ฮาร์วีย์พยักหน้า “ตกลง”“ฮาร์วีย์ คุณจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ พวกเขาเป็นคนไม่ดี พวกเขา…” แมนดี้ส่ายหัวไปมา ไม่ว่าทักษะการต่อสู้ของฮาร์วีย์จะดีแค่ไหน แต่อีกฝั่งมีคนเยอะกว่า ถ้าเขาอยู่ที่นี่ เขาอาจจะต้องตาย“ไปหาซีนเธียร์ เธอต้องการคุณ ผมไม่รู้ว่าพ่อแม่ของคุณอยู่ที่ไหน ติดต่อพวกเขาโดยเร็วที่สุด”ฮาร์วีย์ให้เหตุผลกับเธอด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นจากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่ผู้บริหารระดับสูงของสกาย คอร์ปอเรชั่นผู้บริหารเหล่านั้นรู้ตัวตนของฮาร์วีย์ นั่นเพราะเขาปรากฏตัวขึ้นในระหว่างพิธีการรวมสินทรัพย์ครั้งก่อนพวกเขารู้ว่าตัวตนของฮาร์วีย์นั้นต้องเป็นความลับสุดยอดในเวลานี้พวกเขาไม่พูดเรื่องไร้สาระอะไรอีก พวกเขาพาแมนดี้ซึ่งยังคงร้องไห้อยู่ออกไป และหนีไปตามคำสั่งของฮาร์วีย์ในขณะเดียวกัน เช็กยืนอยู่ด้านข้างพร้อมกับกอดอก เขาไม่ได้สั่งให้คนของเขาขวางทางแมนดี้และคนอื่น ๆ หลบหนีออกไปพวกอันธพาลเริ่มปรากฏตัวออกมามากขึ้น คนหลายร้อยคนล้อมรอบฮาร์วีย์จอห์น ก็อตติ เป็นเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์ ลูกน้องของเขาก็มีความกล้าหาญที่แข็งแกร่งเช่นกันฮาร์วีย์มองพวกอันธพาลตรงหน้าอย่างเฉยเมย ท่าทีของ
ฮาร์วีย์ฉีกยิ้มและพูดว่า “แล้วฉันบอกว่าฉันจะปล่อยเขาไปงั้นเหรอ?”ดวงตาของเช็กหม่นหมองลงทันทีหลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาพูดอย่างเย็นชาแและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ว่า “แกกล้าดียังไงมาลองดีกับฉัน?”“ท่านก็อตติ จัดการมันเลยดีกว่า! มันคงไม่กล้าแตะต้องนายน้อยอีกต่อไป มันจะต้องพบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”ในขณะนั้น คนรอบ ๆ เช็กก็พูดขึ้นมาในขณะที่เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์“เฮอะ…”ฮาร์วีย์หัวเราะ เขาขยิบตาให้เช็กและพูดว่า “นายลองดูก็ได้นะว่าฉันกล้าแตะต้องเขาหรือเปล่า?”เช็กพูดออกมาทันทีว่า “แกมีความกล้ามากจริง ๆ ที่กล้าแตะต้องนายน้อย”ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ฉันก็อยากทำนะ น่าเสียดายที่ฉันเป็นคนดีพอ บางอย่างฉันก็ไม่อยากทำ”“งั้นตอนนี้ฉันจะให้ทางเลือกกับนาย พาคนของนายออกไปซะ”“จากนั้นกลับไปบอกจอห์นว่าฉันจะให้อภัยเขากับเรื่องนี้ ถ้าเขายอมคุกเข่าที่ประตูบ้านฉัน”“ไม่งั้นก็อย่าหาว่าฉันไร้ความปราณี”ฮาร์วีย์พูดออกมาอย่างใจเย็น แต่สีหน้าของเช็กเปลี่ยนไป เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “เด็กน้อย ฉันยอมรับว่าแกมีความกล้ามาก! แต่แกรู้ไหมว่า จอห์น ก็อตติคือใคร? เขาคือเจ้าพ่อแห่งนักเลงบนท้องถนนในเซาท์ไลท์
