Nang marinig na may sakit ang nanay niya, kumirot ang puso ni Ruth. "Si Mama...paano siya nagkasakit?"

"Dahil ginalit mo siya!" Sigaw ng tatay niya.

Nanginig ang boses ni Ruth. "Pa, ano ba talaga ang ginawa kong mali? Ginagawa mo ba ito sa akin dahil lang tinanggihan kong tulungan ang pinsan ko? Kaya kong intindihin na gusto niyong maging mabuti sa kanya dahil nawalan siya ng mga magulang nung siya ay bata pa. Kahit kailan hindi ako nagprotesta na mas pinapaburan niyo siya kaysa sakin. Pero sumosobra na siya at umabot sa punto na inatake niya ako gamit ang sulfuric acid, tapos si mama sa akin pa nagalit? Kung ayaw niyo sa akin bilang anak niyo, sabihin niyo lang, pa. Lalayo na lang ako sa inyo simula ngayon. Wag kayong mag-alala, babayaran ko pa rin ang bawat isang kusing para suportahan kayong dalawa ni mama."

Si Ruth ay hindi pa naging sobrang determinado hanggang sa dumating ang araw na 'to. Siya ay nawasak!

Ang tono ng tatay niya ay humina sa mga salita niya. "Ang iyong mga mag