เมื่อคำนึงถึงเรื่องนี้เฮลีย์กล่าวว่า “ลูกพี่ลูกน้องอีวอนน์ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”

“เธอแค่ไม่อยากเจอคุณ คุณฟังมาตั้งนานแล้วยังไม่เข้าใจที่ฉันพูดงั้นเหรอ?”

“ฉันต้องพูดตรง ๆ กับคุณด้วยเหรอ?”

“ยังไงก็เถอะ เธอสบายดี คุณกลับไปที่ที่คุณจากมาและอย่ามาที่นี่อีก แล้วทุกอย่างจะดีเอง!”

“รับเงินแล้วออกไปซะ! ถ้านี่ยังไม่พอ ฉันจะให้มากกว่านี้!”

บนใบหน้าของเฮลีย์ฉาบไปด้วยความจริงใจ แต่น้ำเสียงประชดประชันในคำพูดยังคงไม่ลดลง

ดวงตาของฮาร์วีย์เริ่มเย็นชา เขาพูดอย่างเฉยเมยว่า “อย่าให้ผมต้องพูดซ้ำ คุณจะบอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นกับอีวอนน์และเธอมีปัญหาอะไร…”

“หรือจะให้ผมจะไปตระกูลสมิธเพื่อหาคำตอบด้วยตัวเอง?”

“คุณ…” เมื่อเห็นว่าหลังจากที่เธอพูดจนปากเปียกปากแฉะแล้วฮาร์วีย์ยังคงมีท่าทีเช่นนี้ เฮลีย์ก็โกรธจัดจนกินอะไรไม่ลง

แอนนาเย้ยหยันอีกครั้ง “คุณอยากรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของอีวอนน์เหรอ อยากจะไปเยี่ยมตระกูลสมิธ?”

“คุณคู่ควรเหรอ?”

“ถ้าได้คำตอบแล้วจะยังไงล่ะ?”

“ลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างคุณจะแก้ปัญหาของเธอได้หรือไง?”

“คุณไปแก้ปัญหาของตัวเองก่อนเถอะ!”

“รีบกลับบัควู้ดไปพร้อมกับเงินนี่ซะ ไม่ต้องอาย!”

“ถ้าคุณต้องกา