Sobrang nagulat si Eira sa naging papuri sakanyai. Tanong niya kay Delmont na may pag-aalinlangan, "Tatay, ano ang sinabi mo?"

"Huwag kang uuwi ngayon at mag-stay ka lang muna dito sa akin. Dapat mong malaman na ito rin ay bahay mo. Papaglinisin ko ng kwarto para sa'yo sa kasambahay, okey?" sabi ni Delmont.

Wala sa sarili si Eira. Hindi niya maisip na ganun ang trato sa kanya ng kanyang ama. Matagal na siyang may pag-aalinlangan sa kanyang ama, at halos wala siyang nararamdaman na pagmamahal para rito. Subalit, sa sandaling iyon, bigla siyang napaluha. "Tatay, sa totoo lang, matagal ko nang nais maging malapit sa'yo."

Nadama ito ni Delmont. "Alam ko…"

Punasan ni Eira ang kanyang mga luha. "Pasensya na, Tatay. Hindi ako makakatira dito. Kailangan kong bumalik sa bahay upang samahan si Inay sa gabi. Hindi na maayos ang isip niya, kaya kailangan kong alagaan siya. Tita Joy, maraming salamat sa mga bagong damit. Maraming salamat talaga. Kailangan ko na pong mauna ngayon, pero darating