Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1798
ใบหน้าของจัสติน วอล์คเกอร์หม่นลง ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่เคารพเขาเลยสักนิด แถมยังเอาแต่ยุแหย่เขาไม่เลิกไคท์ วอล์คเกอร์มองไปที่พ่อของเธออย่างสงสัย พ่อของเธอเป็นคนที่หยิ่งยโสและโอหังมาโดยตลอด ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสงบสติอารมณ์และไม่ล้มโต๊ะหลังจากถูกฮาร์วีย์เย้ยหยันแบบนี้"เอาล่ะ"ฮาร์วีย์วางตะเกียบลงและรินชาหนึ่งถ้วย“ในเมื่อรองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์พยายามอย่างเต็มที่ที่จะขอให้ผมมาพบ มันก็คงจะไม่ใช่แค่เรื่องการทานอาหารค่ำหรอกใช่ไหม?“ผมสงสัยจังว่าคุณคิดจะทำข้อตกลงอะไรกับผม รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์?“เราก็โต ๆ กันแล้ว ทำไมคุณไม่พูดกับผมตรง ๆ ล่ะ?”จัสตินรู้สึกประทับใจ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ฮาร์วีย์ แม้ว่าฉันจะไม่ชอบคุณ แต่ฉันก็ยังต้องยอมรับว่าคุณค่อนข้างใช้ได้ในหมู่คนรุ่นใหม่”“ในเมื่อคุณเป็นคนตรงไปตรงมา เพราะงั้นฉันจะคุยกับคุณ!“การให้คุณมาที่นี่ก็เพราะว่าผมมีสามเรื่องที่อยากจะพูด“เรื่องแรก การแต่งงานระหว่างลูคัส ฌองกับลูกสาวของฉันได้รับการตัดสินใจแล้ว มันเป็นเรื่องสำคัญสำหรับตระกูลวอล์คเกอร์ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ รวมไปถึงคุณด้วย ฮาร์วีย์“เรื่องที่สอง ฉันต้องกา
บทที่ 1799
สามพันสองร้อยล้านดอลลาร์ เป็นตัวเลขที่ทำให้โลกทั้งใบแหลกละเอียดลงได้ ให้พูดตามตรง แม้แต่บรรพบุรุษของพวกเขาก็ไม่อาจระดมเงินจำนวนนี้มาได้ แม้พวกเขาจะต้องการก็ได้แม้ว่าตระกูลวอล์คเกอร์จะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายหมื่นล้าน แต่มันก็จะส่งผลเสียต่อพวกเขาได้หากพวกเขาต้องหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นในช่วงเวลาสั้น ๆอีกทั้งตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมินก็ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้เงินซื้อได้ทว่าฮาร์วีย์ ยอร์กกลับปฏิเสธที่จะรับเงินเพียงเพราะต้องการเรียกร้องความยุติธรรมและถามหาคำอธิบายเรื่องแองเจลิน่า จอห์นแก่เธอ ใครกันล่ะที่จะไม่หวั่นไหว?อาจกล่าวได้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต ไคท์ วอล์คเกอร์ไม่เคยเจอใครใจดีกับเธอเช่นนี้มาก่อนแม้ว่าลูคัส ฌองจะพูดอยู่เสมอว่าเขาอยากจะแต่งงานกับเธอ แต่เขาก็ไม่เคยบอกให้เธอค้นหาความจริงและไม่เคยให้คำอธิบายอะไรกับเธอเลยในขณะนั้น ไคท์จับข้อมือของฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวและกระซิบว่า “ฮาร์วีย์ หยุดพูดอะไรไร้สาระน่า!”คอนนี่ บรีและคนอื่น ๆ มองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาต่างตกตะลึงแม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นศัตรูของพวกเขา และพวกเขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ แต่ก็ยังต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีเสน่
