Ang pagdurugo niya ay senyales na nagdedelikado ang buhay ng baby nila, kaya may mga procedure na kailangan nilang gawin para mailigtas ang baby. Nang marinig ito ni Avery, para siyang sinakluban ng langit at lupa - sobrang natakot siya. “Doc, paano kung huwag ko nalang kayang ituloy ang baby na ‘to?” Magdidivorce na rin naman sila ni Elliot kaya ano bang saysay ngayon ng baby na dinadala niya?Nakakunot ang noo ng doktor na tumitig sakanya sa mga mata, “Bakit ayaw mong buhayin ang bata? Alam mo ba na may mga babaeng gustong gusto na magkaroon ng baby pero hindi sila makabuo? Tapos ito ikaw, gusto mong ipalaglag ang bata?” Napayuko si Avery at hindi na nakasagot.“Bakit hindi mo kasama ang asawa mo? Kung talagang ayaw mo ng baby na yan, karapatan pa rin ng tatay niyan na malaman ang plano mo.”Kumunot ang noo ni Avery. Nang makita ng doktor ang reaksyon niya, kinuha nito ang kanyang medical record, at muli siyang tinignan. “21 ka palang? So, hindi ka pa kasal?”“O…o
Hindi password protected ang computer kaya walang kahirap-hirap itong nagbukas. Sobrang bilis ng tibok ng puso ni Avery. Huminga siya ng malalim at nagmamadali niyang isinaksak ang USB drive at nag log in sakanyang email. Pagka logged in niya, wala na siyang sinayang na oras pa at sinend kaagad ang file sa classmate niya. Hindi niya rin alam kung bakit, pero sobrang bilis ng lahat kaya bago pa man mag’tanghali ay tapos na siya. Wala ng balak pang manatili ng mas matagal si Avery sa study room, kaya dali-dali niyang pinindot ang shut down, pero sa sobrang pagmamadali ay may isang file siyang nabuksan…Bigla siyang natigilan at nang sandaling magbukas ang file, biglang nanlaki ang kanyang mga mata sa nakita niya. …Pagkalipas ng limang minuto, lumabas si Avery ng study room. Nakahinga ng maluwag si Mrs. Cooper at sinabi, “O diba? Sabi ko naman sayo hindi babalik si Master Elliot kaagad eh.”Halo-halo ang emosyon na nararamdaman ni Avery. Pakiramdam niya ay nalaman niy
Nakatayo at napasilip si Rosalie sa silid mula sa nakabukas na pinto.Nakita niya nakapulupot si Avery naparang isang bola at nagiisip habang nakasandal sa dingding.Nakalugay at magulo ang kanyang buhok.Napatingin siya nang marinig at tumawag sa kanya sa pinto."Avery! Anong nangyari sayo?" tanong ni Rosalie. Nang makita niya ang mukha ni Avery, na parang puting papel, na talaga naman ikinataas ng kanyang altapresyon."Paano nangyari to? Si... Elliot ba? Inaabuso ka ba niya?"Sa puntong ito, bahagyang nginginig sa boses ni Rosalie.Punayat ng husto si Avery.Putlang putla ang kanyang mukha, at makikitang tuyot at bitak-bitak sa kanyang labi.Makikitang hindi normal ang paghinga niya. Gusto niyang magsalita, ngunit sobrang paos na niya at wala nasiyang mailabas na boses.Lumapit si Mrs. Cooper na may dalang baso ng maligamgam na gatas at iniabot ito kay Avery."Uminom ka muna ng isang baso ng gatas, Madam. Huwag kang matakot. Ngayong nandito na si Madam Rosalie, makakain ka
Sa huling pagsusuri, wala naman senyales na magkakaroon ng kambal.Kaya naman hindi makapaniwala si Avery na may dalawang sanggol sa loob tiyan niya makalipas ilan lamang na linggo.Hawak hawak niya ang ultrasound scan sa kanyang kamay habang tahimik na nakaupo sa isa bangko sa gilid ng corridor ng ospital.Sinabi sa kanya ng doktor na ang posibilidad na mabuntis ng kambal ay napakababa.Na kung magpapa-abort siya ngayon, maaari hindi na siya muling magkaroon ng kambal.Mapait man ay napapataw na lamang si Avery. Ang lahat ng ito ay gawa ng mga pribadong doktor ng Fosters.Nang maitanim na nila ilagay na sa kaya ang mga isang fertilized egg, hindi nila binanggit na magkakaroon pala siya ng kambal.Siguro para sa kanila, siya ay walang iba kundi isang kasangkapan sa panganganak para sa mga Fosters mula pa man.Nang magsimula siyang duguin noong nakaraang linggo, naisip niya na dumating na ang kanyang regla. Nang malaman ito ng mga doktor ng Fosters, naisip nilang nabigo sila. Na
