ฮาร์วีย์ยอร์กหล่อเหลา และรูปร่างของเขาก็ค่อนข้างผอม เพราะว่าคำพูดที่ไม่แยแสที่เขาพูดในขณะที่ยืนอยู่ที่นี่เป็นเหมือนลมตะวันตกเฉียงเหนือในฤดูหนาว มันทำให้เซธ คีตันรู้สึกช้าวาบไปทางร่างกายและหนาวเหน็บเข้าไปถึงกระดูก “พ่อหนุ่ม นายต้องการอะไร?“หรือคิดที่จะทำร้ายฉัน?”ในขณะนั้นสีหน้าของเซธเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดแม้ว่าเขาจะเสียเปรียบในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่อาจยอมจำนนต่อฮาร์วีย์เพียงเพราะการปรากฏตัวของไอเดน บาวเออร์อย่างไรเสียสถานะของไอเดนนั้นก็ถือว่าอยู่ในระดับปานกลางในมอร์ดู และแน่นอนว่าเขาไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุดเสียหน่อยเซธอยู่ในมอร์ดูมาหลายปีแล้ว และเขาก็ต้องมีผู้สนับสนุนอยู่บ้างดังนั้น เขาจึงไม่อาจคุกเข่าได้ในขณะนี้ศักดิ์ศรีและความภาคภูมินั้นสำคัญสำหรับเขาเป็นอย่างมาก หากวันนี้เขาคุกเข่า ต่อไปเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?“คุณอยากครอบครองความงามของซีนเธียร์ คุณข่มขู่เธอไม่สำเร็จ แถมยังทำร้ายเธออีก แถมยังคิดที่จะยัดเยียดตัวเองไปเป็น…“สรรพคุณกล้ายอมรับดังนั้นผมจะไม่ฆ่าคุณ!“แต่คุณจะต้องพิการไปตลอดชีวิต มันจะยอมหรือเปล่า?”ฮาร์วีย์คว้าปืนมาจากผู้คุ้มกันคนหนึ่งของเซธและปลดล็อคเซฟปื
“นายน้อยเฟจ ผมเซธ คีตันจากคีตัน เรียลเอสเตทส์ วันนี้ผมเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว!”“ผมไปยั่วยุนายน้อยไอเดน บาวเออร์และเพื่อนของเขาเข้า!”“พวกเขาอยากให้ผมพิการไปตลอดชีวิตและทำให้คีตัน เรียลเอสเตทส์ล้มละลายด้วย!”ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ทิโมธี เฟจตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ไอเดน บาวเออร์เหรอ?“ทำไมคุณถึงไปทำให้ไอ้สารเลวนั่นไม่พอใจได้ล่ะ?”เห็นได้ชัดว่าทิโมธีดูหมิ่นไอเดนไม่น้อยสีหน้าของไอเดนก็ดูหวาดกลัวเช่นกันหลังจากได้ยินสิ่งนี้ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ซีอีโอคีตันบอกนายน้อยเฟจไปให้ละเอียดกว่านี้สิว่าคนที่คุณทำให้ขุ่นเคืองไม่ใช่ไอเดนแต่เป็นผม ฮาร์วีย์ต่างหาก”เซธไม่รู้ว่าความมั่นใจของฮาร์วีย์มาจากไหน แต่เขายังคงพูดโดยไม่รู้ตัวว่า “หลัก ๆ แล้ว ผมไปทำให้คนที่ชื่อฮาร์วีย์ขุ่นเคืองเข้า เขา…"เสียงปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นทิโมธีก็พูดต่อไปว่า “ฉันจะให้คำแนะนำกับคุณสักข้อหนึ่ง ถ้าเขาอยากให้คุณนั่งรถเข็น ก็ไปซื้อรถเข็นแต่โดยดีเถอะ”สายสนทนาสายตัดไปหลังจากเขาทิ้งคำพูดนั้นไว้'ไปซื้อรถเข็นแต่โดยดี?’'นี่มันหมายความว่ายังไง?'เซธอยู่ในความงุนงง เขาดู