บทที่ 1800
“ซ่อน?”ฮาร์วีย์ยอร์กยิ้มอย่างเหมือนเฉย“สำหรับคุณแล้ว สิ่งนี้แสดงถึงพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่สำหรับผม มันไม่มีค่าอะไรสักนิด“ถ้าคุณอยากได้ ผมจะขายให้คุณ“แต่ตอนนี้ราคาได้เพิ่มขึ้นเป็นสามพันสองร้อยล้านดอลลาร์แล้ว!”ฮาร์วีย์กางนิ้วออก“ข้อตกลงยังเหมือนเดิม ให้คำอธิบายเรื่องแม่ของไคท์ วอล์คเกอร์แล้วผมจะให้สิ่งนี้แก่คุณ!”จัสติน วอล์คเกอร์หายใจกระชั้น เขาพยายามไขว่คว้าสิ่งนี้มาหลายครั้ง แต่เขารู้ดีว่าเขาอาจจะไม่สามารถคว้ามันมาได้เนื่องจากทักษะของฮาร์วีย์ช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวปิดไม่มิดหรอก แม้ว่าเขาจะเป็นจัสติน วอล์คเกอร์ เขาก็อาจจะรักษามันไว้ไม่ได้ความคิดนับพันแวบเข้ามาในใจของจัสตินในขณะนั้นเขาหยิบแก้วไวน์แดงขึ้นจิบอย่างใจเย็น ก่อนจะมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างอ่อนโยน “โบราณว่าไว้ว่าสาวงามล่มเมืองได้ ฉันไม่เชื่อคำโบราณพวกนั้นเลย“แต่วันนี้ฉันเชื่อ!“ฮาร์วีย์ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณได้รับสัญลักษณ์นี้มาจากไหน แต่ฉันก็ไม่ต้องการรู้หรอก…“ขอบอกเลยว่าสัญลักษณ์นี้แสดงถึงพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ในมอร์ดู!“นั่นหมายความว่าสาวกของหลงเหมินในมอร์ดูจะยอมตายเพื่อคุณ!“แต่คุณกลับเต็มใจที่จะม
บทที่ 1801
หลังจากที่เห็นจัสตินเดินจากไป คอนนี่และคนอื่น ๆ ก็ตามเขาไปน้ำตาหยดลงแก้มของไคท์ เธอไม่คิดเลยว่าพ่อของเธอจะยอมเสียเงินกว่า 3.2 พันล้านดอลลาร์แทนที่จะบอกความจริงกับเธอใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความสิ้นหวัง“ผมขอโทษนะไคท์ ผมทำอะไรไม่ได้จริง ๆ”ฮาร์วีย์ถอนหายใจก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบหัวของไคท์เขาเองก็ไม่คิดว่าพ่อของไคท์จะยอมเสียเงินแทนที่จะบอกความจริงกับลูกสาวของเขา“แต่ไม่ต้องห่วงนะ พ่อของคุณคิดว่าเขาจะสามารถเป็นหัวหน้าสาขาได้เพียงเพราะเขาครอบครองตราอย่างนั้นเหรอ?“เขาคิดตื้นเกินไปแล้ว!“ในเมื่อเขาไม่บอกความจริงกับคุณ เขาจะไม่มีวันได้มีโอกาสเป็นหัวหน้าสาขาไปตลอดชีวิต!”ฮาร์วีย์ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ ในตอนนั้น ดูจากหลงเหมินสาขามอร์ดูแล้ว เพียงแค่ตราจะไม่สามารถตัดสินอะไรได้เลยผู้มีอำนาจและพลังการต่อสู้จำนวนมหาศาลเท่านั้นที่จะสามารถครองตำแหน่งผู้นำได้ถ้าจัสตินอวดตราของเขาและพยายามควบคุมราเชลและไอเดนอย่างโง่เขลา มันจะไม่จบลงอย่างที่เขาต้องการแน่นอน“ฉันไม่เป็นไรฮาร์วีย์ ขอบคุณนะ”ไคท์เช็ดน้ำตาของเธอออกแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น“ฉันค่อนข้างเจ็บปวกกับการตัดสินใจขอ
