Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1790
ปัง!ประตูทองเหลืองทั้งสองบานถูกเตะจนร่วงลงกับพื้นด้วยฝีมือของฮาร์วีย์ ยอร์ก มันก่อให้เกิดเสียงดังอึกทึกครึกโครมทุกคนในห้องโถงต่างพากันตกใจและและมองตามเสียงไปตามสัญชาตญาณพิธีกรที่กำลังพูดอยู่บนเวทีชะงักชะงักงานและและอ้ำอึ้งราวกับถูกใครบางคนบีบคอเอาไว้เซธ คีตันถือว่าเป็นเลิศกว่าใครในหมอดูในมอร์ดู เขามีทรัพย์สินอยู่หลายสิบล้านดอลลาร์ ดังนั้นเขาจึงมีชื่อเสียงในวงการอสังหาริมทรัพย์ทุกคนที่ได้รับเชิญจากเขาให้มาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ต่างมีสถานะและตัวตนสูงส่งไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะมีคนมาเคาะประตูอย่างหน้าด้าน ๆ และโอหังเช่นนี้"คุณเป็นใคร?!"ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นยังเห็นเลขาของเซธเดินกระโผลกกะเพลกอยู่ตรงทางเข้าประตู เธอดูสะบักสะบอมไปหมดผู้คุ้มกันของเซธราวสิบกว่าคนรีบกรูเข้ามาทันที ผู้นำคนหนึ่งถึงกับตวาดเหว และพวกเขาคว้ากระบองและกระบองไฟฟ้าออกมา"ใครกัน?! ใครให้นายมาสร้างปัญหาที่นี่?!”“นายรู้ไหมว่าที่นี่มันที่ไหน?”เซธซึ่งนั่งอยู่ในที่เก้าอี้ประธานมองฮาร์วีย์อย่างเฉยเมย สีหน้าของเขาเย็นชา และมองฮาร์วีย์ราวกับเป็นของตาย แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นใครกันแน่แต่เขาก็รู้อย
บทที่ 1791
เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ ยอร์กสามารถล้มผู้คุ้มกันทั้งหมดของเซธลงกับพื้นอย่างง่ายดาย ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจว่าทำไมมารหัวขนคนนี้ถึงได้จองหองนักผลปรากฎว่าเขามีทักษะติดตัวในขณะนี้ เซธ คีตันหรี่ตาลงเล็กน้อยและไม่ได้สนใจที่ฮาร์วีย์สามารถกวาดล้างคนทั้งหมดลงได้ในทันทีเช่นนี้เพราะยุคนี้ จะมีพลังต่อสู้อะไรเอาชนะกระสุนปืนได้ อำนาจ สถานะ ความมั่งคั่ง และพลังอำนาจสามารถบดขยี้ผู้คนได้ดีกว่าพวกยอดฝีมือเสียอีกมีวิธีกำจัดยอดฝีมือตั้งมากมายโดยไม่จำเป็นต้องปะทะกับเขาเสียด้วยซ้ำในตอนนั้นเซธได้ส่งข้อความอย่างใจเย็นไปขอให้หัวหน้าผู้คุ้มกันส่งลูกน้องพร้อมอาวุธปืนมาเพิ่มอีกสองสามคนฮาร์วีย์ดูเฉยเมยและพูดอย่างเย็นชา “เซธ นี่คุณยังไม่อยากออกมาอีกเหรอ?”ในขณะนี้ผู้อาวุโสในชุดสูทดั้งเดิมก็ยืนขึ้น เขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาของผู้บังคับบัญชาระดับสูง“พ่อหนุ่ม เธอรู้ไหมว่านี่คือศูนย์กลางแห่งมอร์ดู?”“เธอรู้หรือเปล่าว่าผู้ที่มาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้ล้วนเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในมอร์ดูด้วยกันทั้งนั้น”"เธอกำลังคิดที่จะทำอะไร?”“ได้คิดถึงผลที่จะตามมาบ้างหรือเปล่า?”บุคคลผู้นี้ต้องอยู่ในตำแหน่งสูงส่งมาเป็นเ
บทที่ 1792