ฮาร์วีย์ ยอร์กออกจากศูนย์กลางแห่งมอร์ดูเพียงลำพังเขาไม่สนใจนักว่าเซธ คีตันจะลงเอยอย่างไร เขาเชื่อว่าไอเดน บาวเออร์จะจัดการกับเซธได้อย่างเหมาะสม เพราะรู้ถึงรูปแบบในการจัดการเรื่องต่าง ๆ ของเขาสำหรับทิโมธี เฟจก็ถูกเขาจัดการไปแล้ว ถ้าเขายังกล้าเข้ามายุ่งย่าม ฮาร์วีย์จะทำลายเขาในไม่กี่นาทีติ๊ด…มีสายที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามาขณะที่ฮาร์วีย์กำลังเดินออกจากศูนย์กลางแห่งมอร์ดูฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดรับสาย ไม่นานเสียงที่สง่างามก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “สวัสดีฮาร์วีย์ ฉันจัสติน วอล์กเกอร์”“สวัสดีตอนบ่าย รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ โทรหาผมในเวลานี้มีอะไรให้ช่วยงั้นเหรอ?”“คิดจะชวนผมไปเลี้ยงอาหารค่ำหรือไง?”เสียงของจัสตินฟังดูเย็นชาเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “มาพบฉันที่มอร์ดูบรอดเวย์ในอีกครึ่งชั่วโมง ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำคุณ"ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ"ฮาร์วีย์ดูซาบซึ้งและพูดว่า “รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ ผมต้องยอมรับว่าถึงแม้คุณรอที่จะได้ฆ่าผมไม่หวาดไม่ไหว แต่ถึงกระนั้นคุณก็ยังมีแก่ใจชวนผมไปทานอาหารค่ำ” “แม้ว่าผมจะไม่ได้ตื่นเต้นกับมื้อค่ำในวันนี้มากนัก…” “แต่ผมก็ไม่รังเกียจที่จ
ใบหน้าของจัสติน วอล์คเกอร์หม่นลง ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่เคารพเขาเลยสักนิด แถมยังเอาแต่ยุแหย่เขาไม่เลิกไคท์ วอล์คเกอร์มองไปที่พ่อของเธออย่างสงสัย พ่อของเธอเป็นคนที่หยิ่งยโสและโอหังมาโดยตลอด ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสงบสติอารมณ์และไม่ล้มโต๊ะหลังจากถูกฮาร์วีย์เย้ยหยันแบบนี้"เอาล่ะ"ฮาร์วีย์วางตะเกียบลงและรินชาหนึ่งถ้วย“ในเมื่อรองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์พยายามอย่างเต็มที่ที่จะขอให้ผมมาพบ มันก็คงจะไม่ใช่แค่เรื่องการทานอาหารค่ำหรอกใช่ไหม?“ผมสงสัยจังว่าคุณคิดจะทำข้อตกลงอะไรกับผม รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์?“เราก็โต ๆ กันแล้ว ทำไมคุณไม่พูดกับผมตรง ๆ ล่ะ?”จัสตินรู้สึกประทับใจ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ฮาร์วีย์ แม้ว่าฉันจะไม่ชอบคุณ แต่ฉันก็ยังต้องยอมรับว่าคุณค่อนข้างใช้ได้ในหมู่คนรุ่นใหม่”“ในเมื่อคุณเป็นคนตรงไปตรงมา เพราะงั้นฉันจะคุยกับคุณ!“การให้คุณมาที่นี่ก็เพราะว่าผมมีสามเรื่องที่อยากจะพูด“เรื่องแรก การแต่งงานระหว่างลูคัส ฌองกับลูกสาวของฉันได้รับการตัดสินใจแล้ว มันเป็นเรื่องสำคัญสำหรับตระกูลวอล์คเกอร์ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ รวมไปถึงคุณด้วย ฮาร์วีย์“เรื่องที่สอง ฉันต้องกา
