้ก็สบายใจขึ้นหลังจากเห็นฮาร์วีย์กลับมาและซีนเธียร์มองออกไป เธอขยิบตาส่งสัญญาณว่าเธ
นั่นเพราะแมนดี้ ซีนเธียร์ ลิเลียนและไซม่อนต้องอยู่ที่เดอะการ์เด้น เรสซิเด้น พวกเขาต้องออกไปซื้อกับข้าวของใช้ข้างนอก ลิเลียนถามขึ้นอย่างสงสัยว่า “มาดูนี่สิตาแก่ คนบ้าสองสามคนเดินป้วนเปี้ยนแถวนี้!”ไซม่อนมองไปยังทิศทางที่ลิเลียนมองไป เห็นคนประมาณยี่สิบสามสิบคนกำลังเดินเข้ามาทั้งสองต่างอุทานอย่างตกใจ การกระทำของพวกเขาแสดงออกเหมือน ๆ กันพวกเขาดึงดูดความสนใจได้ดี บางคนในหมู่คนพวกนั้นเป็นคนที่ทั้งสองรู้จัก“หรือจะมีคนสูงศักดิ์มาที่นี่? หรือจะเป็นพวกเซอร์เรย์มาที่นี่?!”“จำได้ไหม? เมื่อไม่นานมานี้ที่สนามบินบัควู้ดถูกปิดกั้นพื้นที่? ฉันจำได้ว่าที่นั่นมีรถโรลส์รอยซ์เกือบร้อยคัน!”“บางทีอาจเป็นเพราะคนสำคัญที่เพิ่งเดินทางมาถึงฮ่องกง!”“พวกเซอร์รีย์นี่เก่งจริง ๆ ! ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้พวกเขาอาจจะใช้โอกาสนี้เพื่อไต่อันดับสุงขึ้นไปอีกครั้ง!”“ใครจะไปรู้ บางทีตระกูลเซอร์เรย์อาจเป็นตระกูลที่มีอันดับสูงสุดสูงสุดในบัควู้ดได้ในอนาคต!”ลิเลียนและไซม่อนมองหน้ากันหลังจากได้ยินเรื่องซุบซิบของคนเหล่านั้นไซม่อนถามอย่างไม่เข้าใจว่า “พวกเขาไม่ได้มาหาเราใช่ไหม?”ลิเลียนกลอกตามองบน“คุณคิดอะไรอยู่
“ขอถามได้ไหมคะ ใคร…”แมนดี้เห็นลุคนอนอยู่บนเปลหาม ท่าทีของเขาดูหวาดกลัวไซม่อนและลิเลียนยืนนิ่งงัน พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาเห็นพวกเขาพอรู้ว่าเจมส์ เซอร์รีย์ คือผู้นำตระกูลเซอร์เรย์แต่ตอนนี้เขากำลังคุกเข่าอยู่งั้นเหรอ?ก่อนที่พวกเขาจะได้สติกลับมา สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเซอร์เรย์ก็คุกเข่าลงกับพื้นตาม ๆ กันทางด้านหลัง ชายที่ดูเย่อหยิ่งเดินขึ้นมาด้านหน้าและคุกเข่าลง“คุณนายซิมเมอร์ ผม เจมส์ เซอร์เรย์ พาทุกคนมาที่นี่ในวันนี้เพื่อมาขอโทษ!”“การกระทำของลุคที่ได้ทำร้ายคุณและครอบครัว มันเป็นความผิดของเรา!” เจมส์พูดออกมาไรอันพูดเสริมว่า “ผม ไรอัน ก็อตติ มาที่นี่เพื่อขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้เช่นกัน เช็ก ก็อตติ เป็นคนจับตัวหญิงสาวไป ผมจัดการหักแข้งหักขาเขาแล้ว”ไรอันโบกมือส่งสัญญาณ จากนั้นสั่งให้ลูกกน้องหามเปลไปด้านหน้าลุคและเช็กอยู่บนเปลหามที่ดูราวกับอยู่ในเรือลำเดียวกันแมนดี้และซีนเธียร์ไม่อยากเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็นในตอนนี้เลยพวกเขายังจำได้ดัว่าทั้งสองคนนั้นหยิ่งจองหองแแค่ไหนสภาพพวกเขาแขนขาหักแต่ไม่มีผ้าพันแผลเลยสักนิด มันเป็นภาพที่น่าตกใจอย่างมากตุบ!ลุคพย
แมนดี้คาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นจริง แต่เธอไม่พูดอะไรออกมาฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นว่า “ผมไม่ได้ทำอะไร พวกเขาบอกว่าพวกเขาอยากมาที่นี่เพื่อคุกเข่าขอโทษ”เขาไม่ได้โกหกเมื่อวันก่อนเจมส์และไรอันยืนกรานที่จะมาแสดงความขอโทษพวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้รับพรจากเหล่าทวยเทพเมื่อฮาร์วีย์ยอมปล่อยให้พวกเขามาที่นี่แมนดี้ถอนหายใจออกมา“ฮาร์วีย์ ถ้าคุณมีโอกาสได้พบเขาคุณต้องขอบคุณเจ้าชายยอร์ก ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเมื่อวานนี้คุณอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่”“และคุณต้องพิจารณาถึงผลที่ตามมาจากสิ่งที่คุณทำ คุณห้ามไปก่อความวุ่นวายอีก”“คราวนี้คุณโชคดีที่เจ้าชายยอร์กช่วยคุณไว้ แต่ครั้งต่อไปมันอาจจะไม่โชคดีแบบนี้”ฮาร์วีย์พูดไม่ออกหลังจากได้ยินคำพูดของแมนดี้ไซม่อนอ้าปากค้าง“แมนดี้ ลูกกำลังจะบอกว่าเจ้าชายยอร์กเป็นคนที่ช่วยแก้ปัญญานี้งั้นเหรอ?”ลิเลียนรู้สึกราวกับว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น“ฉันคิดว่าคนไร้ประโยชน์อย่างนายสามารถทำอะไรได้บ้าง!”“เจ้าชายยอร์กเป็นยอดชายแห่งเซาท์ไลท์ แค่เขาจัดการให้ทั้งเจมส์และไรอันต่างเข้ามาขอโทษ!”“ฮาร์วีย์ แกนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกทำให้ดูเหมือนว่าแ
แมนดี้ไม่รู้ว่าทำไมลิเลียนถึงถามเรื่องนี้ แต่เธอก็ยังพยักหน้าตอบว่า “ใช่ค่ะ! เธอกลับมาแล้ว ตอนนี้เธอเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทในซานฟรานซิสโก!”“ฮาลซีย์เก่งจริง ๆ !”ลิเลียนชื่นชมเธอ“ลูกควรโทรไปบอกให้เธอมาเที่ยวที่บัควู้ด แม่จะเลี้ยงข้าวเธอถ้าเธอมาที่นี่!”หลังจากได้พูดทุกอย่างที่คิดแล้ว เธอก็เดินจากไปเธอรู้ว่าเธอไม่สามารถโน้มน้าวแมนดี้ได้ แต่ฮาลซีย์อาจช่วยได้หากหล่อนสามารถโน้มน้าวแมนดี้ได้สำเร็จ เธอจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ อีกเลย!ลิเลียนดูถูกฮาร์วีย์มากกว่าเดิมเธอจ้องไปที่ฮาร์วีย์โดยไม่ได้พูดร่ำลาอะไรและเดินผ่านไปทันทีเมื่อลิเลียนและไซม่อนออกไปแล้ว แมนดี้ก็พูดขอโทษ “ฮาร์วีย์ อย่าใส่ใจเลยนะ คุณแม่ก็เป็นแบบนี้มาตลอด”ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบว่า “ผมเคยชินกับมันแล้วล่ะครับ”เขาอยากจะอธิบายสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเจ้าชายยอร์กก่อนหน้านี้ แต่เขาต้องตัดสินใจใหม่อีกครั้งหลังจากเห็นท่าทีของแมนดี้มันไม่มีประโยชน์อะไรแม้จะพยายามอธิบายอะไรออกมาภายใต้สถานการณ์แบบนี้เขากำลังเตรียมเปลี่ยนแมนดี้ให้เป็นคนที่มั่งคั่งร่ำรวยเขาไม่ควรที่จะเปิดเผยตัวตนก่อน***วันถัดมาฮาร์วีย์
ณ ร้านอาหารแบล็กทีร้านอาหารระดับไฮเอนด์ของโอลเด้นเทรด ว่ากันว่าอาหารที่นี่หนึ่งมื้อมีราคาประมาณหนึ่งหมื่นดอลลาร์คนธรรมดา ๆ ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเดินเฉียดเข้ามาใกล้ อย่าพูดถึงการโอกาสที่จะได้มานั่งทานอาหารที่นี่เลยด้วยซ้ำอีวอนน์และชายหนุ่มรูปงามเดินเข้าไปในร้านอาหารนั่น ฮาร์วีย์รีบตามเข้าไปทันทีฮาร์วีย์เห็นอีวอนน์นั่งอยู่โซนตรงกลางร้านทั้งร้านถูกตกแต่งราวกับเป็นพระราชวัง แน่นอนว่าทั้งร้านได้ถูกจองไว้แล้วไม่ไกลจากอีวอนน์ มีหญิงชราคนหนึ่งผมสีเงิน ชายวัยกลางคนสองสามคนและหญิงสาวอีกสองสามคนชายหนุ่มรูปงามที่มากับอีวอนน์โค้งคำนับให้กับหญิงชราและเดินเข้าไปยืนข้าง ๆ เธอคนอื่น ๆ ต่างมองไปที่อีวอนน์ บางคนแสดงท่าทีเยือกเย็นออกมา บางคนก็มองเธอด้วยความรังเกียจฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว ถ้าพวกเขามองเธอแบบนั้น ผู้ชายคนนั้นก็ดูเหมือนไม่ใช่แฟนของอีวอนน์แต่ตรงหน้าเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ในขณะนั้นริต้า ลอว์สัน ป้าของอีวอนน์ก็อยู่ตรงนั้น เธอเดินเข้าไปหาอีวอนน์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่เลวเลยนะอีวอนน์! คุณย่าทวดแห่งซาเวียร์มาที่นี่เพื่อหว่านล้อมเธอถึงสามครั้ง แต่เธอยังไม่ยอมหยุดอีก!”“เฮ้ อย่าบอกนะว่