ผู้อาวุโสในชุดสูทกรีดร้องและพยายามลุกขึ้น ก่อนที่เขาก็คว้าขวดไวน์ด้วยความโกรธ “ไอ้*ารเลว แกกล้าดียังไงมาตบฉัน!! ฉันจะฆ่าแก!"เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ ยอร์กตบผู้อาวุโสคนนั้นและส่งเขาออกไปอีกครั้ง!“ผมรู้จักตัวเองเป็นอย่างดี ผมพูดและทำเรื่องพวกนั้นก็เพื่อค้นหาความจริงเท่านั้น!“คุณจะไปแจ้งตำรวจก็ได้! จะฟ้องผมก็เอาสิ! อยากจะจ้างทนายความก็เอาเลย!“แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะมาใช้ความรุนแรง!“บ้านเมืองมีขื่อมีแป!“สำหรับพฤติกรรมของคุณ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดยังไง ผมคงต้องส่งคุณไปที่สถานีตำรวจก่อน!”ฮาร์วีย์ย้อนคำพูดของผู้อาวุโสแบบคำต่อคำผู้อาวุโสโสโกรธมากจนอยากจะกระอักเลือด "แก…"ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและเดินขึ้นโพเดียมไป จากนั้นเขาก็เตะกล่องของขวัญต่าง ๆ ที่เตรียมไว้บนแท่นให้ร่วงหล่นไปที่พื้น จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ผู้ชมอีกครั้งและเอ่ยขึ้นว่า “เซธ คีตัน จนถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่อยากออกมาอีกเหรอ?”“พ่อหนุ่ม นายไม่รู้หรือว่าที่ฉันไม่ปรากฏตัวก็เพราะฉันให้โอกาสนาย”เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หยิ่งยโสและแฉเขาจนหมดเปลือก เซธก็ไม่อาจนิ่งดูดายได้อีกไม่ว่าเขาจะพยายามสงบสติอารมณ์แค่ไหนก็ตามเขาค่อย ๆ ยืนขึ้นและจุ
บทที่ 1793
ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มอย่างเมินเฉย “ใช่ คุณเดาถูกแล้ว”เซธ คีตันผงะไปชั่วขณะ เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะยอมรับออกมาตรง ๆ เช่นนี้ เขาพูดอย่างไม่อ้อมค้อมด้วยความมุ่งมั่นอย่างสูง “ไอ้ส*รเลว นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร?“นายเป็นคนของตระกูลฌอง? ลินช์? สมิธหรือพาเทลกันล่ะ?“ถ้าที่ว่ามาไม่ใช่นามสกุลของนาย นายก็แค่กบในกะลาครอบ มีสิทธิ์อะไรมาทำตัวอวดรู้ต่อหน้าฉัน?“น่าคิดว่าคิดว่าฉันเซธ คีตันจะถูกต้อนได้ง่าย ๆ หลังจากที่ผงาดอยู่ในมอร์ดูมาหลายปีดีดักงั้นเหรอ?“นายคิดว่าไม่ว่าใครก็จะเอาฉันลงได้เหรอ?“นี่นายตั้งใจจะรอฉันเล่นจริง ๆ ใช่ไหม?“นายรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้กำลังเล่นอยู่กับใคร?”เซธมองไปรอบ ๆ สถานที่ด้วยท่าทางเย็นชา จากนั้นเขาก็พูดเบา ๆ ว่า “ในเมื่อนายไม่รู้ ฉันก็จะช่วยสงเคราะห์ให้“นี่คือผู้บังคับบัญชาลำดับที่สองในระบบภาษีของมอร์ดู!“นี่คือรองประธานของธนาคารแห่งมอร์ดู!“นี่คือผู้บัญชาการของท่าเรือมอร์ดู!“นี่คือสารวัตรหน่วยตำรวจเฉพาะกิจ!”ในขณะที่เซธเรียกชื่อพวกเขาทีละคน บุคคลที่มีชื่อเสียงมากกว่าโหลก็ยืนขึ้นพร้อมกับมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย้ยหยันเซธนำคนกลุ่มนี้เดินไปและยืนอยู่ต่อ
