Mundo de ficçãoIniciar sessão
Capítulos relacionados
บทที่ 2611
เคทลิน พาร์สันโกรธจนเดือดดาลในขณะนั้นหลังจากที่ควินนี่ ยอร์กถูกหน่วยมังกรลับจับตัวไป เธอก็ได้กลายเป็นคนโปรดของวินซ์ ยอร์กทุกคนต่างรู้กันดีว่าเธอมีโอกาสสูงที่จะได้เป็นนายหญิงแห่งตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุดของเธอน่าจะเป็นทีล ลีโฮลด์ หญิงบริสุทธิ์แห่งวิหารคุณธรรมทั้งห้า…แต่ยากที่หญิงบริสุทธิ์แห่งวิหารคุณธรรมทั้งห้าจะแต่งกับคนนอกดังนั้น หลังจากที่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาอย่างถี่ถ้วน เคทลินก็ตระหนักว่าจะไม่มีใครสามารถแย่งชิงตำแหน่งอนาคตนายหญิงแห่งตระกูลยอร์กไปจากเธอได้เมื่อไม่นานมานี้เธอได้แอบเรียกตัวเองอย่างนั้นแล้วด้วยแม้แต่ผู้คนในสังคมชนชั้นสูงก็ยอมรับความพัฒนาของเธอ พวกเขาจึงได้ประจบประแจงเธอและเคารพเธอมาจนถึงทุกวันนี้ แม้แต่วินซ์ก็ชื่นชมเธอ เขามักจะพาเธอไปกับเขาทุกที่กล่าวได้ว่าไม่มีใครกล้าแตะต้องเคทลินมาก่อน…แต่คนอย่างฮาร์วีย์กลับกล้าพอที่จะทำเช่นนั้นหากฮาร์วีย์ไม่ถูกจัดการเดี๋ยวนั้น เคทลินจะต้องอับอายอย่างมากหากเธอยังคงอยู่ในสังคมชนชั้นสูงของฮ่องกงและลาสเวกัสต่อศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของเธอจะเสื่อมเสีย!บอดี้การ์ดหลายสิบคนรีบวิ่งตามเสีย
บทที่ 2612
ไอรีน จอห์นสันกลัวว่าเรื่องราวจะบานปลายกันไปใหญ่หลังจากที่เคทลิน พาร์สันโทรตามกำลังเสริม เธออดไม่ได้ที่จะดึงฮาร์วีย์ ยอร์กออกมาและพูดว่า “ช่างมันเถอะนายน้อยยอร์ก พวกเขาได้ชดใช้แล้ว”ก่อนหน้านี้เป็นฮาร์วีย์ที่เหนี่ยวไกปืนด้วย แม้ว่าเขาจะเช็ดรอยนิ้วมือของตัวเองออกจากปืนแล้ว แต่ที่นั่นก็ยังมีพยานมากมายหากเรื่องบานปลายไป เขาอาจจะต้องติดคุกหากเป็นเช่นนั้นคุณปู่ของไอรีนก็น่าจะโทษเธอที่ดูแลฮาร์วีย์ได้ไม่ดีพอเธอไม่ต้องการที่จะให้มันเป็นอย่างนั้นเธอยอมที่จะปล่อยเรื่องนี้ไปแทนที่จะต้องถูกพรากจากฮาร์วีย์เคทลินหัวเราะเยาะหลังจากที่เห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของไอรีนเธอรู้ดีว่าท่าทางของไอรีนเป็นเพราะความกลัวและความตื่นตระหนก“เป็นอะไรไป? กลัวเหรอ?“ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะไอรีน! ตอนนี้มันยังไม่สายเกินไปที่จะยอมคุกเข่านะ!”เมื่อสีหน้าของเธอเริ่มเยาะเย้ยได้ เคทลินก็กล้าได้กล้าเสียอีกครั้ง“ถ้าเธอไม่คุกเข่าและขอโทษ เธอได้เจอดีแน่!”“แก…”สีหน้าของไอรีนเยือกเย็นเมื่อเธอได้ยินดังนั้น…เธอตั้งใจที่จะไกล่เกลี่ยสถานการณ์ แต่เธอไม่ได้คิดว่าเคทลินจะคอยกดดันเธอแบบนั้น“ไม่ต้องห่วงคุณจอห์นสัน ผมไม่
บทที่ 2613
