พวกเขาพยายามใส่ร้ายฮาร์วีย์ทุกวิถีทางอย่างไม่หยุดหย่อนราชาแมงดาแห่งบัควู้ด เป็นตำแหน่งที่พวกเขาตั้งให้ในสายตาของคนเหล่านั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้ดีไปกว่าหนูโสโครกที่ตัวสั่นอยู่ตรงมุมห้อง รอโอกาสที่จะออกจากบัควู้ดแต่ฮาร์วีย์ดันอยู่ในศูนย์นิทรรศการจริง ๆ!แถมเขายังยืนอยู่กับรองคณบดีอีก!สมองของซาช่า ลาร์สันขาวโพลนไปหมด เธอตะโกนออกไปโดยไม่รู้ตัวทันที “ฮาร์วีย์ ไอ้หนูโสโครก! แกมาทำอะไรที่นี่?! นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาได้เสียหน่อย!”ทุกคนเงียบกริบหลังจากได้ยินคำพูดของเธอพนักงานทุกคนเงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่ซาช่าด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ ราวกับสิ่งที่เธอนั้นร้ายกาจซาช่าเสียวสันหลังวาบเมื่อเห็นสายตาของทุกคนที่จ้องมองมาสมองบอกเธอว่าที่ไม่ใช่เรื่องจริง!ในขณะนั้นเอง พนักงานคนหนึ่งเดินมาหาเธอจากด้านข้างทันที ก่อนกระซิบว่า “ตัวแทนลาร์สัน คุณกำลังพูดอะไร?! เขาเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนสำคัญเชียวนะ!”“คุณไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึไง?! ทำไมคุณกล้าตะโกนชื่อเขาแบบนั้น?!”“หัวหน้าผู้ฝึกสอนงั้นเหรอ?”"เป็นไปไม่ได้! ฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นแค่แมงดาไม่ใช่รึไง?”"ใช่! ทุกคนในบัควู้ดรู้เรื่องที่เขาถูกขั
ซาช่า ลาร์สัน กลับมามีสติอีกครั้งหลังจากถูกเตะลงไปกองกับพื้นเธอกรีดร้องอย่างหนัก “พ่อทูนหัว ได้โปรดหยุดเถอะ! ได้โปรด! มันเจ็บ!" หลังจากได้ยินซาช่าเรียกเขาแบบนั้น เพอร์ซีย์ วิลเลียมส์ตัวสั่นหนักขึ้นอีก เขาคว้าคอซาช่า ยกเธอขึ้นแล้วตบหน้าเธออย่างต่อเนื่อง“ใครเป็นพ่อทูนหัวของหล่อน! ฮะ?!”“ใครเป็นพ่อทูนหัวของเธอกัน?!”“ถ้าเธอยังพูดอะไรไร้สาระอีก ฉันจะตีเธอให้ตาย!”เพอร์ซี่รู้ว่าเขาจบเห่แน่ ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่าเขามีความสัมพันธ์กับซาช่าหลังจากนั้นไม่นานเพอร์ซี่หยุดตบหญิงสาว ใบหน้าเล็กแสนน่ารักของซาช่าถูกทำลายจนหมดสภาพเธอกระตุกอยู่บนพื้นอย่างช่วยไม่ได้ เลือดและหยาดน้ำตาผุดขึ้นที่มุมตาของเธอเธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กมีตัวตนด้านนี้ถ้าเธอรู้ เธอจะปรนเปรอเขาทุกครั้งที่มีโอกาสทีเดียว! และคงไม่กล้าแม้แต่จะขัดใจเขาแม้แต่ครั้งเดียว!แต่ฮาร์วีย์ไม่คิดจะปล่อย สองพ่อลูก ที่ว่ายมาติดเบ็ดไปในตอนนั้น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “อ้อ ผมได้ยินมาว่า ซาช่ากำลังจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง”“คุณคงเป็นคนช่วยให้เธอได้รับตำแหน่งใช่ไหม? 'พ่อทูนหัว'?"ฮาร์วีย์เน้นไปที่คำว่า “พ่อทูนหัว” หลังจากได้ยินคำพูดเ
