"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Ngayon ang araw ng kasl ng Avonsville socialite na si Avery Tate, ngunit walang groom na nagpaparamdam. Hanggang ngayon, ang groom na si Elliot Foster ay parang gulay pa rin simula nang mangyari ang aksidente at ayaw na ring mangako ng mga doktor at paasahin pa ang pamilya nito, kaya idiniklera ng mga ito na imposibleng makaabot pa siya hanggang sa matapos ang taon. Kaya naman sa naisipan kanyang nagluluksang ina na ipakasal siya bago pa siya tuluyang mawala.Isa ang mga Foster sa mga kilalang mayayamang pamilya sa Avonsville, pero wala naman sigurong dalaga mula sa isang socialite na pamilya at nasa tamang pag-iisip ang nanaising magpakasal sa isang taong naghihintay nalang ng kamatayan. ……Nakaupo sakanyang vanity, suot ni Avery ang isang napaka gandang puting wedding gown na sinabayan pa ng napaka eleganteng makeup, at kahit sinong makakita sakanya ay talagang mapapanganga dahil sobrang ganda niya.Ngunit sa kabila nito, mababakas sakanyang mapupungay na mga mata ang pagk
Nakatitig si Elliot sa mamahaling chandelier na nakasabit sa kisame - isang titig na sobrang nakakatakot at nakakapanaas balahibo. Nang sandaling makita ni Cole ang nangyari sa kalagitnaan ng kanyang pagdadrama, bigla siyang namutla at napaatras sa sobrang kaba.“Avery…ah ang ibig kong sabihin, Auntie Avery… malalim na ang gabi kaya…kaya hindi ko na kayo iistorbohin pa ni Uncle Elliot. Mauuna na ako!”Nangangatal at ga-butil ang pawis ni Cole habang nagsasalita at walang anu-ano, kumaripas siya ng takbo palabas ng silid. Maging si Avery ay hindi rin alam kung anong gagawin niya - sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso at nanginginig ang kanyang buong katawan sa kaba. Gi…gising si Elliot? Hindi ba… mamatay na siya?Gusto sana ni Avery na kausapin si Elliot, pero hindi niya rin alam kung bakit walang boses na lumalabas mula sa lalamunan niya. Gustuhin niya mang lapitan ito para tignan kung totoo ba ang nakikita niya, pero hindi siya makagalaw. Nangibabaw ang takot kay Aver
Hindi mapakali si Avery. “Estudyante ka pa, Avery, diba? Siguradong maapektuhan ang pag-aaral mo kung magkaka’anak ka ngayon,” nag-aalalang sabi ng asawa ni Henry. “Oo, naniniwala din ako na masyado ka pang bata, Avery at sigurado ako na hindi niya gugustuhing mahinto ng pag’aaral para mag-alaga ng bata!” Pagsang-ayon ni Henry. Alam ni Rosalie kung ano eksakto ang tumatakbo sa isip ng anak at daughter-in-law niya, kaya nga ganun nalang din siya kadeterminado na bigyan ng tagapagmana si Elliot. “Gusto mo bang maging nanay ng anak ni Elliot, Avery?” Tanong ni Rosalie. At hindi pa man din ito nakakasagot ay nagpatuloy siya, “Siguro naman alam mong ikaw at ang magiging anak niyo ang magmamana ng lahat-lahat ng ari-arian ni Elliot balang araw, kaya sa tingin ko hindi ka na lugi kung magkaka’anak kayong dalawa.”“Gagawin ko,” Walang pag-aalinlangang sagot ni Avery. Oo…handa siyang magka’anak kung yun ang magiging paraan para walang makuha si Cole ni isang kusing mula sa kayama
“Mahirap magsalita sa ngayon. Kung suswertihin tayo, siguro nasa tatlo hanggang apat na buwan. Pero kung hindi, baka talagang wala ng pag-asa,” sabi ng doktor. Natigilan ng ilang sandali ang doktor at nang makita niya ang reaksyon ng dalawa, nagmamadali siyang nagpatuloy, “Bata ka pa naman, Avery. Sigurado ako na magiging smooth ang lahat.”Mabilis na lumipas ang panahon. Hindi nila namalayan na maguumpisa na ang tag lagas sa Avonsville. Pagkatapos maligo ni Avery, umupo siya sa vanity at inilabas ang bagong face cream na kabibili niya lang kanina at maingat itong pinahid sakanyang mukha. “Elliot, gusto mo bang lagyan kita nito? Sobrang dry ng panahon,” Sabi ni Avery habang naglalakad papunta kay Elliot. Umupo siya sa gilid ng kama kung nasaan ito at maingat na pinahiran ang mukha ni Elliot. Nang sandaling dumampi ang ang mga daliri ni Avery sa mukha ni Elliot, gulat na gulat itong dumilat, at sumalubong sakanya ang sobrang ganda nitong mga mata. Maging si Avery ay nagula
Sa sobrang gulat ni Avery, bigla siyang napaatras. Si Elliot ay parang isang mabangis na halimaw na kagigising lang mula sa isang napaka himbing na pamamahinga. Para itong isang maamong tupa noong natutulog ito, pero ngayong gising na ito… sobrang nakakatakot. Lumabas si Mrs. Cooper ng kwarto at dahan-dahang sinarado ang pintuan. Nang makita niya si Avery, na halatang takot na takot, sinubukan niyang oakalmahin ito, “Wag kang matakot, Madam. Kagigising lang ni Master Elliot kaya nagulat siya sa balita. Siguro sa guest room ka muna matulog ngayong gabi at bukas nalang tayo mag-usap. Gusto ka Madam Rosalie kaya sigurado akong hindi ka niya pababayaan. Gulong gulo ang isipan ni Avery. Ang buong akala niya ay mamatay na talaga si Elliot at kahit kailan hindi sumagi sa isipan niya na magigising pa ito. “Mrs. Cooper, yung mga gamit ko… nasa kwarto pa…” Takot na takot na sabi ni Avery habang nakatingin sa pintuan ng master’s bedroom, na para bang gusto niyang sabihin na kung maari a