ออสติน เบียร์สแต็ดท์เดินนำหน้าลูกน้องของเขาไปที่ชั้นสองของเรือนมรกตเขาผลักผู้คนที่ชุมนุมกันออกไปและเดินเข้าหาเคทลิน พาร์สันด้วยสีหน้าที่ดุร้าย“ใครมันกล้าก่อเรื่องในเรือนมรกต?! มันกล้าเหยียดหยามคุณได้ยังไง?!” ออสตินถามด้วยสีหน้าที่พร้อมจะมีเรื่อง“ตลก!“กล้าดียังไง?!“พวกเขาไม่รู้เหรอว่าคุณคือราชินีแห่งฮ่องกง?!”ออสตินเจ็บปวดราวกับว่าโดนถลกหนัง ณ ตอนนั้น เขาทอดสายตามองคนรอบ ๆ เขาด้วยความเย็นชา“ไหนบอกผมสิว่ามันเป็นใคร ผมจะทำให้มันได้รู้จักกับกฏหมายของฮ่องกงเอง!”รูเพิร์ต โฮเวลล์ตัวสั่นเมื่อเขาเดินไปข้าง ๆ ฮาร์วีย์“ยอมเถอะนายน้อยยอร์ก!” เขาพูดเบา ๆ“ออสตินเป็นคนของตระกูลพาร์สัน! เขาคุมละแวกนอกเมือง! ที่นี่เขาจะสามารถทำอะไรก็ได้!“คนอย่างเขาจะต้องมีเส้นสายกับรัฐบาลหรือโลกใต้ดินแน่นอน บางทีเขาอาจจะมีเส้นสายกับกองทหารด้วยซ้ำ!“และบวกกับความไร้เหตุผลของเขา แม้แต่ลูกหลานคนรวยก็ยังกลัวเขา!“เพราะฉะนั้นคุณจะต้องคิดให้ดี ๆ! ถ้าคิดรับมือเขาไม่ไหว คุณก็ควรจะยอมซะ!”ฮาร์วีย์ยิ้ม“งั้นเหรอ น่าสนใจ”เมื่อเห็นออสตินนำพาทีมตำรวจพร้อมอาวุธมา เคทลินก็กลับมามีความกล้าอีกครั้ง“มาได้ทัน
บทที่ 2614
เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ ยอร์กเหวี่ยงหลังมือของเขาไปที่ใบหน้าของออสติน เบียร์สแต็ตท์ทันทีออสตินตกตะลึงและไม่ทันเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นปืนของเขาเล็งไปที่หัวของฮาร์วีย์แท้ ๆ แต่อาร์วีย์กลับกล้าที่จะสู้กลับ…ออสตินพูดไม่กระจ่างเหรอ?หรือว่าฮาร์วีย์ยังคงไม่เข้าใจสถานการณ์ตัวเองอีก?ออสตินตะโกนโดยไม่คิดว่า “แหกตาดูด้วย! ฉันคือออสติน เบียร์สแต็ตท์ สารวัตรสถานีตำรวจนอกเมืองของฮ่องกง!“แกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าละเมิดกฏหมายของฮ่องกง! ตามกฏหมายฉันสามารถยิงแกทิ้งเลยก็ได้!“ถ้าไม่อยากตายก็คุกเข่าซะ!”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าออสตินอย่างง่ายดายอีกครั้งเสียงตบคมชัดกว่าเดิม ผู้คนต่างมากันตื่นตระหนกพวกเขาต่างตกอยู่ในความเหลือเชื่อโดยเฉพาะเคทลิน พาร์สันที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเองไม่มีใครรู้ว่าฮาร์วีย์ได้ความกล้าเหล่านี้มาจากไหน…ปืนของออสตินมีลูกกระสุนเต็มกระบอกและเล็งไปที่หัวของฮาร์วีย์หากออสตินเผลอเหนี่ยวไกโดยไม่ได้ตั้งใจ ฮาร์วีย์คงจะได้ตายเดี๋ยวนั้น!ผู้คนในชุดกี่เพ้าต่างงุนงง แม้แต่พวกเขาก็ยังไม่กล้าที่จะดื้อรั้นเช่นนั้น พวกเขาเพียงแต่จะยอมโดยดีหากต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น…แต่ฮาร์วี
บทที่ 2615