บทที่ 1802
“3.2 พันล้านดอลลาร์เหรอ?!”แองเจลิน่าอ้าปากค้าง“จัสติน คุณบ้าไปแล้วรึเปล่า?! ทำไมคุณถึงใช้เงินมากขนาดนั้นเพื่อของแบบนี้?!“เด็กคนนั้นเป็นแค่บอดี้การ์ด เขาจะมีของมีค่าขนาดนี้ได้ยังไง?!“คุณโดนหลอกรึเปล่า?”แองเจลิน่าปวดใจ! นั่นเงินตั้ง 3.2 พันล้าน ไม่ใช่ 32 ดอลลาร์!จัสตินตอบอย่างใจเย็นว่า “ฉันเคยเห็นมันมาก่อนแล้ว มันคือของจริง“มันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะได้มันมาอย่างไร แต่ตอนนี้มันอยู่ในมือของฉันแล้ว“ตรานี้จะทำให้ฉันสามารถเลื่อนตำแหน่งได้ตากกฏเกณฑ์! ฉันจะถึงเป้าหมายได้โดยไม่ต้องออกแรงด้วยซ้ำ!“เธอไม่ต้องห่วงเรื่องเงินแล้ว!“ด้วยตรานี้ ไคเซน กรุ๊ปจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด”แองเจลิน่าถอนหายใจหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เธอดูเหมือนจะใจเย็นลงแล้วจัสตินพูดถูก ตราสัญลักษณ์อาจดูเรียบง่าย แต่ความหมายเบื้องหลังนั้นยิ่งใหญ่มากนอกจากตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมินสาขามอร์ดูแล้ว มันยังแสดงถึงอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะที่สูงขึ้นอีกด้วย3.2 พันล้านดอลลาร์สำหรับตรานี้ก็ไม่ถือว่าขาดทุนเลยหลังจากที่เห็นว่าแองเจลิน่าสงบลงเล็กน้อย จัสตินก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับสถ
บทที่ 1803
“สารเลว!“ไอ้คนหลอกลวง!”คำหยาบก้องไปทั่ว แองเจลิน่าไม่สามารถระงับความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ของตัวเองอีกต่อไป“จัสติน เด็กนั่นหลอกคุณ!“แต่คุณยังให้เงินเขาจริง ๆ!“ไคท์ต้องวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว!“เธอทำสิ่งนี้เพื่อแก้แค้นครอบครัววอล์คเกอร์ เพื่อล้างแค้นให้แม่ของเธอ!“จัสติน รายงานเรื่องนี้และจับกุมฮาร์วีย์และไคท์กลับมาได้แล้ว!“ฉันไม่เชื่อว่าเราจะจัดการกับสองคนนี้ไม่ได้!”ตอนนี้แองเจลิน่าเกลียดฮาร์วีย์เข้าไส้แล้วเขาไม่เพียงแค่ตบหน้าเธอเท่านั้น แต่เขายังหยิ่งผยองและไม่มีขีดจำกัดอีกด้วย!‘คนแบบนี้สมควรที่จะถูกกระทืบจนตาย ฉันจะทำให้เขาได้ลิ้มรสชาติของเลือด!'“ไม่! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะลงมือ!”เส้นเลือดที่หน้าผากของจัสตินกระตุก สีหน้าของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง“ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะตำแหน่งหัวหน้าสาขา“ฮาร์วีย์อาจเป็นแค่ส่วนหนึ่งของแผนของใครบางคนที่พยายามจะรั้งเราเอาไว้!“เราจะพลาดตอนนี้ไม่ได้!“โทรหาเจ้าชายฌองแล้วบอกเขาว่าฉันยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของเขา!“แต่ฉันจะต้องได้เป็นหัวหน้าสาขา!”แองเจลิน่าหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะกัดฟัน“ฉันรู้ว่ายังมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นท
