Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 900
เรนก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างเย็นชาว่า “ทิม ยารอน พวกคุณลืมสิ่งที่ผมเคยสอนไปแล้วหรือไง?”“ผมบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำตัวบ้าบิ่นโดยใช้ตำแหน่งมาแอบอ้าง?!”“ตอนนี้ผมจะให้โอกาสพวกคุณ ผมจะไม่ให้พวกคุณรับผิดชอบเรื่องนี้ตราบใดที่ยอมรับความผิดพลาดนี้และออกไปจากที่นี่ซะ!”“ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาคืออะไร? พวกคุณน่าจะรู้มันดีกว่าผมนะ!”เสียงของเรนฟังดูไม่แยแสใด ๆ แต่ก็เปรียบเสมือนเสียงฟ้าร้องกระทบพื้น ที่ทำให้สั่นสะเทือนทั่วทั้งหอประชุม“ผู้เฒ่าเซเปดา เราทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมงานกัน พวกเราก็เป็นแค่นักเรียนเท่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าท่านแจ็คสัน”“คุณน่าจะรู้ว่าในเวลานี้ควรเลือกอะไร ผมไม่จำเป็นต้องสอนคุณใช่ไหม?”มาร์วินพูดด้วยรอยยิ้มในความคิดของพวกเขา พวกเขาสามารถทำให้ทิมและยารอนหันมาสู้กันเองได้เพียงเพราะประโยคเดียวทุกคนเป็นคนของรัฐ พวกเขารู้ดีถึงความสามารถและความกล้าหาญของทุกคนเรนและมาร์วินรู้ว่าเรื่องของวันนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างจะจบลงด้วยดีตราบใดที่พวกเขาปรากฏตัวขึ้นเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็แค่เรื่องไร้สาระเรนยืนเอามือไขว้ข้างหลังหลังจากพูดแบบนั้นออกไปอย่างอดทนเขากำลังนับอ
บทที่ 901
“เฮ้อ เล่นผิดคนแล้วล่ะ”ทิมและยารอนต่างก็ถอนหายใจราวกับว่าเรนพลาดโอกาสดี ๆ ไปทุกคนหยุดหัวเราะ สายตาทุกคู่ทั้งมาร์วินและคนอื่น ๆ ต่างมองพวกเขาอย่างไม่เข้าใจ‘ทิมกับยารอนสมองไม่ทำงานแล้วหรือไง? หรือว่าพวกเขามีไพ่ที่ดีกว่าจริง ๆ ?’“เจ้าชายแจ็คสัน ตัวตนของมิสเตอร์ยอร์กเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องก้มหัวให้!” ทิมพูดอย่างจริงจังแต่คลื่นของเสียงหัวเราะกลับดังขึ้นมาอีกครั้งเยเลน่าอุทานทันทีว่า “อย่าหลงกลคุณปู่แจ็คสัน ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์!”ทุกคนพูดไม่ออกหลังจากได้ยินคำกล่าวอ้างของเยเลน่า‘ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ทุกคนต้องก้มหัวให้ลูกเขยกาฝากคนนี้?’อีกด้านหนึ่งดอว์สันที่ยังนิ่งสงบพิจารณาฮาร์วีย์อย่างใกล้ชิด‘ชายคนนี้ทำตัวไม่สนใจ เขาต้องมีคนชั้นสูงหนุนหลัง...’‘แล้วยังไงล่ะ?’‘ลูกเขยอย่างเขาจะมีสังคมที่มีสถานะสูงเท่าเขางั้นเหรอ คนใหญ่แค่ไหนกันที่คอยหนุนหลังให้?’‘ถึงแม้เขาจะมีคนหนุนหลัง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครมีสถานะที่สูงกว่าผู้บัญชาการอันดับสองของบัควู้ดอย่างเรน แจ็คสัน!’‘ทั้งยังมีมีมาร์วิน บราวน์ สารวัตรใหญ่ของสถานีตำรวจบัควู้ด พร้อมด้วยคนอื่น ๆ พวกเขาทั้งหมดเป็