ออสติน เบียร์สแต็ตท์จะสามารถทำอะไรในถิ่นเขาก็ได้ เขาพาคนของตัวเองพร้อมกับอาวุธมาที่นี่ แต่เขาไม่เพียงแต่จะไม่สามารถข่มเหงชายจากประเทศ H ผู้นี้ได้ แต่เขายังโดนตบหน้าหลายครั้งอีก! ใบหน้าที่ฟกช้ำของเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในขณะนี้เขาไม่อาจยอมรับเรื่องนี้ได้!หากออสตินไม่แสดงอำนาจอย่างสุดความสามารถเพื่อทวงคืนความภาคภูมิใจของเขา เขาจะให้อภัยตัวเองได้อย่างไร?!เขาจะทวงคืนความยุติธรรมให้เคทลิน พาร์สันได้อย่างไร?!เจ้าหน้าที่ตำรวจก้าวมาข้างหน้าและปลดล็อกปืนตนเองทันที พร้อมที่จะเหนี่ยวไกทุกเมื่อฮาร์วีย์ ยอร์กหยิบทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดมือตนเองในขณะนั้น“คุณคือออสติน ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น“ผมจะไม่โทษที่คุณยืนหยัดเพื่อคนอื่น“แต่ก่อนที่คุณจะตายไป คุณควรจะได้รู้จักคนที่เพิ่งจะตบคุณ“ผมอนุญาตให้คุณโทรหาเลสลี่ คลาร์ก“หลังจากนั้นคุณค่อยตัดสินใจว่าคุณยังอยากจะมีเรื่องกับผมไหม…“มาดูกันว่าคุณจะยอมเสี่ยงชีวิตตนเองเพื่อผู้หญิงคนนี้ไหม!”“ไอ้สารเลว!”“กล้าเอ่ยชื่อคุณเลสลี่ คลาร์กได้ยังไง?!”ออสิตนโกรธถึงที่สุดเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“คนอย่างแกน่ะเหรอจะกล้าท้าทายฉัน?!“แกบอกว่าแ
บทที่ 2616
ออสติน เบียร์สแต็ตท์โบกมือก่อนที่เคทลิน พาร์สันจะทันได้พูดอะไร“พวกเรา กลับ!”เจ้าหน้าที่ตำรวจจากสถานีตำรวจนอกเมืองรีบออกจากห้องสวรรค์โดยไม่พูดอะไรอย่างรีบร้อนพวกเขามากันอย่างน่าเกรงขาม ทว่า น่าเสียดายที่ต้องเห็นพวกเขากลับไปอย่างหวาดกลัวรูเพิร์ต โฮเวลล์และคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงแม้แต่เมเบิล แอนเอร์สันและคนของเธอต่างก็ตกอยู่ในความเหลือเชื่อจนพูดไม่ออก‘ชายคนนี้เป็นใคร?’‘แค่การโทรสายเดี๋ยวก็ทำให้ออสตินคลานออกไปจากที่นี่ได้แล้วงั้นเหรอ? เขาไม่แม้แต่จะมองเคทลินก่อนด้วยซ้ำ!’สีหน้าของเคทลินเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนที่เธอจะกรีดร้องว่า “กลับมาเดี๋ยวนี้นะสารวัตรเบียร์สแต็ตท์!“มาอธิบายเรื่องนี้ก่อน!“ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้ชีวิตของคุณเหมือนตกนรกทั้งเป็น!”ออสตินรีบออกมาจากที่นั่นราวกับว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่เคทลินพูด ไม่นานนักเขาก็จากไปแล้ว“ผมว่าเขาไม่มีความสามารถพอหรอกคุณพาร์สัน“ทำไมคุณไม่ลองโทรตามคนอื่นดูล่ะ?”ฮาร์วีย์เดินเข้าหาเคทลินที่ยังคงโกรธจากความอับอายด้วยรอยยิ้มจาง ๆ“ทำไมคุณไม่ลองตามผู้บังคับบัญชาการลำดับสองของฮ่องกงมาที่นี่ล่ะ? คุณจะตามวินซ์มาด้วยก็ได้นะ ให้เขาพามาทั้งต
บทที่ 2617
