โยเอลไม่สนใจมาร์วินอีกต่อไป สายตาของเขาหันไปทางเรนด้วยท่าทีเย็นชาราวกับน้ำแข็งโดยปกติแล้ว ทั้งคู่มักจะไม่ยอมสบตากันเพราะความเห็นต่างทางการเมืองแต่ตอนนี้เรนได้ยั่วยุฮาร์วีย์ โยเอลก็เต็มไปด้วยความรู้สึกดีใจภายใต้สายตาจ้องมองของฝูงชนที่ยังคงตกตะลึง โยเอลเดินขึ้นไปหาเรนและตบหน้าเขาเช่นกัน“ทำไมรัฐบาลของบัควู้ดต้องสกปรกมัวหมองเพราะคนอย่างคุณ?! คุณวางแผนที่จะลากรัฐบาลลงไปต่ำกับคุณเพราะความโง่เขลาของคุณงั้นหรือ?!”ตุบ ปัก ปัก!โยเอลต่อยและเตะชายคนนั้นทันทีโดยปราศจากมารยาทใด ๆ โยเอลหยุดชกชายคนนั้นหลังเวลาผ่านไปสักพัก ท่าทีของเขาน่ากลัวใบหน้าของเรนปูดบวมอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรออกมาในตอนนี้เขามีประสบการณ์มามากมายในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐคนหนึ่ง และเขาเข้าใจสถานการณ์นี้ได้ในทันทีที่โยเอลลงมือลูกเขยคนนี้ต้องไม่ใช่คนที่จะยั่วยุได้เพราะคนใหญ่โตคนสำคัญอย่างโยเอล เกรฮัมถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมโยเอลจะต้องมาจัดการด้วยตัวเองแบบนี้?นั่นคือเหตุผลที่เรนไม่กล้าตอบโต้ ความเย่อหยิ่งของเขาหายไปในทันทีเขารู้แล้วว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นได้ถ้าเขายังคงอยากรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ เขาก็ค
แม้ว่าโยเอลจะเป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด แต่เหงื่อที่เย็นยะเยือกยังคงซึมเต็มแผ่นหลังของเขาเขาโค้งคำนับอย่างรวดเร็วให้กับฮาร์วีย์และพูดว่า “เป็นความผิดของผมเอง! มันเป็นความผิดของผมเองทั้งหมด!“เป็นเพราะความสามารถของผมที่ทำให้คนของผมไม่เชื่อฟัง ผมไม่ได้สั่งสอนพวกเขาอย่างดี!”“มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของผมที่ปล่อยให้คนพวกนี้มาตอแยคุณ มิสเตอร์ยอร์ก!“ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ มิสเตอร์ยอร์ก ผมจะขอรับโทษทุกอย่างจากคุณ!”“อะไรนะ?!”ฝูงชนต่างอ้าปากค้างหลังจากเห็นภาพนั้นทุกคนคิดว่าโยเอลเป็นแกนนำหลักของฮาร์วีย์แต่พวกเขาไม่คิดว่าเขาจะเคารพฮาร์วีย์และคำนับขอโทษออกมาแบบนั้น เขาไม่กล้าหักล้างการตัดสินใจของฮาร์วีย์ด้วยซ้ำดอว์สัน เซอร์เรย์ ตะลึงงัน!เรน แจ็คสัน ช็อค!มาร์วิน บราวน์ ตกใจ!เยเลน่า เซอร์รีย์ อึ้ง!ทุกคนตะลึงงัน!ไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น และสถานะของฮาร์วีย์นั้นสูงกว่าที่พวกเขาคิดได้!ความกลัวสะท้อนให้เห็นในดวงตาของดอว์สันในขณะที่เขามองฮาร์วีย์พร้อมสายตาวิงวอนลูกเขยคนนี้ที่เขาปฏิบัติด้วยความรังเกียจกลับกลายเป็นคนชั้นสูงที่แม้แต่เชลดอน ซาเวียร์ผู้บัญ