เมื่อชายคนนั้นพูด นอกจากต้องร่วมมือด้วยแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นมหาวิทยาลัยมอร์ดูได้ส่งข้อความฉุกเฉินไม่นานหลังจากขอโทษประชาชนอย่างเป็นทางการและจัดการเรื่องชื่อสกุลของฮาร์วีย์ ยอร์ก และแมนดี้ ซิมเมอร์ในขณะเดียวกันนั้น ซาช่า ลาร์สันถูกเปิดโปงเรื่องที่เธอใช้เรือนร่างของตัวเองทำสิ่งที่ไม่อาจเอ่ยออกไปได้กับรองคณบดีแห่งมหาวิทยาลัยมอร์ดู ที่เธอเรียกเขาว่าพ่อทูนหัวซาช่าถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยมอร์ดูเพอร์ซี่เองก็ถูกไล่ออกเช่นกันทั้งคู่ทะเลาะกันใหญ่โตที่หน้ามหาวิทยาลัย อีกทั้งทั้งคู่ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่เพราะเรื่องฉาวโฉ่นั่น ทั้งคู่จึงกลายเป็นหมาข้างถนนที่ไม่มีใครใส่ใจจะส่งพวกเขาไปโรงพยาบาลไม่มีแม้แต่จะชายตามองว่าพวกเขาจะนอนอยู่บนพื้นมาขนาดไหนแล้วด้วยซ้ำไป พวกเขาทำได้เพียงกัดฟันทน ลุกขึ้นยืน แล้วเดินกะโผลกกะเผลกไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาด้วยตัวเองหลังจากนั้นทั้งคู่ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ลือกันว่าพวกเขามีชีวิตต่อไปอย่างน่าสังเวช***เมื่อสภาการลงทุนและการร่วมมือทางธุรกิจดำเนินไปอย่างเต็มรูปแบบ ตระกูลใหญ่ บริษัท และตัวแทนธุรกิจจากต่างประเทศจำนวนมากมาถึงบัควู้ดก่อนเวลาเป้า
ที่โรงแรมบัควู้ดตัวแทนของธุรกิจขนาดใหญ่จากมอร์ดูรวมตัวกัน ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นผู้นำกลุ่มคือชาร์ลี กิบส์เขากำลังยืนอยู่ข้างโต๊ะไวน์ในขณะพูดโทรศัพท์ด้วยความนอบน้อม“นายใหญ่ท็อดด์วางใจได้เลยครับ เราจำสิ่งที่คุณสั่งเราได้!”“เราจะต้องถ่ายทำภาพยนตร์ที่น่าตื่นตาตื่นใจในคืนนี้ได้แน่ ผู้หญิงคนนี้จะถูกแย่งตำแหน่งและชื่อเสียงของเธอไปครับ!”ชาร์ลีกำลังยิ้มอย่างชั่วร้ายตระกูลฌองควบคุมธุรกิจไม่กี่แห่งที่มาจากมอร์ดูจากเบื้องหลังท็อดด์ ฌองออกคำสั่งให้พวกเขาเมื่อคืนนี้ ชาร์ลีและคนอื่น ๆ มักจะทำตามที่เขาสั่งเสมอหลังจากที่ชาร์ลีวางสาย เขาก็เริ่มตักโยเกิร์ตพร้อมกับตัวแทนคนอื่น ๆ โยเกิร์ตใช้แก้อาการเมาค้างและได้ผลค่อนข้างดีทีเดียวประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา สมาชิกของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ก็ผลักประตูเข้ามาข้างในชาร์ลีแสดงสีหน้าบูดบึ้งขณะยืนอยู่ข้างหน้าเมื่อเห็นคนจำนวนมากติดตามแมนดี้“ซีอีโอซิมเมอร์ นี่มันหมายความอะไร?“เรามาที่นี่เพื่อคุยกับคุณเรื่องความร่วมมือทางธุรกิจ เพื่อดูว่ามีหนทางที่เราทั้งคู่จะทำงานร่วมกันได้หรือไม่ไม่ใช่เหรอ?”“คุณพาคนมาที่นี่มากมายขนาดนี้ทำไม? คุณวางแผนจะบังคับให