บทที่ 1804
“จัสติน! จัสติน! ฉันขยับไม่ได้!“ฉันขยับตัวไม่ได้!”แองเจลิน่ากลายเป็นอัมพาตบนที่นั่งของเธอทันที เพียงศีรษะของเธอเท่านั้นที่พอจะขยับได้บ้างเล็กน้อย เธอหวาดกลัวไปหมดเมื่อเริ่มรู้สึกชาที่ลิ้นของเธอ“แองเจลิน่า เป็นอะไรไป?”จัสตินกอดแองเจลิน่าไว้ในอ้อมแขนในขณะที่สีหน้าของเขางุนงงไปหมดความเย็นไหลออกมาจากร่างของแองเจลิน่าราวกับว่าเธอเป็นตู้เย็นอาการป่วยของเธอทรุดเร็วกว่าที่คิดไว้“เป็นไปได้ยังไง? หมอบอกว่าเธอจะอาการดีขึ้นหลังจากที่ได้รับการรักษาปีนี้ไม่ใช่เหรอ?“ทำไมตอนนี้ถึงเป็นอย่างนี้ได้?”จัสตินทำอะไรไม่ถูก เขารักแองเจลิน่าโดยแท้ เขาคงจะไม่ทำให้ภรรยาคนแรกของเขาพิการหากเขาไม่ได้รักเธอจริง ไหนจะเรื่องที่เขาต้องปิดบังเรื่องนี้จากลูกสาวตัวเองอีกเขาเสียใจมากที่เห็นแองเจลิน่าเป็นแบบนี้แองเจลิน่าใช้พละกำลังสุดท้ายเพื่อรักษาศักดิ์ศรีและควบคุมภาพพจน์ของเธอ ก่อนที่จะพูดในขณะที่ตัวสั่นอย่างมากว่า “ฉันอาจไม่สามารถฟื้นตัวได้หากสิ่งนี้เกิดขึ้นอีก ฉันจะกลายเป็นผักที่ขยับไม่ได้…“ช่วยฉันด้วยจัสติน… ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้…”ความอวดดีและความเย่อหยิ่งของแองเจลิน่าถูกแทนที่ด้วยความกลัวสำหร
บทที่ 1805
ไคท์รู้สึกงุนงง เธอรู้สึกว่าการคาดเดาของฮาร์วีย์ถูกทางแล้ว แต่ไม่มีทางที่รถจะเกือบพลิกคว่ำเพียงเพราะเรื่องที่พ่อเธอโดนตบไม่กี่ครั้งฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นว่า “เอาล่ะ เลิกคิดมากได้แล้ว นี่เงิน 3.2 พันล้านดอลลาร์ มาแบ่งกันเถอะ คุณเอาไปครึ่งหนึ่ง”ฮาร์วีย์ไม่แยแส ในความเป็นจริงเขาไม่ได้ทำอะไรมากด้วยซ้ำตราหัวหน้าสาขานั้นถูกแกะสลักจากผลึกน้ำแข็งพันปี มันมีความเย็นโดยธรรมชาติของมันหากคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้โบราณสวมตรานี้เป็นเวลานาน ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ แต่มันจะยังช่วยให้ผู้ถือมีสมาธิควบคุมพลังมากขึ้นบวกกับผลประโยชน์อื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วนและถ้าคนธรรมดาถือมัน อย่างน้อยพวกเขาก็จะต้องเป็นหวัดแน่ ๆสำหรับแองเจลิน่าที่มีอาการป่วยภายในอยู่แล้ว มันจะทำให้อาการป่วยของเธอทรุดแน่นอนนี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฮาร์วีย์ถึงกล่าวว่าตรานี้จะไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับจัสตินอีกเหตุผลหนึ่งก็คือข่าวที่ราเชลและไอเดนแพร่ออกไปเมื่อไม่นานมานี้ตราหัวหน้าสาขาในตอนนี้จึงไม่ได้เป็นสมบัติอีกต่อไป แต่เป็นระเบิดเวลาแทนฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหลังจากที่นึกถึงสถานการณ์ของจัสตินปัญหาที่เราก่อขึ
Último capítulo