ตุ้บ!สตีวี่ไม่สามารถทนกับเรื่องน่าตกใจนี้ได้อีกต่อไป ขาของเขาอ่อนแรงจนทรุดลงตุ้บ!ตุ้บ!ตุ้บ!อาจารย์ใหญ่ พร้อมด้วยคณะกรรมการหลายท่านต่างมีสีหน้าสิ้นหวังเนื่องจากชื่อของพวกเขาถูกขึ้นบัญชีดำในภาคการศึกษาของบัควู้ด นั่นหมายความว่าอาชีพการงานของพวกเขาในแวดวงวิชาการจบสิ้นแล้วตลอดชีวิตพวกเขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะจบลงแบบนี้“ส่วนเธอ เธอ เธอ! และเธอ!”“พวกเธอไม่เพียงแต่เรียนไม่เก่งเท่านั้น พวกเธอยังปล่อยข่าวลือไปทั่วโรงเรียนและประจานเพื่อนนักเรียนด้วยกันเอง!”“ผมต้องบันทึกความเลวร้ายครั้งนี้เอาไว้ คุณถูกพักการเรียนทั้งเดือน!”หลังจากได้ยินคำพูดของทิม เยเลน่าและพวกพ้องของเธอทั้งหมดก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ใบหน้าของพวกเขาไร้สีเลือดทันทีแม้ว่าพวกหล่อนจะไม่ถูกไล่ออก แต่พวกหล่อนก็มีจุดด่างพล้อยในชีวิตลงบันทึกไว้พร้อมกับการระงับการเรียนหนึ่งเดือน พวกเขาจะบอกข่าวนี้กับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไรเมื่อพวกเขากลับบ้าน?แม้แต่การสอบและโอกาสในการหางานในอนาคตก็จะได้รับผลกระทบเพราะเหตุการณ์ในวันนี้แต่พวกหล่อนหาเรื่องใส่ตัวเอง ครูและนักเรียนคนอื่น ๆ ไม่มีใครสงสารพวกเขาเลย“สำหรับเชนและเยเลน่
“ไม่!”ฮาร์วีย์แสยะยิ้มหัวเราะอย่างเย็นชา“พวกคุณมักทำตัวเย่อหยิ่งเจ้ากี้เจ้าการ คิดว่าโลกหมุนรอบตัวคุณเองเท่านั้น!”“ในสายตาของคุณ คนอื่น ๆ เป็นเพียงคนรับใช้ต่ำต้อย ถ้าพวกเขาไม่เชื่อฟังคุณ พวกเขาจะต้องตาย!”“พวกคุณไม่สมควรได้รับการให้อภัย!”“ดอว์สัน คุณควรกลับไปที่ตระกูลเซอร์เรย์และบอกพวกเขา หากคุณไม่สามารถให้คำอธิบายได้ ผมจะจัดการตระกูลเซอร์เรย์ให้สิ้นซากภายในสิบวัน!”“ออกไปเดี๋ยวนี้!”ดอว์สันและเยเลน่าต่างก็วิ่งหนีหางจุกตูดออกไปอย่างรวดเร็วพวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จะทำให้ตระกูลเซอร์เรย์ต้องมารับผิดชอบการกระทำทั้งหมดพวกเขาต้องรีบกลับบ้านเพื่อรายงานสถานการณ์นี้ทุกคนทราบ ถ้าไม่อย่างนั้น จบสิ้นตระกูลเซอร์เรย์แน่!***บนแท่นโพเดียมทิมยังคงอยู่ในอาการตกตะลึงขณะมองดูเหตุการณ์ตรงหน้านี้ ฮาร์วีย์เป็นผู้ชายที่ไม่ควรล้อเล่นด้วยจริง ๆโชคดีที่เขายืนอยู่ฝั่งเดียวกับเขา ถ้าไม่เช่นนั้น ตำแหน่งของเขาก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นานทิมเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และโค้งคำนับให้หลังจากเห็นเขาสงบลง“มิสเตอร์ยอร์ก คุณอยากสั่งการอื่น ๆ อีกไหมครับ?”“โรงเรียนมัธยมในบัควู้ดที่ไห