สามพันสองร้อยล้านดอลลาร์ เป็นตัวเลขที่ทำให้โลกทั้งใบแหลกละเอียดลงได้ ให้พูดตามตรง แม้แต่บรรพบุรุษของพวกเขาก็ไม่อาจระดมเงินจำนวนนี้มาได้ แม้พวกเขาจะต้องการก็ได้แม้ว่าตระกูลวอล์คเกอร์จะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายหมื่นล้าน แต่มันก็จะส่งผลเสียต่อพวกเขาได้หากพวกเขาต้องหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นในช่วงเวลาสั้น ๆอีกทั้งตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมินก็ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้เงินซื้อได้ทว่าฮาร์วีย์ ยอร์กกลับปฏิเสธที่จะรับเงินเพียงเพราะต้องการเรียกร้องความยุติธรรมและถามหาคำอธิบายเรื่องแองเจลิน่า จอห์นแก่เธอ ใครกันล่ะที่จะไม่หวั่นไหว?อาจกล่าวได้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต ไคท์ วอล์คเกอร์ไม่เคยเจอใครใจดีกับเธอเช่นนี้มาก่อนแม้ว่าลูคัส ฌองจะพูดอยู่เสมอว่าเขาอยากจะแต่งงานกับเธอ แต่เขาก็ไม่เคยบอกให้เธอค้นหาความจริงและไม่เคยให้คำอธิบายอะไรกับเธอเลยในขณะนั้น ไคท์จับข้อมือของฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวและกระซิบว่า “ฮาร์วีย์ หยุดพูดอะไรไร้สาระน่า!”คอนนี่ บรีและคนอื่น ๆ มองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาต่างตกตะลึงแม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นศัตรูของพวกเขา และพวกเขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ แต่ก็ยังต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีเสน่
“ซ่อน?”ฮาร์วีย์ยอร์กยิ้มอย่างเหมือนเฉย“สำหรับคุณแล้ว สิ่งนี้แสดงถึงพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่สำหรับผม มันไม่มีค่าอะไรสักนิด“ถ้าคุณอยากได้ ผมจะขายให้คุณ“แต่ตอนนี้ราคาได้เพิ่มขึ้นเป็นสามพันสองร้อยล้านดอลลาร์แล้ว!”ฮาร์วีย์กางนิ้วออก“ข้อตกลงยังเหมือนเดิม ให้คำอธิบายเรื่องแม่ของไคท์ วอล์คเกอร์แล้วผมจะให้สิ่งนี้แก่คุณ!”จัสติน วอล์คเกอร์หายใจกระชั้น เขาพยายามไขว่คว้าสิ่งนี้มาหลายครั้ง แต่เขารู้ดีว่าเขาอาจจะไม่สามารถคว้ามันมาได้เนื่องจากทักษะของฮาร์วีย์ช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวปิดไม่มิดหรอก แม้ว่าเขาจะเป็นจัสติน วอล์คเกอร์ เขาก็อาจจะรักษามันไว้ไม่ได้ความคิดนับพันแวบเข้ามาในใจของจัสตินในขณะนั้นเขาหยิบแก้วไวน์แดงขึ้นจิบอย่างใจเย็น ก่อนจะมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างอ่อนโยน “โบราณว่าไว้ว่าสาวงามล่มเมืองได้ ฉันไม่เชื่อคำโบราณพวกนั้นเลย“แต่วันนี้ฉันเชื่อ!“ฮาร์วีย์ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณได้รับสัญลักษณ์นี้มาจากไหน แต่ฉันก็ไม่ต้องการรู้หรอก…“ขอบอกเลยว่าสัญลักษณ์นี้แสดงถึงพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ในมอร์ดู!“นั่นหมายความว่าสาวกของหลงเหมินในมอร์ดูจะยอมตายเพื่อคุณ!“แต่คุณกลับเต็มใจที่จะม
