หลังจากนั้นทิม เซเปดาก็เดินไปหาฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็โน้มตัวไปข้างหน้าและพูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ท่านเซอร์เรย์จากตระกูลเซอร์เรย์ใกล้จะมาถึงแล้ว คุณทำอะไร…”

ฮาร์วีย์เหลือบมองเขาและตอบ “ท่านเซอร์เรย์? ดอว์สัน เซอร์เรย์งั้นหรือ?”

“ใช่ครับ!”

“คุณกลัวเขาหรือไง?”

ท่าทีของเขาดูหวาดกลัวและใบหน้ามืดหม่นลง เขาตอบออกมาด้วยการพยักหน้า

ดอว์สันเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีความสามารถมากมาจากตระกูลเซอร์เรย์ แม้แต่ศึกษาธิการบัควู้ดก็ยังไม่กล้าทำอะไรให้เขาไม่พอใจ

“แล้วคุณไม่กลัวผมหรือไง?” ฮาร์วีย์ยิ้ม

ใบหน้าของทิมยิ่งหม่นลงเมื่อได้ยินแบบนั้น

ผู้ชายตรงหน้าเขาดูสงบนิ่งเกินไป

ทิมไม่ใช่คนธรรมดา สีหน้าเขาเปลี่ยนเล็กน้อย ณ ตอนนี้เขากัดฟันพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “มิสเตอร์ยอร์ก แน่นอนว่าผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของท่านเกรฮัม ไม่ว่าสถานการณ์วันนี้จะเป็นยังไงผมยืนอยู่ฝั่งเดียวกับคุณ”

ฮาร์วีย์แก้คำพูดของเขาว่า “คุณไม่ต้องยืนฝั่งเดียวกับผม คุณแค่จัดการกับอย่างยุติธรรมก็พอ”

“ครับ ครับ ครับ ผมจะจัดการโดยไม่มีอคติใด ๆ !”

ทิมรีบพยักหน้าเห็นด้วย

“ถ้าอย่างนั้นมิสเตอร์ยอร์กครับ ตอนนี้เราควรทำยังไงต่อ?”

“เราแค่รอ