เมื่อได้เห็นแมนดี ซิมเมอร์กำลังลังเล ชาร์ลี กิ๊บส์ก็ยิ้มออก“ซีอีโอ ซิมเมอร์ แม้แต่กองกำลังที่แข็งแกร่งอย่างเราก็ไม่สามารถเข้าไปยุ่งกับโรงไฟฟ้าในท้องถิ่นได้! รีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์เป็นบริษัทท้องถิ่นนี่! อย่าบอกนะว่าคุณกลัวจริง ๆ!”คนอื่น ๆ หัวเราะออกมา“ซีอีโอ ซิมเมอร์ ถ้าดื่มไม่เป็นก็ทำธุรกิจไม่ได้หรอก!”“ทุกคนที่ทำธุรกิจล้วนเป็นนักดื่มที่เก่งกาจ!”“หากคุณไม่อยากดื่มเราก็จะไม่บังคับคุณหรอก แต่คุณต้องทำตามเงื่อนไขของเราเป็นการตอบแทน!”ตัวแทนหลายคนดูลำพองใจราวกับว่าแมนดี้อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาฮาร์วีย์ ยอร์กเดินออกมาทันทีหลังจากที่เห็นแมนดี้ขมวดคิ้ว“ตกลง เรารับคำท้า!”ผู้บริหารระดับสูงของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ต่างจ้องมองฮาร์วีย์อย่างโกรธเกรี้ยวหลังจากที่เห็นเขาออกมาพูด พวกเขารู้สึกว่าฮาร์วีย์ไม่มีสิทธิ์เป็นตัวแทนของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์และฮาร์วีย์คือคนที่ต้องถูกโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับรีเจนซี เอ็นเตอร์ไพรส์แมนดี้ถอนหายใจ เธอดูผิดหวังเล็กน้อยเมื่อจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์เธอต้องการทดสอบตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์ด้วยการพาเขาไปทำธุรกิจแต่เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะบุ่ม
โดยธรรมชาติแล้ว แมนดี้ ซิมเมอร์รู้ดีว่าไม่จำเป็นต้องเสวนาอะไรด้วยอีกหากเธอเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา ชาร์ลี กิ๊บส์และคนอื่น ๆ ยิ้มกว้างราวกับมีชัย ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของพวกเขา พวกเขารู้สึกดีใจ คืนนั้นพวกเขาจะถ่ายทำภาพยนตร์ที่แมนดี้แสดงเอง! สำหรับฮาร์วีย์ ยอร์กคนงี่เง่า พวกเขาจะเผื่อเงินไว้ให้เขาไว้เมื่อทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ว่าไว้ในขณะนั้นเอง ฮาร์วีย์เดินขึ้นมาแล้วมองชาร์ลีด้วยท่าทางเย้ยหยัน “ผมมีเงื่อนไขเพียงข้อเดียว คือคุณต้องดื่มจนล้มผมให้ได้ก่อนที่คุณจะไปยุ่งกับซีอีโอซิมเมอร์! ถ้าคุณล้มผมไม่ได้ คุณไม่มีสิทธิ์ดื่มกับเธอ!”“ถ้างั้นก็เอาสิ! มาเริ่มกันเลย!” ชาร์ลีและคนอื่น ๆ แทบรอไม่ไหวแล้ว ฮาร์วีย์ตัวคนเดียว แล้วถ้าหากเขาดื่มได้เป็นพันแก้วล่ะ? แต่พวกเขามีกันอยู่ถึงสิบคนเชียวนะ! "ก็ได้! แต่เพราะเรากำลังจะดื่มกัน อย่างนั้นใครที่ไม่เกี่ยวก็ออกไปเสียสิ เราไม่ต้องการให้ใครมาดื่มให้กันตอนนี้!”ชาร์ลีชำเลืองมองคนตัวสูงกว่าแล้วยิ้ม นั่นคือกฎการดื่ม เป็นคำขอที่สมเหตุสมผลทีเดียว และถ้าเขาไม่บังคับให้คนอื่น ๆ ออกไป เขาจะทรมานแมนดี้ได้อย่างไร“คุณ…” พวกระดับสูงทั้งหมดจากรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ จ้อ
