Alam ni Avery na hindi pa natutulog si Elliot.

Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa kama, at ang iniisip niya ay kapag hindi ito nagsalita ay hahayaan niya lang ito at matutulog nalang siya sa tabi nito.

Pero pagkaupong-pagkaupo niya palang ay halatang galit na galit itong nagsalita, “Lumabas ka!”

“Ayoko.” Nagpatuloy si Avery sa paghiga.

Pagkatapos, bigla niyang niayakap si Avery.

Hindi yun inaasahan ni Elliot, kaya biglang nanigas ang kanyang buong katawan.

“Elliot, sorry na. Alam ko naman na nagkamali ako.” Hinalikan ni Avery ang batok ni Elliot at malambing na nagpatuloy, “Nakita ko yung light show at yung singsing…”

Kumalma na si Elliot kanina, pero nang marinig niya ang sinabi ni Avery, nainis nanaman siya. “Bitawan mo nga ako!”

Nagulat si Avery noong una, pero muli niyang niyakao ng mahigpit si Elliot.

“Elliot, alam ko namang mahal mo ako, at mahal na mahal din kita. Mula umpisa, ikaw lang ang taong minahal ko. Kung alam ko lang na magpopropose ka pala kanina,