Ngayon, hindi bababa sa 90 decibel ang tunog ng kalabog ng pinto ni Avery, kaya bakit hindi siya nabalisa?Higit sa lahat, ang bote ng alak na nabasag ni Avery ay mahigit tatlumpung libong dolyares. Ni hindi pa sila nagkaroon ng pagkakataong inumin ito.Nabasag niya ito nang hindi man lang natitikman."Naku, nabalitaan ko na pumanaw ang tatay ni Miss Tate ilang araw na ang nakakaraan. Nang makita siyang naka-itim na itim, kagagaling lang niya sa libing!"May nag lakas ng loob para basagin ang katahimikan.Ang babaeng nakaputing damit ay isang senior manager sa Sterling Group's PR department, Chelsea Tierney.Kaarawan niya noon, kaya inimbitahan niya ang ilan sa mga kaibigan ni Elliot sa bahay nito para ipagdiwang din ang kasabay ang kayang paggaling.batidi niya na ang unang pagtatalo nila Avery ay may malaking epekto sa pinakita nito.Napansin ni Chelsea ang hindi nababagabag na ekspresyon ni Elliot, ngunit kilala niya ito na maaari itong magalit anumang oras.Bumalik siya sa
Inilabas ni Elliot ang braso niya sa bintana ng sasakyan.Nakaipit sa mga daliri niya ay pakete ng tissue.Nagulat si Avery. Aayaw na sana siya pero tinanggap niya ito.“Salamat.”Ang init ng palad nito ay nasa tissues pa rin.Kaagad namang iniiwas ni Elliot ang tingin niya mula sa mukha nito at isinara ang bintana tsaka umalis.Ten ng umaga sa Tate industries, at ang lahat ng employess niya ay nagtatrabaho sa mga stations nila.Isang buwan na rin simula nung nagpasweldo ang company. Pero, ang Tate Industries ay isa ng matagal na player sa industry. Kahit na maraming negative na balita ang umiikot sa internet, ayaw itong isuko ng mga employees nila hanggang sa huling pagkakataon. Kung hindi niya alam ang tungkol sa maraming utang ng company, hindi niya iisipin na ilusyon lang ang kalmadong atmosphere sa harap niya.Pumasok siya sa meeting room kasama ang vice president ng company, si Shaun Loclyn.Straight to the point ang lawyer nung nakita niya si Avery at sinabi, “Sorry f
Nine ng gabi.Tumutunog ang mga tuyong dahon sa lupa dahil sa hangin ng fall.Lumabas si Avery sa taxi at biglang napangiwi sa lamig.Hawak ang kanyang purse, kaagad siyang pumunta sa pinto ng Foster mansion.Sa kadiliman ng gabi, nakasuot siya ng strappy red dress na sexy at enchanting.Pagkaalis niya sa bahay nung umaga, naka t-shirt at casual pants lang siya.Kapag naiisip niya na nagsuot si Avery ng ganun para mag-entertain ng ibang lalaki ay mas napakuyom ng kamao si Elliot.Napansin ni Avery na nakaupo si Elliot sa living room na sofa nung nagpapalit siya ng sapatos niya.Nakasuot ito ng black na shirt, kaya mas nagmukha itong malungkot at cold.Wala pa ring emotion ito, kaya naman hindi na niya ito masyado tiningnan.Pagkapalit niya ng sapatos, nag-alinlangan siya. Hindi niya alam kung babatiin niya ba ito o hindi.Hindi siya nito binigyan ng tissues nitong umaga.Hindi komportable na naglakad si Avery papuntang living room at tumingin kay Elliot.Ang atmosphere ay
Sa banyo ng master bedroom, maingat na pinapatuyo ng nurse ang katawan ni Elliot gamit ang dry na towel.Mahina pa rin ang mga legs nito at nakakatayo lang ito kapag may kumakapit sa kanya, kaya kailangan niya ng tulong ng nurse.Ang nurse na ito ang nag-aalaga sa kanya simula nung maaksidente siya.Siya ay isang middle-aged na lalaki na metikuloso at maingat sa trabaho.“May pasa ka sa hita mo, Mr. Foster,” sabi ng nurse habang isinusuot ang bathrobe ni Elliot at tinulungan siya makalabas ng banyo. “Kukuha ako ng ointment para sayo.”Nakaupo si Elliot sa kama at tiningnan niya ang pasa.Hindi naman sa wala siyang feelings sa legs niya, pero nung kinurot siya ni Avery, nagpigil siya at nagkunwari na walang naramdaman.Sa kung anumang rasin, naaalala niya pa rin ang umiiyak na mukha ni Avery.Tsaka, ang kakaibang amoy ng katawan niyo ay naiisip niya pa rin.Kailanman ay hindi nakaramdam si Elliot ng ganito sa isang babae buong buhay niya.Ni wala man lang isang babae ang kayan