บทที่ 1794
สำหรับเซธ คีตันและคนอื่น ๆ ตอนนี้ใบหน้าของพวกเขาซีดลงราวกับถูกฟ้าผ่ามือของเซธซึ่งถือซิการ์เริ่มสั่นเทาเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าไอเดน บาวเออร์จะปรากฏตัวในโอกาสนี้ และดูเหมือนว่าเขาจะหนุนหลังฮาร์วีย์ ยอร์กอยู่ด้วยเป็นไปได้ยังไง?!ฝูงชนถอยร่นไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว และสีหน้าที่เป็นปกติสุขในตอนแรกของพวกเขากลับกลายเป็นตระหนกตกใจไม่ว่าฮาร์วีย์จะต่อสู้ได้ดีเพียงใด เขาก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของคนพวกนั้นแต่การปรากฏตัวของไอเดนทำให้คนเหล่านั้นมีปฏิกิริยาเป็นอย่างมากอย่างมากตรงกันข้ามกับฮาร์วีย์ที่พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามมาก่อน ไอเดนซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตของมอร์ดูเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นคนเลวทรามอย่างที่สุดสิ่งสำคัญที่ต้องเข้าใจเอาไว้ก็คือแม้แต่พี่น้องของเขา เขาก็ยังฆ่าได้เพราะอย่างนั้นการฆ่าคนอื่นก็ง่ายราวกับปอกกล้วยเข้าปากทุกคนกล้าแสดงท่าทีเย่อหยิ่งต่อหน้าฮาร์วีย์ แต่ในตอนนี้คนพวกนั้นไม่กล้าแม้แต่จะปริปากต่อหน้าไอเดนแม้แต่สมาชิกระดับสูงของตระกูลบาวเออร์ที่แขนขาหักและถูกเตะออกไปก็ยังลืมที่จะร้องโอดโอยออกมาฮาร์วีย์ผู้นี้…ได้รับการสนับสนุนจากไอเดนได้อย่างไร?แม้ว่าผู้คนใน
บทที่ 1795
ฮาร์วีย์ยอร์กหล่อเหลา และรูปร่างของเขาก็ค่อนข้างผอม เพราะว่าคำพูดที่ไม่แยแสที่เขาพูดในขณะที่ยืนอยู่ที่นี่เป็นเหมือนลมตะวันตกเฉียงเหนือในฤดูหนาว มันทำให้เซธ คีตันรู้สึกช้าวาบไปทางร่างกายและหนาวเหน็บเข้าไปถึงกระดูก “พ่อหนุ่ม นายต้องการอะไร?“หรือคิดที่จะทำร้ายฉัน?”ในขณะนั้นสีหน้าของเซธเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดแม้ว่าเขาจะเสียเปรียบในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่อาจยอมจำนนต่อฮาร์วีย์เพียงเพราะการปรากฏตัวของไอเดน บาวเออร์อย่างไรเสียสถานะของไอเดนนั้นก็ถือว่าอยู่ในระดับปานกลางในมอร์ดู และแน่นอนว่าเขาไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุดเสียหน่อยเซธอยู่ในมอร์ดูมาหลายปีแล้ว และเขาก็ต้องมีผู้สนับสนุนอยู่บ้างดังนั้น เขาจึงไม่อาจคุกเข่าได้ในขณะนี้ศักดิ์ศรีและความภาคภูมินั้นสำคัญสำหรับเขาเป็นอย่างมาก หากวันนี้เขาคุกเข่า ต่อไปเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?“คุณอยากครอบครองความงามของซีนเธียร์ คุณข่มขู่เธอไม่สำเร็จ แถมยังทำร้ายเธออีก แถมยังคิดที่จะยัดเยียดตัวเองไปเป็น…“สรรพคุณกล้ายอมรับดังนั้นผมจะไม่ฆ่าคุณ!“แต่คุณจะต้องพิการไปตลอดชีวิต มันจะยอมหรือเปล่า?”ฮาร์วีย์คว้าปืนมาจากผู้คุ้มกันคนหนึ่งของเซธและปลดล็อคเซฟปื
บทที่ 1796
