"พวกขยะ!"

การแสดงออกของทริชาสามารถแช่แข็งได้แม้กระทั่งขั้วโลกเหนือ เธอสะบัดมืออีกครั้ง และลำแสงสีเงินก็ส่องประกายระหว่างนิ้วของเธอ พวกมันเป็นชิ้นส่วนที่ทำจากซิลเวอร์แซน และความแวววาวของพวกมันทำให้ปรมาจารย์ทั้งสิบคนตาบอดในทันที

กลิ่นหอมประหลาดฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ มันมีฤทธิ์รุนแรงและมีฤทธิ์กัดกร่อนสูง และแขกทั้งหลายตาก็ถอยห่างออกไปโดยไม่รู้ตัวเพื่อพยายามหลบหลีกมัน

ปรมาจารย์ทั้งสิบพุ่งเข้าใส่ทริชาแต่วินาทีต่อมาพวกเขาก็ตัวแข็งทื่อ ร่างกายของพวกเขากระตุก และทันใดนั้นเลือดก็ไหลออกมาจากทุกอณูรูขุมขนภายในไม่กี่วินาที พวกเขาทั้งหมดก็ล้มแน่นิ่งลงบนพื้น

พวกเขาเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่และเป็นทายาทสายตรงของตระกูลสมิธ แต่ไม่มีใครมีโอกาสต่อกรกับทักษะที่สูงส่งกว่าของทริชาได้

น่าสะพรึงกลัว!

ความแข็งแกร่งของทริชาสามารถสรุปได้เพียงคำเดียวคือคำว่าน่ากลัว

ฮาร์วีย์ถอยหลังไปสองสามก้าว การเคลื่อนไหวของเขาแนบเนียนจนไม่มีใครสังเกตเห็น เขาบังอีวอนน์เอาไว้ข้างหลัง และหรี่ตามองไปที่ทริชา

แท้จริงแล้วทริชาค่อนข้างมีความสามารถ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตระกูลสมิธถึงกลัวลิตเติ้ล ดเวลลิ่งมากขนาดนี้

แต่…

ฮาร์วีย์