"มา! อีกรอบ!” รอบแล้วรอบเล่าผ่านไป ในที่สุดชาร์ลี กิบส์และคนอื่น ๆ ก็ดื่มเหล้าไปประมาณสี่สิบออนซ์ ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ่งบ้ายิ่งกว่าเดิม เขาดื่มคนเดียวอย่างน้อยสี่ร้อยออนซ์ แต่ใบหน้าของเขายังคงเฉยเมยราวกับว่าไม่มีอะไรผิดปกติภาพที่เห็นไม่เพียงแต่ทำให้ชาร์ลีหวาดกลัวเท่านั้น แต่ยังทำให้แมนดี้หวาดกลัวมากยิ่งขึ้นอีกด้วย สีหน้าของเธอดูแย่เหลือทน เธอคิดว่าเขากำลังล่อหลอกคนอื่น แต่จริง ๆ แล้วเขากลับเอาอยู่ซะอย่างนั้น!ชาร์ลีและคนอื่น ๆ ดื่มนมเปรี้ยวก่อนหน้านี้เพื่อให้ทนต่อแอลกอฮอล์ แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกพะอืดพะอมหลังจากดื่มสุราไปสี่สิบออนซ์ “ทุกคน ยังไหวอยู่ไหม? มาต่ออีกสองสามรอบดีกว่า!” ฮาร์วีย์พูดขณะยิ้ม จากนั้นจึงขอให้บริกรนำสุราที่เข้มข้นกว่ามาให้ชาร์ลีและคนอื่น ๆ แทบจะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พวกเขาไม่เชื่อ พวกเขารู้สึกว่าฮาร์วีย์คงทนต่อไปไม่ไหวแน่ในเวลาไม่นาน สุราที่มีแอลกอฮอล์สูงถึงหกสิบเปอร์เซ็นต์ก็เวียนรอบโต๊ะไปอีกสิบรอบ แต่ฮาร์วีย์ก็ยังสบายดี เขาดูสงบมาก จนดูราวกับว่าเขาดื่มเพียงน้ำเปล่าเท่านั้นในขณะที่ตอนนี้ชาร์ลีและคนอื่น ๆ แทบจะยืนไม่ไหว แม้ว่ายังสร่างเม
แมนดี้ ซิมเมอร์กลัวจนสติหลุด สายตาที่มองอกไปนั้นเต็มไปด้วยความน่ารังเกียจอย่างยิ่ง ชาร์ลี กิบส์รู้สึกพูดไม่ออก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาประสบกับเรื่องน่าอายเช่นนี้ “ทุกคน ให้ผมช่วยนะ!”ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มในขณะที่มองไปที่คนอื่น ๆ เขาจะมองไม่เห็นเจตนาชั่ว ๆ ของคนพวกนี้ได้อย่างไร? เขาไม่ให้เวลาพวกนั้นได้ตอบคำถาม ก่อนเทเหล้าเข้าปากพวกเขาทันที“อึก อึก!” ในไม่ช้าคนเหล่านั้นก็ควบคุมลำไส้ของตัวเองไม่ได้อีก “ซีอีโอชาร์ลีเราเพิ่งจะเริ่มกันเอง! ดื่มอีกรอบเป็นไง?” ฮาร์วีย์ยิ้มขณะถือเครื่องดื่มแห่งชีวิตให้ชาร์ลี ชาร์ลีลงไปกองกับพื้น กอปรไปด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวังเขาเงยหน้าขึ้นมองฮาร์วีย์ในขณะที่ทำหน้าราวกับไม่เชื่อ 'เขาเป็นมนุษย์หรือเปล่า?' 'นี่มันบ้าไปแล้ว!' 'เขาไม่ได้เมาสักนิด!' "ผม... ทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว!" ชาร์ลีส่ายศีรษะในขณะที่ร่างกายสั่นเทิ้มด้วยความกลัว“อย่างนั้นก็แย่สิ ตามข้อตกลงของเรา เราต้องแข่งกันทำคะแนนสิ!” ฮาร์วีย์กำลังยิ้ม “ผม… ผมจะเซ็นสัญญา… ทุกอย่างจะเป็นไปตามเงื่อนไขของคุณ…” ชาร์ลีสั่นราวกับเจ้าเข้า ณ จุดนี้ชาร์ลีไม่รู้ว่าเขาจำคำสั่งของท็อดด์ ฌองได้อย่างไรในใจของเขารู้แค่ว