“นายน้อยเฟจ ผมเซธ คีตันจากคีตัน เรียลเอสเตทส์ วันนี้ผมเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว!”“ผมไปยั่วยุนายน้อยไอเดน บาวเออร์และเพื่อนของเขาเข้า!”“พวกเขาอยากให้ผมพิการไปตลอดชีวิตและทำให้คีตัน เรียลเอสเตทส์ล้มละลายด้วย!”ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ทิโมธี เฟจตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ไอเดน บาวเออร์เหรอ?“ทำไมคุณถึงไปทำให้ไอ้สารเลวนั่นไม่พอใจได้ล่ะ?”เห็นได้ชัดว่าทิโมธีดูหมิ่นไอเดนไม่น้อยสีหน้าของไอเดนก็ดูหวาดกลัวเช่นกันหลังจากได้ยินสิ่งนี้ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ซีอีโอคีตันบอกนายน้อยเฟจไปให้ละเอียดกว่านี้สิว่าคนที่คุณทำให้ขุ่นเคืองไม่ใช่ไอเดนแต่เป็นผม ฮาร์วีย์ต่างหาก”เซธไม่รู้ว่าความมั่นใจของฮาร์วีย์มาจากไหน แต่เขายังคงพูดโดยไม่รู้ตัวว่า “หลัก ๆ แล้ว ผมไปทำให้คนที่ชื่อฮาร์วีย์ขุ่นเคืองเข้า เขา…"เสียงปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นทิโมธีก็พูดต่อไปว่า “ฉันจะให้คำแนะนำกับคุณสักข้อหนึ่ง ถ้าเขาอยากให้คุณนั่งรถเข็น ก็ไปซื้อรถเข็นแต่โดยดีเถอะ”สายสนทนาสายตัดไปหลังจากเขาทิ้งคำพูดนั้นไว้'ไปซื้อรถเข็นแต่โดยดี?’'นี่มันหมายความว่ายังไง?'เซธอยู่ในความงุนงง เขาดู
บทที่ 1797
ฮาร์วีย์ ยอร์กออกจากศูนย์กลางแห่งมอร์ดูเพียงลำพังเขาไม่สนใจนักว่าเซธ คีตันจะลงเอยอย่างไร เขาเชื่อว่าไอเดน บาวเออร์จะจัดการกับเซธได้อย่างเหมาะสม เพราะรู้ถึงรูปแบบในการจัดการเรื่องต่าง ๆ ของเขาสำหรับทิโมธี เฟจก็ถูกเขาจัดการไปแล้ว ถ้าเขายังกล้าเข้ามายุ่งย่าม ฮาร์วีย์จะทำลายเขาในไม่กี่นาทีติ๊ด…มีสายที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามาขณะที่ฮาร์วีย์กำลังเดินออกจากศูนย์กลางแห่งมอร์ดูฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดรับสาย ไม่นานเสียงที่สง่างามก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “สวัสดีฮาร์วีย์ ฉันจัสติน วอล์กเกอร์”“สวัสดีตอนบ่าย รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ โทรหาผมในเวลานี้มีอะไรให้ช่วยงั้นเหรอ?”“คิดจะชวนผมไปเลี้ยงอาหารค่ำหรือไง?”เสียงของจัสตินฟังดูเย็นชาเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “มาพบฉันที่มอร์ดูบรอดเวย์ในอีกครึ่งชั่วโมง ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำคุณ"ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ"ฮาร์วีย์ดูซาบซึ้งและพูดว่า “รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ ผมต้องยอมรับว่าถึงแม้คุณรอที่จะได้ฆ่าผมไม่หวาดไม่ไหว แต่ถึงกระนั้นคุณก็ยังมีแก่ใจชวนผมไปทานอาหารค่ำ” “แม้ว่าผมจะไม่ได้ตื่นเต้นกับมื้อค่ำในวันนี้มากนัก…” “แต่ผมก็ไม่รังเกียจที่จ
Último capítulo