แต่ถ้าไม่ใช่ท่าทีของฮาร์วีย์ ยอร์ก อาจารย์ใหญ่รู้ชัดเจนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเร่งเรื่องนี้และผู้คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องแต่ว่าทิม เซเปดาอยู่ที่นี่แล้วอีกอย่างหนึ่ง พวกเขาไม่เห็นเหรอว่าทิมไม่กล้าที่จะนั่งลงและยืนอยู่ตั้งแต่เริ่ม?เพียะ!เมื่อเห็นว่าประธานใหญ่ยังคงลังเลอยู่ ยารอน ควิก รองศึกษาธิการบัควู้ด อยู่ ๆ ก็เดินตรงไปหาประธานใหญ่และเหวี่ยงมือตบเข้าที่หน้าของเขาและพูดอย่างเย็นชา “นายไม่ได้ยินที่ผู้อำนวยการทิมพูดเหรอ? อย่าทำให้มิสเตอร์ยอร์กเสียเวลาไม่อย่างนั้นอีกไม่นานตำแหน่งประธานใหญ่ของนายได้จบลงเร็ว ๆ นี้แน่!”“ครับ ครับ ครับ!”หลังของประธานใหญ่เต็มไปด้วยเหงื่อโชก ในตอนนั้นเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองไปที่ฮาร์วีย์และโค้งให้เขาแทน ก่อนที่จะเขาพูดด้วยสติ “หรือบางทีเราอาจจะให้เชนกล่าวขอโทษซีนเธียร์ล่ะครับ?”หลังจากที่ได้ยินอย่างนี้ ทำให้ฮาร์วีย์หัวเราะออกมาสั้น ๆ และรู้สึกขี้เกียจพูดไปมากกว่านี้แล้วเมื่อยารอน ควิกเห็นอย่างนี้เขาก็เดินมุ่งหน้าไปตบหน้าของประธานใหญ่อีกครั้งและพูดอย่างเยือกเย็น “นี้เป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดที่นายจะคิดได้เหรอ?”“ขอโทษเหรอ? นายคิดว่านายจะจบเรื่องนี
ครูและนักเรียนทุกคนต่างมารวมตัวกันอยู่ที่ด้านนอกหอประชุมพร้อมกับซุบซิบกัน“เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะ?”“หรือจะประกาศเรื่องการลาออกของซีนเธียร์ ซิมเมอร์! ยังไงแล้วเธอก็ทำให้โรงเรียนของเราเสื่อมเสียชื่อเสียง!”“มากไปกว่านั้น ป๋าของเธอยังขับเข้ามาในโรงเรียนของเราอีกด้วยนะ เธอคงจะไปยุให้เขามาแน่!”“ฉันได้ยินมาว่ายัยนั่นสวยนะ แต่ฉันไม่คิดยัยนั่นจะเป็นผู้หญิงเลวขนาดนี้!”เยเลน่า เซอร์เรย์และคนอื่น ๆ เป็นกลุ่มแรกที่มาถึง พวกเธอมุ่งหน้าเดินตรงไปที่แถวหน้าสุดเพราะพวกเธอหวังมากว่าซีนเธียร์จะมีจุดจบอย่างนี้เยเลน่ายังขอให้ใครบางคนรีบส่งโทรศัพท์เครื่องใหม่มาให้เธอโดยเร็ว เพราะเธอวางแผนที่จะถ่ายคลิปวิดีโอไว้เพื่อที่จะเอากลับไปดูที่บ้านอย่างเพลิดเพลิน!“นังสารเลวซีนเธียร์! เธอคิดว่าเธอจะแก้ปัญหานี้ได้ด้วยการหาเสี่ยมาเลี้ยงเธออย่างนั้นเหรอ? เธอไม่รู้หรอกว่าในโรงเรียนมัธยมบัควู้ดแห่งนี้ พวกเรา ตระกูลเซอร์เรย์เป็นผู้ที่มีคำสั่งเด็ดขาดที่สุด!”“ตั้งแต่ก้าวแรกของพวกเราเธอก็ถูกลิขิตไว้ให้พังพินาศ!”“คนโง่นั่นอวดดีมากเลยว่าไหม? เขาถึงขั้นพังโทรศัพท์ของนายหญิงและยังขับรถพัง ๆ มือสองมาที่โรงเรียนอีก ตอนน