ลูกน้องสองของไทสันก็รีบเข้ามาล็อกแขนของลุคจากนั้นฮาร์วีย์ก็เดินเข้าไปหาเช็กและพูดว่า “กลับไปบอกจอห์น ก็อตติว่าสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปนั้นยังคงเป็นไปตามนั้น ถ้าเขาอยากให้ลูกทูนหัวของเขากลับไป ให้มาหาฉัน คุกเข่าและอ้อนวอน”“และแน่นอน ถ้าเขาคิดว่าจะสู้กับฉันได้ เขาก็อาจจะเข้าร่วมอยู่ในกองกำลังของตระกูลเซอร์เรย์ด้วย จากนั้นฉันก็จัดการพวกเขาพร้อมกันทีเดียว”ฮาร์วีย์หันหลังและเดินจากไปหลังจากที่เขาพูดจบไทสันดึงลุคยืนขึ้นและจากไปเช็กไม่กล้าขวางพวกเขา รอจนกว่าพวกเขาเดินออกไปไกล“ลูกเขยคนนี้ เป็นใครกันแน่?” ท่าทีของเช็กเปลี่ยนไปพวกเขาตรวจสอบทุกอย่างก่อนที่จะดำเนินการ ฮาร์วีย์เป็นเพียงตัวแทนของเจ้าชายยอร์กแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวตนของอีกฝ่ายจะไม่ธรรมดาอย่างที่พวกเขาคิด“ท่านเช็ก เราควรทำอย่างไรต่อ? เราจะทำเพียงยืนดูพวกเขาเอาตัวนายน้อยไปหรือ?” ลูกน้องของเช็กพูดถามขึ้นมาด้วยท่าทีหวาดกลัวเช็กไม่สนใจทักษะการต่อสู้ไทสันดีกว่าเขา และแปดสิบเปอร์เซ็นในพวกลูกน้องของไทสันต้องเป็นพวกทหารผ่านศึกคนพวกนี้เกิดมาเพื่อเป็นนักเลงตามม้องถนน แต่ลูกน้องของไทสันมีความเกี่ยวข้องกับกองทัพแน่นอนเช็กไม่
“เราไม่ได้มีปัญหากัน และฉันไม่สนใจนายเลยแม้แต่น้อย”“แต่นายกลับแส่มาหาเรื่องฉัน ล้ำเส้นฉันเกินไป”“นายไม่ควร ไม่ควร ไม่ควรมายุ่งกับเมียและครอบครัวของฉันเลย”ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา“ไม่… ไม่ใช่ฉัน… ฝีมือเช็ก! เขาทำ!”“ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราพบกัน คิดดูสิ ฉันไม่เคยทำให้แกต้องอยู่ในจุดที่แย่เลย ใช่ไหม?”“ปล่อยฉันไปเถอะ แกอยากได้เงินใช่ไหม? ฉันให้เงินตามที่แกต้องการ”ลุครู้สึกกลัวและอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างรวดเร็ว“ให้เงินฉันอีกแล้วเหรอ? โอเค อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ เงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ ถ้านายสามารถให้ฉันได้ตอนนี้ ฉันจะปล่อยนายไป” ฮาร์วีย์ยิ้มลุคหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ แม้แต่ตระกูลเซอร์เรย์ก็ไม่อาจมีเงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ได้ นับประสาอะไรกับเขา“ในเมื่อคน ๆ หนึ่งทำผิด เขาก็ต้องชดใช้ ไม่งั้นเขาคงจะจะจำสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้” ฮาร์วีย์ดูนิ่งเฉยและพูดกับไทสันว่า “ให้เขาชดใช้สิบเท่าสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับซีนเธียร์ก่อนหน้านี้”ไทสันพยักหน้าและพูดว่า “ได้ครับ แต่ผมเกรงว่าเขาจะทนไม่ได้…”“ไม่เป็นไร ก็แค่หักมือหักขามันซะ ไม่ถึงตายหรอก” ฮาร์วีย์พูด“ครั