บทที่ 902
ฮาร์วีย์ไม่ได้สบตามองสตีวี่เลย เขาไม่อยากจะเสียเวลาพูดกับเครือญาติของตระกูลเซอร์เรย์จากนั้นเขาก็หันไปมองดอว์สันและพูดอย่างใจเย็นว่า “ท่านเซอร์เรย์ ทุกคนต่างบอกว่าคุณเก่งที่สุดในทายาทรุ่นที่สองของตระกูลเซอร์เรย์ และคุณอาจมีโอกาสได้ครองบัลลังก์ของเจ้าชายเซอร์เรย์”“แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับบัลลังก์ของคุณถ้าผมกำจัดคุณตอนนี้?”สีหน้าของดอว์สันเปลี่ยนไปเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ข้อมูลภายในของตระกูลเซอร์เรย์ คนทั่วไปไม่สามารถรู้ได้แต่ลูกเขยที่อยู่ตรงหน้าพูดราวกับรู้ความลับของครอบครัวมีบางอย่างผิดปกติ!ผิดมหันต์!และเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้โง่งี่เง่าหากลองเขาได้พูดเรื่องนี้ในเวลานี้ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาควรจะรู้ว่าจะไม่สามารถอยู่เหนือพวกเซอร์เรย์ได้ด้วยอำนาจของทิมและยารอนเท่านั้นแต่ทำไมเขาถึงยังสงบนิ่ง กล้าหาญอย่างนี้อยู่ได้?เรนมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่!ลูกเขยไร้ประโยชน์ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่คนใหญ่โตแบบนั้นอยู่ที่นี่ด้วย?นั่นอาจหมายความว่าเขากล้าเผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่าง!บางทีคนที่ดูธรรมดา ๆ อาจมีบางอย่างอซ่อนอยู่ดอว์สันขมวดคิ้ว เขาคิดถึงความเ
บทที่ 903
ฮาร์วีย์ยิ้ม“งั้นหมายความว่าจะไม่ขอโทษใช่ไหม?”“แน่นอนว่าไม่! ไม่มีทางไปตลอดชีวิตของฉันนั่นแหละ! อย่าแม้แต่จะคิดเลย!”ฮาร์วีย์มองไปที่ดอว์สันและพูดว่า “เป็นความผิดของพ่อที่ไม่ได้อบรมสั่งสอนอย่างเหมาะสม ผมสามารถรับคำขอโทษได้ถ้าคุณยอมคุกเข่าขอโทษ”ดอว์สันจากที่เคยนิ่งสงบก็เดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากฟังคำพูดเหล่านั้นเขาคือท่านเซอร์เรย์ สถานะของเขาในตระกูลนั้นสูงมาก คนภายนอกจะต้องให้เกียรติเขาทุกที่ที่เขาไปลูกเขยขยะตรงหน้าเขามีฐานะต่ำต้อย ทำไมเขาถึงต้องคุกเข่าให้?จากนั้นเขาก็ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับน้ำแข็งว่า “จะให้ฉันคุกเข่าให้กับลูกเขยขยะอย่างนายได้ยังไง?”“แล้วให้ขอโทษไอ้เด็กตัวเล็กนี้ด้วยงั้นเหรอ?!”“ใช่! เราจะไม่ขอโทษเธอเด็ดขาด!”“เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นต้องโทษเธอ!”“เธอคิดว่าเธอจะทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการเพียงเพราะว่าตัวเองดูดี! เหอะ ในสายตาของเรา เธอก็เป็นแค่โสเภณี!”ด้านล่างเวที พวกพ้องของเยเลน่าชี้ไปที่ซีนเธียร์ราวกับว่าพวกเขาได้พบกับโอกาสที่จะทำแบบนั้นได้ในที่สุดซีนเธียร์รู้สึกผิด เธอเกือบจะน้ำตาไหลออกมาเธอถูกตำหนิสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เธอคิดว่าชื่อของเ