ทิม เซเปดา ศึกษาธิการบัควู้ดยารอน ควิก รองศึกษาธิการบัควู้ดสตีวี่ เซอร์เรย์ ประธานใหญ่ของโรงเรียนมัธยมบัควู้ดคณะกรรมการผู้บริหารและอาจารย์ใหญ่แห่งโรงเรียนมัธยมบัควู้ด…และท้ายสุดคือเชน ชอว์และผู้ปกครองของเขาที่ขึ้นมาบนเวทีด้วยเช่นกันเยเลน่า เซอร์เรย์และคนอื่น ๆ ยังคงเยาะเย้ยซีนเธียร์อย่างต่อเนื่องเมื่อเห็นการปรากฏตัวของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้แต่อย่างไรแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นเชนและพ่อแม่ของเชนขึ้นไปบนเวทีด้วยใบหน้าที่หดหู่ พวกเขารู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อยนี่เป็นเพราะว่าแม่ของเชนที่เป็นที่รู้จักดีอย่างกว้างขวางว่าเป็นคนปากร้ายแต่ในตอนนี้เธอกลับดูเหมือนเสือไร้เขี้ยว ใบหน้าของเธอมีสีขาวซีดราวกับว่าเธอสามารถล้มทรุดลงได้ทุกเมื่อที่มาลมพัดมาถ้ามองใกล้ ๆ ไปยังทิศทางที่พวกเขายืนอยู่จะเห็นว่าทิมและยารอนมีใบหน้าที่ดุดัน พวกเขาดูมีความเคารพต่อฮาร์วีย์ในด้านของสตีวี่และเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ของโรงเรียนมัธยมบัควู้ด ตอนนี้พวกเขาต่างมีใบหน้าที่ย่ำแย่มากฮาร์วีย์จ้องมองไปที่พ่อของเชนด้วยใบหน้าที่ดุดันเมื่อกี้ชายคนนี้ที่ทำท่าทางอวดดี จนตอนนี้เขารู้สึกว่าขาอ่อนและตัวเขาก็ทรุดลงคุกเข่าหลังจา
การที่เชน ชอว์โดนตบได้สร้างความตกใจให้กับเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวพ่อของเชนได้ตบหน้าของเขาเป็นจำนวนมากกว่าสิบครั้งแล้วโดยใช้มือทั้งสองข้างของเขาก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรเขาตบเชนอย่างเร็วและแรง ถ้าเป็นชู้ของภรรยาของเขา เขาอาจไม่โหดเหี้ยมขนาดนี้ก็ได้หลังจากที่ตบเชนจนเขาเกือบจะเป็นลม พ่อของเชนก็คุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับหันหลังและเริ่มหมอบคลานไปยังตำแหน่งที่ฮาร์วีย์และซีนเธียร์ยืนอยู่“ฉันขอโทษซีนเธียร์ที่ใส่ร้ายและทำร้ายชื่อเสียงของเธอ!”“เธอไม่เคยยั่วยวนลูกชายของฉันเลย เขาคิดเข้าข้างตัวเองและโลภในความงามของเธอ มันเลยทำให้เขาพยายามอย่างยิ่งที่จะก่อกวนเธอ!”“ส่วนเรื่องที่เขาขโมยเงินเกิดขึ้นเพราะปัญหาทางวินัยของครอบครัวของเราเอง ทั้งหมดเป็นความผิดของเราเอง!”“ในวันนี้ ต่อหน้าครูและนักเรียนทุกคน ฉันต้องขอโทษด้วยใจจริงแทนครอบครัวของเราด้วย!”ครูและนักเรียนทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เพิ่งได้ยินผ่านหูของพวกเขาหลังจากนั้นไม่นานหลายคนที่อยู่ด้านล่างเวทีเริ่มขยี้ตาของพวกเขา พวกเขาเกือบคิดว่าพวกเขากำลังเห็นสิ่งนี้อยู่!เมื่อกี้นี้พ่อของเชนเพิ่งได้คลานไปหาซีนเธียร์และ