อีวอนน์เอียงศีรษะขึ้นมองเจสซีหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง“เจสซี่ ฉันจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้น”เจสซีหัวเราะออกมาจากนั้นอีวานก็พูดขึ้นมาว่า “อีวอนน์ เธอไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้ต่อหน้าคุณย่าทวด!”“เธอเป็นเพียงญาติห่าง ๆ เธอโชคแค่ไหนที่เจ้าชายแห่งตระกูลลีโอไม่นึกรังเกียจเธอ เธอมีสิทธิ์อะไรที่แสดงท่าทีเย็นชาใส่เขา” ริต้าว่าโทษอีวอนน์อีวอนน์จ้องกลับมาที่ป้าของเธออย่างเย็นชา“คุณป้าคะ หนูจะตัดสินใจเองไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่เรื่องที่คุณป้าต้องมาตัดสินใจ”เพียะ!ริต้าเดินเข้าไปตบหน้าเธอ แล้วตะโกนด่าออกมาอย่างโกรธเคืองว่า “อวดดี! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะไม่ฟังฉัน! เธอจะไม่ฟังสิ่งที่ย่าทวดพูดด้วยงั้นเหรอ?”หลังจากที่อีวอนน์ถูกตบ ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ตรงประตูก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นแบบนั้นอีกต่อไปฮาร์วีย์บุกเข้าไปในร้านอาหารด้วยท่าทีที่ดูน่ากลัว แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เธอบอกว่าเธอไม่ต้องการที่จะแต่งงาน เธอก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานสิครับ! เธอเป็นลูกน้องของผม!”“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีใครมาข่มขู่คนของผมที่เซาท์ไลท์!”อีวอนน์ตัวสั่นและมองไปยังฮาร์วีย์“ท่านประธานยอร์ก คุณควรออกไปจากตรงนี้ ค
“คุณแม่คะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ”อีวอนน์ยืนอยู่ด้านหน้าฮาร์วีย์ เธอไม่อยากให้เขาต้องได้รับบาดเจ็บหญิงวัยกลางคนที่อีวอนน์เรียกว่าแม่ เธอคือไอโอน่า เชอร์แมน แม่เลี้ยงของอีวอนน์หลังจากที่พ่อของอีวอนน์เสียชีวิต ไอโอน่าเป็นญาติใกล้ชิดคนเดียวที่เหลืออยู่เธอดุอีวอนน์ออกมาอย่างโกรธจัด “แก ไอ้ผู้หญิงใจแตก แกยังเรียกฉันว่าแม่อีกงั้นเหรอ?”“อะไรนะ? แกออกตัวให้เพราะฉันจะทำร้ายคนรักของแกงั้นเหรอ?”“อย่าเป็นคนที่ไร้ยางอายเหมือนพ่อของแก ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีและความละอายเลยแม้แต่น้อย มองหาผู้หญิงทุกวัน!”จากนั้นไอโอน่าหันไปมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย็นชา พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าชายอย่างคุณคิดที่จะหลบอยู่หลังผู้หญิงงั้นเหรอ? คุณช่างไร้ประโยชน์อย่างที่เขาว่ากันจริง ๆ !”ฮาร์วีย์มองลึกเข้าไปในดวงตาของไอโอน่า จากนั้นก็คว้าตัวอีวอนน์มาไว้ข้างหลังและกระซิบบอกเธอว่า “ไม่เป็นไร ผมสามารถจัดการเรื่องนี้ได้”หลังจากเห็นอีวอนน์และฮาร์วีย์ทำราวกับว่าพวกเขาเป็นคู่รักกัน ไอโอน่าก็ยิ่งโกรธมากขึ้น“พอได้แล้ว! พวกแกทั้งสองคนไร้ยางอายแล้วยังมาทำตัวเป็นคู่รักหวาน