บทที่ 904
ดอว์สันรู้สึกตื่นเต้นหลังจากได้ยินคำพูดของเรนเจมส์ เซอร์เรย์ ผู้นำตระกูลเซอร์เรย์มีเครือข่ายอย่างกว้างขวาง บางทีเขาอาจจะสั่งให้ใครคนอื่นมาช่วยจัดการเรื่องไร้สาระในครั้งนี้สตีวี่และเยเลน่าก็รู้สึกเบิกบานใจเช่นกันยิ่งมีคนสำคัญ ๆ มากเท่าไหร่ ความภูมิใจในตัวเองของพวกเขาก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้นหากบุคคลนั้นสามารถบดขยี้ศักดิ์ศรีของฮาร์วีย์และซีนเธียร์ได้ พวกเขาก็จะมีความสุขมากขึ้นไม่นานก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาคนเหล่านั้นล้วนเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ พวกเขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมเป็นผู้นำกลุ่ม รังสีที่แผ่ออกมาของเขาดูไม่ธรรมดา คนธรรมดาไม่กล้าแม้แต่จะมองเขารังสีของเขาที่แผ่ออกมาพุ่งทะลุหลังคา!โยเอล เกรฮัม ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด!เรนและคนอื่น ๆ ต่างมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปหลังจากที่พวกเขานึกถึงตัวตนของชายผู้นี้!โยเอลกำลังเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบและไม่มีแววความนิ่งสงบในแววตาตาของเขา“เจ้าชายเกรฮัม อะไรถึงทำให้คุณมาที่นี่?”ดอว์สันเป็นคนแรกที่ทักทายเขาแต่โยเอลไม่แม้แต่จะสบตาเขาและรีบเดินไปหาฮาร์วีย์ แล้วโค้งคำนับ“คุณสบายดีใช่ไหมครับ?!”เจ้าหน้าที่ของรัฐคน
บทที่ 905
โยเอลไม่สนใจมาร์วินอีกต่อไป สายตาของเขาหันไปทางเรนด้วยท่าทีเย็นชาราวกับน้ำแข็งโดยปกติแล้ว ทั้งคู่มักจะไม่ยอมสบตากันเพราะความเห็นต่างทางการเมืองแต่ตอนนี้เรนได้ยั่วยุฮาร์วีย์ โยเอลก็เต็มไปด้วยความรู้สึกดีใจภายใต้สายตาจ้องมองของฝูงชนที่ยังคงตกตะลึง โยเอลเดินขึ้นไปหาเรนและตบหน้าเขาเช่นกัน“ทำไมรัฐบาลของบัควู้ดต้องสกปรกมัวหมองเพราะคนอย่างคุณ?! คุณวางแผนที่จะลากรัฐบาลลงไปต่ำกับคุณเพราะความโง่เขลาของคุณงั้นหรือ?!”ตุบ ปัก ปัก!โยเอลต่อยและเตะชายคนนั้นทันทีโดยปราศจากมารยาทใด ๆ โยเอลหยุดชกชายคนนั้นหลังเวลาผ่านไปสักพัก ท่าทีของเขาน่ากลัวใบหน้าของเรนปูดบวมอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรออกมาในตอนนี้เขามีประสบการณ์มามากมายในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐคนหนึ่ง และเขาเข้าใจสถานการณ์นี้ได้ในทันทีที่โยเอลลงมือลูกเขยคนนี้ต้องไม่ใช่คนที่จะยั่วยุได้เพราะคนใหญ่โตคนสำคัญอย่างโยเอล เกรฮัมถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมโยเอลจะต้องมาจัดการด้วยตัวเองแบบนี้?นั่นคือเหตุผลที่เรนไม่กล้าตอบโต้ ความเย่อหยิ่งของเขาหายไปในทันทีเขารู้แล้วว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นได้ถ้าเขายังคงอยากรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ เขาก็ค