”รับทราบครับ! มิสเตอร์ฮาร์วีย์ วางใจได้เลย ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!”ทิมรู้สึกเบิกบานใจเป็นอย่างมากเขาไม่เคยคิดเลยว่าจุดสูงสุดครั้งที่สองในชีวิตของเขาจะเกิดขึ้นแบบนี้***เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ซีนเธียร์ก็กลับไปเรียนอย่างสบายใจ เมื่อมีครูที่ดีอย่างมิสยูนาอยู่ใกล้ ๆ ฮาร์วีย์ก็สบายใจเช่นกันเมื่อฮาร์วีย์กำลังจะขึ้นรถเตรียมพร้อมที่จะกลับไป เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบเริ่มดังสะท้อนใกล้มาทางเขาเขาเอียงศีรษะเพื่อดูว่าเป็นใคร ดวงตาสีพีชของมิสยูนาก็จดจ่อจ้องมองมาที่เขาอยู่แล้ว แม้ว่าจะเป็นเพียงการจ้องมองธรรมดา ๆ แต่ก็รับรู้ได้ถึงอะไรที่แฝงอยู่“มีอะไรไหมครับ?” ฮาร์วีย์ถามมิสยูนาเดินไปข้างหน้าและตอบอย่างเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ฉันขอบคุณสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ซีนเธียร์คงจะต้องรับโทษในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ”ฮาร์วีย์ยิ้ม“ซีนเธียร์เป็นคนในครอบครัวของผม และผมก็ควรจะเป็นคนขอบคุณ”“ผมมาที่นี่วันนี้โดยบังเอิญ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญล้วน ๆ”“แต่คุณยืนหยัดเพื่อเธอโดยไม่กลัวอำนาจพวกนั้น ผมชื่นชมคุณ”หลังจากฟังคำพูดของฮาร์วีย์ ใบหน้าที่เขินอายของมิสยูนาก็แดงระเรื่อราวกับส
ลุค เซอร์เรย์!ชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของ เมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาส คือเจ้าชายแห่งตระกูลเซอร์เรย์ ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับหนึ่งในบัควู้ดเป็นเรื่องปกติที่เขาจะได้เจอกับมิสยูนา เพราะเยเลน่าเป็นนักเรียนในชั้นเรียนของเธอลุคไม่โกรธที่ถูกมิสยูนาปฏิเสธ จากนั้นเขาก็หันไปมองฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างสงสัยโดยไม่พูดอะไรสักคำ“เพราะผู้ชายคนนี้ที่ทำให้คุณปฏิเสธผมงั้นเหรอ?”“ขับรถปอร์เช่ 718 รถที่มีราคาเก้าหมื่นดอลลาร์ คุณคงไม่คิดว่ารถของผู้ชายคนนี้ดีกว่า เมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาส ของผม ใช่ไหม?”ยูนาขมวดคิ้ว“ลุค เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับรถ ฉันแค่ไม่อยากทานข้าวกับคุณเท่านั้น”“ต่อให้เขาขับรถราคาหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์มาที่นี่ ฉันก็ยังจะไปทานข้าวกับเขา!”ลุคยิ้ม“มิสยูนา จุด ๆ นี้คุณควรจะเลือกผมสิ!”“แต่ผมบอกคุณก่อนหน้านี้แล้วว่าถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผม ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่สามารถใกล้ชิดคุณได้”“เพราะคุณเป็นของผม!”ลุคแสดงความเย่อหยิ่งจองหองจากพูดคำแบบนั้นออกไปสีหน้าของมิสยูนาเปลี่ยนไปมืดหม่นลงก่อนหน้านี้เธอเคยได้พบพูดคุยกับชายหนุ่มสองสามสามคนที่เคยชอบเธอ แต่หลังจากพบกับพวกเขาสองสามครั้ง
ลุคชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและรับรู้ได้ว่าฮาร์วีย์หมายถึงอะไร“นายพูดถูก รักแท้ต้องแลกกับเงินที่มากกว่านี้ นายอยากได้เท่าไหร่?”สีหน้าของยูนาเปลี่ยนไปหลังจากได้ยินคำพูดนั้นเธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะขายเธอเพื่อแลกเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นในเวลาต่อมา ฮาร์วีย์ก็ยกนิ้วขึ้นและยิ้มลุคชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหัวเราะ“นายกล้ามาก! ขอเงินหนึ่งแสนดอลลาร์เหรอ?!”ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะ“คุณเข้าใจผมผิด เจ้าชายเซอร์เรย์ จำนวนนั้นไม่ที่ผมกำลังหมายถึง”“หนึ่งล้านดอลลาร์?”ลุคขมวดคิ้วมุ่นเดือดพล่านด้วยความโกรธชายคนนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ จะใช้โอกาสนี้เพื่อยกระดับของตัวเอง!ลุคมองไปที่มิสยูนาด้วยความรังเกียจ‘นี่คือผู้ชายที่คุณเลือกงั้นเหรอ?’‘ผู้ชายคนนี้เห็นแก่เงิน!’ฮาร์วีย์หัวเราะและส่ายหัวอีกครั้งลุคสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “อย่าบอกนะว่านายต้องการสิบล้าน เด็กน้อย ฉันอยากจะบอกนายนะว่า บางครั้งนายต้องคิดประมาณในสิ่งที่นายสมควรได้รับ ฉันพูดกับนายอย่างสุภาพเพื่อแสดงความเคารพต่อมิสยูนาก็เท่านั้น ควรมีสามัญสำนึกซะบ้าง!”ฮาร์วีย์หัวเราะ“เจ้าชายเซอร์เรย์ คุณเข้าใจผมผิดจริง ๆ ผ
บาร์เพลงบนชั้นดาดฟ้าของห้างนี่เป็นสถานที่ที่คนหนุ่มสาวมักแวะเวียนกันมา พวกเขาชอบที่จะมาที่นี่เพื่อทานอาหารและฟังเพลงหลังจากสั่งอาหารไปสองสามอย่าง ฮาร์วีย์ก็เริ่มทานอาหารอย่างไม่สนใจโลกและมิสยูนาที่นั่งตรงหน้าเขาไม่ได้แตะอะไรเลยด้วยซ้ำ เธอยังคงกังวล“คุณควรกินอะไรหน่อยนะครับ ถ้าคุณไม่ทานอะไรตอนนี้ คุณอาจไม่มีเวลาทานอีก” ฮาร์วีย์กระตุ้นขณะตักอาหารให้เธอยูนาทำได้เพียงกินเข้าไปหนึ่งคำเพราะกลัวว่าจะทำร้ายความรู้สึกของฮาร์วีย์ แต่ความกังวลของเธอไม่สามารถแอบซ่อนจากใบหน้าของเธอได้เลย เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเธอก็เก็บกลั้นเอาไว้“มีอะไรหรือเปล่าครับ? อาหารไม่อร่อยเหรอ?”ฮาร์วีย์สงสัยก่อนหน้านี้ยูนาลังเลที่จะตอบเขา แต่ก็ยอมตอบออกมาว่า “ฮาร์วีย์ ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นหนึ่งในธุรกิจของลุค”ฮาร์วีย์ตกใจมาก‘ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ!’หลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ตัวแข็งค้างก็คิดว่าเขากลัว เธอจึงพูดต่ออีกว่า “รีบกินเถอะค่ะ เราควรออกไปเมื่อทานเสร็แล้ว”“ลุคไม่ใช่คนที่คุณควรจะล้อเล่นด้วย คุณรู้ว่าเขาเป็นเจ้าชายแห่งเซอร์เรย์ นั่นเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ”“ดอว์สันจากตระกูลเซอร์เรย์คุ