หลังจากที่เห็นจัสตินเดินจากไป คอนนี่และคนอื่น ๆ ก็ตามเขาไปน้ำตาหยดลงแก้มของไคท์ เธอไม่คิดเลยว่าพ่อของเธอจะยอมเสียเงินกว่า 3.2 พันล้านดอลลาร์แทนที่จะบอกความจริงกับเธอใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความสิ้นหวัง“ผมขอโทษนะไคท์ ผมทำอะไรไม่ได้จริง ๆ”ฮาร์วีย์ถอนหายใจก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบหัวของไคท์เขาเองก็ไม่คิดว่าพ่อของไคท์จะยอมเสียเงินแทนที่จะบอกความจริงกับลูกสาวของเขา“แต่ไม่ต้องห่วงนะ พ่อของคุณคิดว่าเขาจะสามารถเป็นหัวหน้าสาขาได้เพียงเพราะเขาครอบครองตราอย่างนั้นเหรอ?“เขาคิดตื้นเกินไปแล้ว!“ในเมื่อเขาไม่บอกความจริงกับคุณ เขาจะไม่มีวันได้มีโอกาสเป็นหัวหน้าสาขาไปตลอดชีวิต!”ฮาร์วีย์ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ ในตอนนั้น ดูจากหลงเหมินสาขามอร์ดูแล้ว เพียงแค่ตราจะไม่สามารถตัดสินอะไรได้เลยผู้มีอำนาจและพลังการต่อสู้จำนวนมหาศาลเท่านั้นที่จะสามารถครองตำแหน่งผู้นำได้ถ้าจัสตินอวดตราของเขาและพยายามควบคุมราเชลและไอเดนอย่างโง่เขลา มันจะไม่จบลงอย่างที่เขาต้องการแน่นอน“ฉันไม่เป็นไรฮาร์วีย์ ขอบคุณนะ”ไคท์เช็ดน้ำตาของเธอออกแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น“ฉันค่อนข้างเจ็บปวกกับการตัดสินใจขอ
“3.2 พันล้านดอลลาร์เหรอ?!”แองเจลิน่าอ้าปากค้าง“จัสติน คุณบ้าไปแล้วรึเปล่า?! ทำไมคุณถึงใช้เงินมากขนาดนั้นเพื่อของแบบนี้?!“เด็กคนนั้นเป็นแค่บอดี้การ์ด เขาจะมีของมีค่าขนาดนี้ได้ยังไง?!“คุณโดนหลอกรึเปล่า?”แองเจลิน่าปวดใจ! นั่นเงินตั้ง 3.2 พันล้าน ไม่ใช่ 32 ดอลลาร์!จัสตินตอบอย่างใจเย็นว่า “ฉันเคยเห็นมันมาก่อนแล้ว มันคือของจริง“มันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะได้มันมาอย่างไร แต่ตอนนี้มันอยู่ในมือของฉันแล้ว“ตรานี้จะทำให้ฉันสามารถเลื่อนตำแหน่งได้ตากกฏเกณฑ์! ฉันจะถึงเป้าหมายได้โดยไม่ต้องออกแรงด้วยซ้ำ!“เธอไม่ต้องห่วงเรื่องเงินแล้ว!“ด้วยตรานี้ ไคเซน กรุ๊ปจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด”แองเจลิน่าถอนหายใจหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เธอดูเหมือนจะใจเย็นลงแล้วจัสตินพูดถูก ตราสัญลักษณ์อาจดูเรียบง่าย แต่ความหมายเบื้องหลังนั้นยิ่งใหญ่มากนอกจากตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมินสาขามอร์ดูแล้ว มันยังแสดงถึงอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะที่สูงขึ้นอีกด้วย3.2 พันล้านดอลลาร์สำหรับตรานี้ก็ไม่ถือว่าขาดทุนเลยหลังจากที่เห็นว่าแองเจลิน่าสงบลงเล็กน้อย จัสตินก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับสถ