เกิดความโกลาหลขึ้นในวิลล่า กระทั่งแพทย์ประจำครอบครัวถูกเรียกให้ไปตรวจสุขภาพของลิเลียน เยตส์ แพทย์วินิจฉัยว่าความดันโลหิตของเธอสูงเกินไป และนอกจากนั้นก็ไม่ได้มีอันตรายอื่นใดฮาร์วีย์ ยอร์กไม่รู้สึกเหมือนกำลังอาศัยอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1 ในแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า หลังจากที่เผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้นี่เป็นเพราะเขาเห็นว่าเป้าหมายของลิเลียนในครั้งนี้คือการขับไล่เขาออกจากครอบครัว เธอยังจัดแจงนัดบอดให้กับแมนดี้ ซิมเมอร์อีกด้วยแทนที่จะต้องมาขัดแย้งกับเธอด้วยการอยู่ที่นี่และเจอเธอทุกวัน เขาอาจจะออกไปอยู่ที่อื่นจนกว่าจะถึงวันที่แมนดี้มาถึงหลังจากออกจากแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่าแล้ว ฮาร์วีย์ก็เดินไปตามถนนเตรียมมุ่งหน้าไปไปอาศัยอยู่ในที่พักของไทสัน วูดส์ในอีกสองวันข้างหน้าติ้ง!ในขณะเดียวกันก็มีสายเรียกเข้าโทรเข้ามา ฮาร์วีย์ชำเลืองมอง จากนั้นเขาก็รับสาย และไม่นานเสียงที่คุ้นเคยก็ดังมาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ “ซีอีโอยอร์ก คุณกำลังจะนอนหรือยัง? ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”อีวอนน์ ซาเวียร์โทรมาได้ทันเวลาพอดีฮาร์วีย์ยิ้มและตอบกลับไปว่า “ผมกำลังจะพักผ่อน มีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ทำไมถึงโทรหาผมกลางดึก
ใบหน้าของฮาร์วีย์ ยอร์กกลับมาเป็นปกติ เขาพูดเบา ๆ ว่า “อีวอนน์ คุณไม่ต้องพูดเป็นทางการกับผมขนาดนั้นหรอก”จากนั้นอีวอนน์ ซาเวียร์ก็พูดหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า “คุณปู่ของฉันมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่พาหลานสาวไปรักษาในช่วงนี้ แต่ก็ไม่เป็นผล“แพทย์จีนผู้เชี่ยวชาญบางคนบอกว่าหลานสาวของเขาไม่ได้ป่วยแต่ถูกปีศาจครอบงำ“ชายชราคนนั้นไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องนี้หรอก แต่คุณปู่ของฉันได้ยินเรื่องท่านเบนจามิน ลินช์และภรรยาของเขามา ดังนั้นคุณปู่จึงหวังว่าคุณจะแวะเข้าไปดูหน่อย“ฉันจึงจะขอรบกวนเวลาของคุณและวานคุณเข้าไปดูหน่อย“ถึงคุณจะช่วยไม่ได้ แต่การได้ทำความรู้จักกันก็ไม่ได้เสียหายอะไร”สีหน้าของฮาร์วีย์เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารู้ดีว่าคนที่สามารถเป็นเพื่อนกับจาเดน สมิธได้นั้นจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอนที่จาเดนรู้เรื่องของเบนจามินก็น่าจะเป็นเพราะอีวอนน์บอกเขาพูดง่าย ๆ ก็คือ อีวอนน์แนะนำคนสำคัญให้เขาเพื่อที่เขาจะได้อยู่ในมอร์ดูได้อย่างราบรื่นอีวอนน์ดีกับเขาจริง ๆ ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าเขาควรจะรู้สึกอย่างไรไปชั่วขณะหลังจากนั้นสักพักเขาก็ตอบเบา ๆ ว่า “ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ไว้พรุ่งนี้ผมจะหาเวลาเข้าไป
แม้แต่อีวอนน์ ซาเวียร์ก็ไม่สามารถเข้าออกสถานที่นี้ได้ตามอำเภอใจหลังจากที่มาถึงที่นี่เธอคุยโทรศัพท์ตั้งหลายครั้ง หลังจากที่ผ่านไปห้านาที เจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็มายืนยันตัวตนของเธอ จากนั้นเขาจึงปล่อยให้ทั้งสองผ่านประตูไปด้วยความเคารพหลังจากที่เข้าไปในบ้านพักผู้ป่วยแล้วพวกเขาก็เห็นว่าสถานที่นี่ถูกเสริมความแข็งแกร่งจากภายในเช่นกันที่นั่นมีวิลล่าขนาดเล็กและขนาดกลางอยู่ทั่วสถานที่ ซึ่งบ่งบอกได้ว่าผู้ป่วยแต่ละคนจะได้อยู่ในวิลล่าส่วนตัวอย่างอิสระและเพื่อความปลอดภัยส่วนบุคคลหลังจากที่ไปถึงวิลล่าขนาดใหญ่หลังหนึ่ง อีวอนน์ก็พาฮาร์วีย์ ยอร์กเข้าไปข้างใน ในวิลล่ามีเตียงผู้ป่วยอยู่ในห้องที่เรียบง่ายและสวยงามในขณะนี้มีชายและหญิงสองสามคนกำลังยืนอยู่ที่ขอบเตียงผู้ป่วยขณะที่กำลังคุยเรื่องบางอย่างระหว่างที่ล้อมรอบเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่มีดวงตากลมโตเด็กผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะอายุไม่เกินห้าขวบ เธอน่ารักและสวยงาม อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเธอซีดอย่างประหลาดเล็กน้อยท่ามกลางชายหญิงที่ล้อมรอบตัวเธอมีคนหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของฮาร์วีย์ เขาเป็นชายชราที่มีผมหงอกแต่มีร่างกายที่กำยำและสูงใหญ่ เขาสูงเกื
เพย์ตัน ฮอแรนหัวเราะหลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ ยอร์กถ่อมตัวทุกวันนี้คนหนุ่มสาวต่างปรารถนาให้คนทั้งโลกรู้จักพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะมีความสามารถเพียงเล็กน้อยก็ตามถ้าพวกเขาประสบความสำเร็จเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกเขาก็จะโพสต์ในกลุ่มเพราะอยากให้ทุกคนได้รับรู้หากเป็นคนอื่นที่เบนจามิน ลินช์และภรรยาของเขาเป็นหนี้บุญคุณ ทุกคนคงรู้เรื่องไปนานแล้วอย่างไรก็ตาม สำหรับฮาร์วีย์มันไม่ใช่อย่างนั้น เขากลับทำราวกับว่ามันเป็นเพียงความบังเอิญ ซึ่งทำให้เพย์ตันนับถือเขาอย่างมากในขณะเดียวกันเพย์ตันก็ข้ามขั้นตอนพิธีการต่าง ๆ เขายิ้มและพูดว่า “อีวอนน์น่าจะบอกนายเกี่ยวกับทาเลีย ฮอแรน หลานสาวของฉันแล้ว“นายมั่นใจในเรื่องนี้หรือเปล่า?”ฮาร์วีย์ตอบด้วยเสียงเข้ม ๆ ว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ถ้าจะให้ผมบอกในตอนนี้ว่าผมมั่นใจ นั่นก็คงจะเป็นเรื่องโกหก“ผมต้องชี้แจงเรื่องหนึ่งก่อน ผมไม่ใช่หมอ ถ้านี่เป็นโรคบางอย่าง ผมจะขอให้ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองมาดูให้”เพย์ตันหัวเราะ “นี่ ไอ้หนู นายรู้จักผู้อาวุโสอาร์มสตรองจริงเหรอ? แต่เขาได้มาดูอาการหลานฉันไปแล้วนะสิ เขาเองก็บอกว่านี่ไม่ใช่โรคเจ็บป่วย แต่เขาเองก็บอกไม่ได้ว่ามันคืออะไ
กริฟฟิน ยังพูดอย่างเย่อหยิ่งและเต็มไปด้วยการดูถูกฮาร์วีย์ ยอร์กและแม้แต่ออสการ์ อาร์มสตรองเขาทำราวกับว่าไม่มีใครในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่สามารถรักษาอาการป่วยของทาเลีย ฮอแรนได้เพย์ตัน ฮอแรนขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “คุณหมอยัง ฉันขอให้เขามาที่นี่เอง หากมีผลใด ๆ สืบเนื่องมาจากการกระทำของเขา ฉันจะแบกรับมันไว้เองและจะไม่โทษคุณ ดังนั้นคุณไม่ต้องห่วง“ฝากด้วยนะน้องยอร์ก”สีหน้าของกริฟฟินแย่ลงทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเพย์ตันเขายืนตัวแข็งทื่อข้างหน้าฮาร์วีย์และพูดอย่างไม่พอใจว่า “แบกรับผลที่ตามมาเองอย่างนั้นเหรอ? คุณฮอแรน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ยังไงผมก็ยังต้องเป็นคนที่ต้องจัดการเรื่องนี้อยู่ดี!“ถ้าคุณจะปล่อยให้หมอผีคนนี้ลงมือจริง ๆ ผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ต่อไปผมคงจะช่วยอะไรคุณอีกไม่ได้แล้ว!”เห็นได้ชัดว่ากริฟฟินแน่วแน่กับคำพูดเขามาก ถ้าฮาร์วีย์เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการรักษาทาเลีย เขาจะถอนตัวทันทีฮาร์วีย์ชำเลืองมองกริฟฟินด้วยความสนใจอย่างมาก แต่เขาไม่ได้พูดอะไรและเพียงแต่เดินไปข้างหน้าแทนเขามีความมั่นใจในทักษะทางการแพทย์ของผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองอย่างมาก ในเมื่
“รับผิดชอบเหรอ?“รับผิดชอบด้วยอะไร?”กริฟฟิน ยังหัวเราะเยาะ“พวกคุณจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ช่างน่าทึ่งจริง ๆ ไม่เพียงแต่คุณจะไม่รักษาอาการป่วยอย่างถูกต้อง คุณยังให้หมอผีช่วยคุณแก้ปัญหานี้อีกด้วย!“อย่าบอกนะว่าคุณจะแก้ปัญหาด้วยการร่ายมนตร์คาถา!“ตลก!”ฮาร์วีย์ ยอร์กมองกริฟฟินอย่างเย็นชา หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ถามเบา ๆ ว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ทาเลีย ฮอแรนอยู่ในสภาพนี้มานานแค่ไหนแล้วเหรอ?”เพย์ตัน ฮอแรนตกตะลึงเล็กน้อยและตอบว่า “น่าจะครึ่งปีได้”“แล้วก่อนที่เธอจะเป็นแบบนี้ เธอเคยไปที่ที่อัปมงคลบ้างไหม เช่น สุสาน หมู่บ้านร้าง หรือบ้านเก่า ๆ…” ฮาร์วีย์ถามอย่างเคร่งขรึมเพย์ตันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบว่า “เคยนะ ก่อนที่เธอจะป่วย ฉันพาเธอไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลฮอแรน”เพย์ตันอธิบายอย่างละเอียด “ตระกูลฮอแรนแห่งซานตงมั่งคั่งมานานหลายร้อยปี แต่ในช่วงสงครามในตอนนั้นเราได้ย้ายห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลฮอแรนแห่งซานตงไปยังเขตสัมปทานฝรั่งเศสของมอร์ดูเพื่อหลีกเลี่ยงการได้รับผลกระทบจากสงคราม“ต่อมาตระกูลฮอแรนก็ไม่เคยย้ายห้องโถงบรรพบุรุษอีก เราแค่ส่งคนใช้สองคนไปเฝ้าสถานที่นั้นตลอ
ฮาร์วีย์ ยอร์กมองกริฟฟิน ยังอย่างเย็นชาและพูดอย่างเฉยเมยว่า “แพทย์ควรจะดูแลผู้ป่วยด้วยความรักและความเอาใจใส่ ตอนนี้อาการของทาเลีย ฮาแรนมีแต่จะแย่ลงทุกวัน“ต่อให้ผมจะเป็นหมอผีจริง ๆ แต่ตราบใดที่มันไม่ทำร้ายทาเลีย ทำไมถึงไม่ยอมให้ผมลองดูก่อนล่ะ?“หรือคุณคิดว่ามันจะแย่สำหรับคุณถ้าผมสามารถช่วยทาเลียได้จริง ๆ?!”สีหน้าของกริฟฟินเปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขากลับมาเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว เขาจ้องไปที่เพย์ตันและพูดว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ผมเป็นแพทย์ประจำตัวของทาเลียมาโดยตลอด ดังนั้นผมจึงรู้สถานการณ์ปัจจุบันของทาเลียดีกว่าใคร ๆ“สิ่งที่เธอต้องการในตอนนี้คือการพักผ่อน!“ผมจะไปที่ประเทศหมู่เกาะด้วยตัวเองและเชิญอาจารย์ของผมมารักษาเธอโดยเร็วที่สุด!“ถ้าจู่ ๆ คุณจะปล่อยให้คนอื่นรักษาเธอในตอนนี้มันมีแต่จะทำให้อาการของเธอแย่ลง!“ถ้าอาการเธอแย่ลง ต่อให้อาจารย์ของผมมา เขาก็อาจจะช่วยอะไรเธอไม่ได้!“ดังนั้นผมจึงมีคำแนะนำเพียงข้อเดียว ถ้าผู้อาวุโสฮอแรนยอมเชื่อผม ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้อาการของทาเลียคงที่!“แต่หากคุณปล่อยให้คนอื่นทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ ผมก็หวังว่าความพยายามที่ผ่านมาของผมจะไม่สูญเป
“หรือคุณกลัวว่าคนอื่นจะเห็นตัวตนที่แท้จริงของคุณ? คุณก็เลยทำตัวอวดรู้ แต่จริง ๆ แล้วคุณรู้สึกผิด!” อีวอนน์ ซาเวียร์กล่าวด้วยรอยยิ้มสีหน้าของเพย์ตัน ฮอแรนเย็นชาทันทีในฐานะคนจากหน่วยมังกรลับที่โดยธรรมชาติจะสนใจประเทศของตัวเองมากกว่า เขาจึงไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับกองกำลังต่างชาติบ่อยนักอย่างไรก็ตาม เขาพอจะรู้เรื่องของประเทศหมู่เกาะอยู่บ้างท่าทางของกริฟฟิน ยังในขณะนี้ราวกับว่าเขากำลังปิดบังอะไรบางอย่างแต่สุดท้ายก็ถูกจับได้ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดอย่างเฉยเมยโดยเอามือไพล่หลังว่า “ผมได้ยินมาว่าคนที่ฝึกวิชาหยินหยางจะสักรูปดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ซึ่งเป็นตัวแทนของหยินและหยาง ไว้บนหลังของพวกเขา นอกจากนี้มันยังเป็นสัญลักษณ์ให้เหล่าองเมียวจิแห่งประเทศหมู่เกาะระบุตัวตนของกันและกันด้วย“ถ้าคุณบอกว่าคุณไม่รู้วิชาหยินและหยางจริง ๆ ทำไมคุณไม่ถอดเสื้อออกให้ผมดูหน่อยล่ะ?”“นี่มันมากเกินไปแล้ว! ไอ้บ้า! คุณกำลังดูถูกผม!”กริฟฟินชี้หน้าฮาร์วีย์และสบถ!จากนั้นเขาก็มองไปที่เพย์ตันด้วยความโกรธและพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ผมเคารพตระกูลฮอแรนแห่งซานตง ผมจึงพยายามรักษาทาเลีย ฮอแรนอย่างสุดความสามารถ มั