บทที่ 906
แม้ว่าโยเอลจะเป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด แต่เหงื่อที่เย็นยะเยือกยังคงซึมเต็มแผ่นหลังของเขาเขาโค้งคำนับอย่างรวดเร็วให้กับฮาร์วีย์และพูดว่า “เป็นความผิดของผมเอง! มันเป็นความผิดของผมเองทั้งหมด!“เป็นเพราะความสามารถของผมที่ทำให้คนของผมไม่เชื่อฟัง ผมไม่ได้สั่งสอนพวกเขาอย่างดี!”“มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของผมที่ปล่อยให้คนพวกนี้มาตอแยคุณ มิสเตอร์ยอร์ก!“ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ มิสเตอร์ยอร์ก ผมจะขอรับโทษทุกอย่างจากคุณ!”“อะไรนะ?!”ฝูงชนต่างอ้าปากค้างหลังจากเห็นภาพนั้นทุกคนคิดว่าโยเอลเป็นแกนนำหลักของฮาร์วีย์แต่พวกเขาไม่คิดว่าเขาจะเคารพฮาร์วีย์และคำนับขอโทษออกมาแบบนั้น เขาไม่กล้าหักล้างการตัดสินใจของฮาร์วีย์ด้วยซ้ำดอว์สัน เซอร์เรย์ ตะลึงงัน!เรน แจ็คสัน ช็อค!มาร์วิน บราวน์ ตกใจ!เยเลน่า เซอร์รีย์ อึ้ง!ทุกคนตะลึงงัน!ไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น และสถานะของฮาร์วีย์นั้นสูงกว่าที่พวกเขาคิดได้!ความกลัวสะท้อนให้เห็นในดวงตาของดอว์สันในขณะที่เขามองฮาร์วีย์พร้อมสายตาวิงวอนลูกเขยคนนี้ที่เขาปฏิบัติด้วยความรังเกียจกลับกลายเป็นคนชั้นสูงที่แม้แต่เชลดอน ซาเวียร์ผู้บัญ
บทที่ 907
ตุ้บ!สตีวี่ไม่สามารถทนกับเรื่องน่าตกใจนี้ได้อีกต่อไป ขาของเขาอ่อนแรงจนทรุดลงตุ้บ!ตุ้บ!ตุ้บ!อาจารย์ใหญ่ พร้อมด้วยคณะกรรมการหลายท่านต่างมีสีหน้าสิ้นหวังเนื่องจากชื่อของพวกเขาถูกขึ้นบัญชีดำในภาคการศึกษาของบัควู้ด นั่นหมายความว่าอาชีพการงานของพวกเขาในแวดวงวิชาการจบสิ้นแล้วตลอดชีวิตพวกเขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะจบลงแบบนี้“ส่วนเธอ เธอ เธอ! และเธอ!”“พวกเธอไม่เพียงแต่เรียนไม่เก่งเท่านั้น พวกเธอยังปล่อยข่าวลือไปทั่วโรงเรียนและประจานเพื่อนนักเรียนด้วยกันเอง!”“ผมต้องบันทึกความเลวร้ายครั้งนี้เอาไว้ คุณถูกพักการเรียนทั้งเดือน!”หลังจากได้ยินคำพูดของทิม เยเลน่าและพวกพ้องของเธอทั้งหมดก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ใบหน้าของพวกเขาไร้สีเลือดทันทีแม้ว่าพวกหล่อนจะไม่ถูกไล่ออก แต่พวกหล่อนก็มีจุดด่างพล้อยในชีวิตลงบันทึกไว้พร้อมกับการระงับการเรียนหนึ่งเดือน พวกเขาจะบอกข่าวนี้กับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไรเมื่อพวกเขากลับบ้าน?แม้แต่การสอบและโอกาสในการหางานในอนาคตก็จะได้รับผลกระทบเพราะเหตุการณ์ในวันนี้แต่พวกหล่อนหาเรื่องใส่ตัวเอง ครูและนักเรียนคนอื่น ๆ ไม่มีใครสงสารพวกเขาเลย“สำหรับเชนและเยเลน่
Último capítulo