เมื่ออาจารย์ใหญ่พูดจบแล้ว คณะกรรมการโรงเรียนก็เดินออกมาด้วยเช่นกันและกล่าวว่าพวกเขาก็มีส่วนที่จะต้องรับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน วันนี้พวกเขาจะขอลาออกและจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในส่วนของการศึกษาในบัควู้ดอีกต่อไปนอกเหนือจากประธานใหญ่, อาจารย์ใหญ่และคณะกรรมการของโรงเรียนมัธยมบัควู้ดทั้งหมดได้รับผิดทั้งหมดและยังขอลาออกเพราะเหตุการณ์ในครั้งนี้ตอนนี้ฝูงชนเกินความบ้าคลั่งขึ้น!แม้แต่คนที่ไม่รู้เรื่องก็ยังรับรู้ได้ถึงบางอย่างในตอนนี้ถ้ามีเพียงแค่คำขอโทษจากครอบครัวของเชน มันอาจเป็นแค่เพราะความจริงถูกเปิดโปงขึ้นมาแต่แม้กระทั่งอาจารย์ใหญ่และคณะกรรมการของโรงเรียนยังรับผิดชอบด้วยการลาออก นี่จึงดูเหมือนไม่ใช่เรื่องที่ง่ายขนาดนั้น!ตอนนี้หลายคนเริ่มที่จะคาดเดาถึงตัวตนของฮาร์วีย์และในที่สุดตอนนี้พวกเขาก็สามารถเข้าใจสาเหตุว่าทำไมทิม เซเปดาถึงมาที่นี่ นี่คงเป็นเพราะชายหนุ่มคนนี้อย่างแน่นอนเยเลน่า เซอร์เรย์ผู้ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนได้มีท่าทีที่ย่ำแย่อย่างมากในตอนแรกเธอคิดว่าฮาร์วีย์เป็นเพียงแค่ทายาทของตระกูลร่ำรวยธรรมดา ๆ คนหนึ่งเท่านั้น เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะมีอะไรมากกว่านี้เขามี
ในขณะนั้นทุกคนที่อยู่ในฝูงชนหันมองหน้ากันแต่ไม่นานผู้ติดตามของเยเลน่าก็ตอบสนองทันทีพวกเขารู้ดีว่าพวกเขาควรจะทำอะไรในตอนนี้“ซีนเธียร์ เธอมันหน้าไม่อาย! เธอกล้าขอให้ศึกษาธิการและรองศึกษาธิการแห่งระบบการศึกษามาสนับสนุนเธอได้ยังไง?!”“เธอทำผิดและเธอก็ยังไม่ยอมรับมัน เธอยังบังคับให้อาจารย์ผู้ที่น่านับถือรับผิดแทนและลาออกอีก!”“ซีนเธียร์ เธอเป็นคนที่ทำความผิดในโรงเรียนมัธยมบัควู้ดนะ เราปล่อยคนอย่างเธอให้เข้ามาสมัครในโรงเรียนแห่งนี้ตั้งแต่แรกได้ยังไง?!”อาจารย์และนักเรียนผู้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรก่อนหน้า แต่ในตอนนี้พวกเขาทั้งหมดต่างชี้และสาปแช่งซีนเธียร์มิสยูนา ครูประจำชั้นไม่สามารถช่วยอะไรได้เลยนอกจากยืนขึ้นและพูดเสียงดัง “นักเรียน ซีนเธียร์บริสุทธิ์จริง ๆ เชนและครอบครัวของเขาเป็นฝ่ายผิด!”เพียะ…อยู่ ๆ เลเยน่าก็เดินตรงเข้าไปหามิสยูนา พร้อมกับยกมือของเธอขึ้นและตบเธอ“นังสารเลว! หุบปากซะ! ทุกคนรู้ว่าเธอสอนเด็กคนนี้!”“นังเด็กสารเลวกับหญิงแก่สารเลว! พวกเธอทั้งสองคนมันหน้าไม่อาย!”“จัดการเธอซะ!”นักเรียนหลายคนโยนหนังสือ ยางลบ และหลายอย่างใส่มิสยูนาตามคำสั่งของเยเลน่า ซึ่งทำให้เธอต
