"Sabrina, ako...alam mo ba kung ano ang pakiramdam na lokohin, traydorin at ipagtabuyan ng sarili mong kamag-anak?" Nagtanong si Ruth habang umiiyak. Tapos umiling siya t nagpatuloy, "Hindi mo alam. Ang tatay mo ay wala na, pero minahal ka niya nang buong puso nung nabubuhay pa siya. Ang nanay mo ay nawawala, pero minahal ka rin niya. Hindi mo malalaman ang pakiramdam na maloko at ipagbili ng sarili mong magulang. Sa tingin ko hindi ko na kayang mabuhay pa nang ganito, Sabrina."

Tinapik ni Sabrina si Ruth sa kamay nito. "Ikaw ang may hawak sa buhay mo, Ruth. Magpakatatag ka lang. Na...naiintindihan ko ang sinasabi mo, alam ko ang pakiramdam."

"Alam mo?"

"Oo. Ang pagtataboy, pang-iinsulto at pananakit ng sarili mong ama, kaya kitang damayan sa nararamdaman mo," malungkot siyang sumagot. Tinaas niya ang tingin niya para tingnan si ang mga mata ni Ruth. "Sabihin mo sa akin, anong ginawa nila sayo?"

Napaurong si Ruth nang alalahanin niya ang mga ginawa sa kanya ng mga magulang niya.

"