เคทลิน พาร์สันตัดสินใจที่จะจบเรื่องนี้เดี๋ยวนั้นหลังจากที่คิดทบทวนผลที่จะตามมาแล้วเธอรีบมาที่นี่เร็วเกินไป เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้เท่าไม่ถึงการณ์เธอเชื่อว่าเธอจะสามารถจัดการกับฮาร์วีย์ ยอร์กได้หากเธอได้เตรียมการมาดีกว่านี้ในหัวของเคทลินมีแผนการมากมายเธอปิดบังความอับอายของเธอและก้มตัวคำนับไอรีน จอห์นสัน“วันนี้ฉันแค่เมาน่ะคุณจอห์นสัน สมองฉันเบลอไปหน่อย ฉันก็เลยพูดจาไร้สาระไปเรื่อย! ได้โปรดให้อภัยฉันด้วย“ส่วนเรื่องกำไรของเรือนมรกต ฉันจะให้คนโอนมันไปให้เธอหลังจากที่เราคำนวณมันเสร็จแล้ว”“ก็ได้ ฉันยอมรับคำขอโทษ”ไอรีนไม่ต้องการให้เรื่องมันบานปลายไปกว่านี้“เธอกลับไปเถอะ” ไอรีนพูดอย่างเย็นชาเคทลินโกรธจนเดือดดาลกับคำพูดของไอรีน แต่เธอปิดบังอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ก่อนที่จะจากไปพร้อมกับสายตาอันเยือกเย็นที่จับต้องไปที่ฮาร์วีย์และไอรีนหลังจากที่เคทลินและคนอื่น ๆ จากไป รูเพิร์ต โฮเวลล์ก็รีบปิดประตูทันทีเขามองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามก่อนที่จะเดินไปหาไอรีน“คุณจอห์นสัน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ มันไม่จบง่าย ๆ หรอก” รูเพิร์ตแจ้งเบา ๆ “ตระกูลพาร์สันเป็นหนึ่งในสี่ตระกูล
บทที่ 2618
อาหารมื้อนั้นไม่ได้น่าปิติมากนักไอรีน จอห์นสันทานไม่กี่คำก่อนที่จะชำระเงินแล้วขอตัวกลับฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้คิดที่จะห้ามเธอเช่นกัน เขารู้ดีว่าเธอจะต้องไปแจ้งเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นที่หลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสมอร์แกน จอห์นสันนั่งอยู่บนฟูกนอนพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่ฟังคำอธิบายของไอรีนเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อเธอกำลังจะเล่าจนจบ มอร์แกนก็ลืมตาขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะถามว่า “เธอได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? ฮาร์วีย์พูดว่าเขาต้องการให้วินซ์ ยอร์กและทั้งตระกูลของเขาไปที่นั่นอย่างงั้นเหรอ?”ไอรีนคิดทบทวนแล้วตอบเบา ๆ ว่า “ใช่ค่ะ เขาพูดแบบนั้น”“น่าสนใจ!” มอร์แกนพึมพำกับตัวเอง“เขามั่นใจมากว่าเคทลิน พาร์สันจะไม่กล้าตามใครทั้งนั้น…“เขามีแผนอะไรรึเปล่า? หรือเขาไม่ได้กลัวตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงจริง ๆ ?”มอร์แกนขมวดคิ้ว ไม่ว่าจะอย่างไร มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ชัดเจน…ฮาร์วีย์ไม่กลัวใครในฮ่องกงและลาสเวกัสเลยไอรีนดูลังเลเล็กน้อยหลังจากที่เห็นสีหน้าของมอร์แกน“ให้ฉันส่งคนไปไกล่เกลี่ยปัญหาให้พวกเราไหมคะคุณปู่? หรือว่าพวกเราจะตามแผนฮาร์วีย์ไปจนจบ?“กองบังคับคดีของหลงเหมินก็ต่อต้านเขา
Último capítulo