ซีนเธียร์หน้าซีดและเธอพูดอย่างอ่อนแรงว่า “คุณแม่คะ หยุดโทษพี่เขยเถอะ ทั้งหมดเป็นเพราะพี่เขยช่วยหนูที่โรงเรียน ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับตระกูลเซอร์เรย์…”ในใจของซีนเธียร์เต็มไปด้วยภาพที่พี่เขยปรากฏตัวต่อหน้าเธอก่อนหน้านี้เธอคิดว่าพี่เขยของเธอหล่อมาก แต่ตอนนี้พี่เขยของเธอไม่ต่างอะไรจากฮีโร่ในสายตาของเธอแมนดี้นึกถึงภาพที่เธอหนีออกมา นักเลงหลายร้อยคนรายล้อมฮาร์วีย์ เธอไม่รู้ว่าเขาจะออกจากที่นั่นทั้งที่มีลมหายใจได้หรือไม่แม้ว่าเรย์ ฮาทบอกว่าเจ้าชายยอร์กจะเข้ามาจัดการปัญหานี้ แต่แมนดี้ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ“ซีนเธียร์ พักผ่อนก่อนเถอะ พี่ต้องไปสกาย คอร์ปอเรชั่น จะขอให้เจ้าชายยอร์กช่วยพี่เขยของเธอ!” แมนดี้ยืนขึ้น มองออกไปอย่างมุ่งมั่นลิเลียนแทบคลั่งเมื่อได้ยินแบบนั้น “แมนดี้ ลูกเสียสติไปแล้วเหรอ? ลูกเพิ่งปฏิเสธเจ้าชายยอร์กเมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนนี้ลูกกำลังจะขอให้เขาช่วยสามีของลูก เขาจะยอมช่วยงั้นเหรอ?”“แต่…”“ไม่มีแต่!”“ยังไงก็เถอะ วันนี้ลูกสองคนจะไม่สามารถไปไหนได้ทั้งนั้น!”“แม่จะหาวิธีกับพ่อของลูกเอง เราจะเตรียมหลุมศพที่ดีไว้เพื่อไอ้ไร้ประโยชน์นั่น!”ลิเลียน
คฤหาสน์ในเขตชานเมืองฮาร์วีย์จ้องมองลุคอย่างเย็นชา ลุกที่กำลังนอนคลุกอยู่ในโคลน แขนขาของอีกฝ่ายหัก เขาทำได้แค่คลานบนพื้นเท่านั้นไทสันทำตามคำสั่งของฮาร์วีย์อย่างจริงจัง เขาให้ลุคได้ชดใช้มากกว่าจำนวนครั้งที่คนเหล่านั้นเคยทำร้ายซีนเธียร์ก่อนหน้านี้ถึงสิบเท่า ไม่มาก ไม่น้อย“หัวหน้าผู้ฝึกสอน จอห์นวิดีโอคอลหาลุค…”อีธานเดินเข้ามา เขาหยิบโทรศัพท์แล้วยื่นให้ฮาร์วีย์ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่สนใจว่า “ไม่ใช่โทรหาลุคหรอก โทรมาหาฉัน รับสิ”เมื่อกดรับ ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่สองคนปรากฏตัวที่ในสายคนหนึ่งคือเจมมส์ เซอร์เรย์ จากตระกูลเซอร์เรย์ และอีกคนคือจอห์น ก็อตติ เจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์จอห์นจ้องไปที่ฮาร์วีย์ รูม่านตาของเขาหดตัวเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ฉันเดาถูก นั่นคือเจ้าชายยอร์ก”ฮาร์วีย์ดูไม่แยแสและพูดว่า “จอห์น ก็อตติ ในเมื่อคุณรู้ว่าเป็นผม คุณควรรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่คุณสามารถเจรจาด้วยได้”จอห์นยิ้มและพูดว่า “เจ้าชายยอร์ก ผมคุ้นเคยกับคุณดี งั้นคุณให้เกียรติผมสักหน่อยและยกโทษให้ลูกทูนหัวของผมได้ไหม? ปล่อยให้เขาไป ถือซะว่าผมเป็นหนี้บุญคุณคุณ คุณคิดว่าไง?”“ก็ได้” ฮาร์ว