หลังจากนั้นทิม เซเปดาก็เดินไปหาฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็โน้มตัวไปข้างหน้าและพูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ท่านเซอร์เรย์จากตระกูลเซอร์เรย์ใกล้จะมาถึงแล้ว คุณทำอะไร…”ฮาร์วีย์เหลือบมองเขาและตอบ “ท่านเซอร์เรย์? ดอว์สัน เซอร์เรย์งั้นหรือ?”“ใช่ครับ!”“คุณกลัวเขาหรือไง?”ท่าทีของเขาดูหวาดกลัวและใบหน้ามืดหม่นลง เขาตอบออกมาด้วยการพยักหน้าดอว์สันเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีความสามารถมากมาจากตระกูลเซอร์เรย์ แม้แต่ศึกษาธิการบัควู้ดก็ยังไม่กล้าทำอะไรให้เขาไม่พอใจ“แล้วคุณไม่กลัวผมหรือไง?” ฮาร์วีย์ยิ้มใบหน้าของทิมยิ่งหม่นลงเมื่อได้ยินแบบนั้นผู้ชายตรงหน้าเขาดูสงบนิ่งเกินไปทิมไม่ใช่คนธรรมดา สีหน้าเขาเปลี่ยนเล็กน้อย ณ ตอนนี้เขากัดฟันพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “มิสเตอร์ยอร์ก แน่นอนว่าผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของท่านเกรฮัม ไม่ว่าสถานการณ์วันนี้จะเป็นยังไงผมยืนอยู่ฝั่งเดียวกับคุณ”ฮาร์วีย์แก้คำพูดของเขาว่า “คุณไม่ต้องยืนฝั่งเดียวกับผม คุณแค่จัดการกับอย่างยุติธรรมก็พอ”“ครับ ครับ ครับ ผมจะจัดการโดยไม่มีอคติใด ๆ !”ทิมรีบพยักหน้าเห็นด้วย“ถ้าอย่างนั้นมิสเตอร์ยอร์กครับ ตอนนี้เราควรทำยังไงต่อ?”“เราแค่รอ
ประตูของรถออดี้ เอ6 ถูกเปิดออก ร่างในชุดสูทแมนดาลินคอจีนนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร ส่งสายตามองดูดอว์สันคน ๆ นี้คือ เรน แจ็กสัน ผู้มีอำนาจลำดับสองของบัควู้ด!เรนเป็นผู้รับผิดชอบระบบการศึกษาและระบบสุขภาพของเมืองบัควู้ดพูดง่าย ๆ ก็คือ เขาเป็นหัวหน้าของทิม เซเปดาในตอนนี้ดอว์สันเหมือนเชิญเขามาเพื่อถูกบดขยี้ให้ตายเพียงสายตานั้นจ้องมองแม้ว่าดอว์สันจะเป็นที่รู้จักในนามท่านเซอร์เรย์ แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะทำตัวหยิ่งผยองต่อเรนเลยสักครั้งเขาโค้งคำนับและพูดว่า “ท่านแจ็คสัน ขอโทษที่เชิญท่านมาที่นี่เพียงเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในโรงเรียนมัธยมบัควู้ด!“คนบางคนหวังพึ่งการสนับสนุนจากทิม เซเปดาคนที่มาจากระบบการศึกษาของบัควู้ดและยังกล้าทำอะไรบางอย่าง!”“เหตุผลหลักที่เชิญท่านมาในวันนี้ก็เพียงแค่แสดง!”“อันที่จริงท่านไม่จำเป็นต้องมาด้วยตัวเองที่นี่ แค่เราเอ่ยชื่อท่านก็ทำให้ทิมและคนอื่น ๆ คุกเข่าขอร้องขอความเมตตาได้แล้ว”ดอว์สันพูดด้วยท่าทีเคารพให้เกียรติ แต่เรนไม่ได้ใส่ใจแม้ว่าทิมและคนอื่น ๆ จะมีอำนาจมหาศาลในระบบการศึกษาของบัควู้ด แต่พวกเขาจะไม่มีความสำคัญใด ๆ เมื่อต่อหน้าเรน แจ็คสันเขามอง