อีกด้านหนึ่ง ทั้งจอห์นและเจมส์กำลังเตรียมการต่าง ๆจอห์นพูดอย่างเย็นชาว่า “เช็ก รวบรวมทุกคนจากทุกตรอกซอยที่อยู่ภายใต้คำสั่งของฉัน จำไว้ เรียกทุกคนมา อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”“รับทราบครับ!”เช็กรีบวิ่งออกไปแม้ว่าจอห์นจะวางมือแล้ว แต่เขายังมีลูกน้องจำนวนมาก ครึ่งหนึ่งของนักเลงตามท้องถนนในเซาท์ไลท์เป็นลูกน้องของเขาเขาอยากจะเรียกพวกมันมาให้หมด แน่นอนเขาต้องการที่จะเปิดศึกครั้งใหญ่เจมส์ใช้อำนาจของตระกูลเซอร์เรย์ ตั้งแต่บอดี้การ์ด และแม้กระทั่งเครือข่ายกับพวกนักเลงหากพวกเขาสามารถฆ่าเจ้าชายยอร์กได้ในครั้งนี้ ตระกูลเซอร์เรย์จะมีโอกาสที่จะเข้ายึดครอบครองทรัพย์สินของสกาย คอร์ปอเรชั่นดังนั้นสำหรับตระกูลเซอร์เรย์แล้ว ไม่เพียงแต่ช่วยลุคเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสที่จะไต่อันดับขึ้นไปสูงด้วยสำหรับอีกสามตระกูลเฟิร์สคลาส เจมส์ไม่ได้ติดต่อพวกเขาเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกสามตระกูลอาจไม่ให้ความช่วยเหลือใด ๆ โดยเฉพาะตระกูลเยตส์ หากพวกเขารู้ว่าหลานเขยที่พวกเขาดูถูกคือเจ้าชายยอร์กในตำนาน พวกเขาจะไม่คัดค้านพวกเขาในช่วงเวลาสำคัญนี้หรือ?สำหรับตระกูลร็อบบินส์และตระกูลคลาวด์ พวกเขาจะกล้าสู้
สามชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็วไรอัน ก็อตติและคนของเซอร์เรย์ต่างมารวมตัวกันห่างจากคฤหาสน์ริมทะเลสาบสิบไมล์ ปิดกั้นพื้นที่จนไม่สามารถผ่านเข้าไปได้เมื่อได้ยินคำสั่ง พวกอันธพาลก็รีบวิ่งไปที่คฤหาสน์ริมทะเลสาบพร้อมอาวุธในมือท่ามกลางฝูงชนไรอันและเจมส์มารวมตัวกันหนึ่งในนั้นคือเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์อีกคนหนึ่งผู้เฒ่าตระกูลเฟิร์สคลาส ตระกูลเซอร์เรย์ทกอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็อยู่ด้านนอกคฤหาสน์ริมทะเลสาบคนจากสถานีตำรวจรับรู้ถึงสถานการณ์ที่นี่ แต่เกร็กไม่กล้าทำอะไรนอกจากรายงานให้ยานนิคทราบประตูคฤหาสน์ถูกเปิดในทันใด ฮาร์วีย์เดินออกมาด้วยท่าทางเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ขณะที่ไทสันเดินตามหลังมาติด ๆ “ผู้เฒ่า! พ่อทูนหัว! ช่วยผมด้วย! ช่วยผมด้วย!”ลุคตะโกนขอความช่วยเหลือ ราวกับว่าเขาเห็นฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้าย เขาคลานไปรอบ ๆ แม้ว่ามือและเท้าขงเขาจะหักก็ตามปัง!ไทสันเตะหน้าลุคทำให้เขากลิ้งไปมาบนพื้นแล้วกระอักเลือดออกมาดวงตาของเจมส์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้น ท่าทีของเขาเย็นชา เขาไม่เหลือบมองไปยังทิศทางที่ลุคอยู่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ บังคับให้ตัวเองพูดรอดไรฟันว่า “เป็นผ