เวลาตีสอง ฮาร์วีย์ออกจากการ์เด้น เรสซิเด้นและไปที่บ้านของไทสัน

แบร์รี่ย์ถูกลากออกจากห้องใต้ดิน อาการบาดเจ็บของเขาทำให้เจ็บปวดไม่ใช่น้อย แต่ในสายตาของฮาร์วีย์มันยังไม่มีอะไรร้ายแรง

เมื่อเห็นว่าแบร์รี่ยังสามารถยืนขึ้นได้ ฮาร์วีย์ก็มองไปที่ไทสัน

ไทสันตัวสั่นทันที เขาต้องทำให้แบร์รี่ไม่มีโอกาสได้พูด

เขารีบเตะไปที่ท้องของแบร์รี่อย่างแรง ทำให้ร่างของแบร์รี่กระเด็นและกระแทกลงพื้น

“เข้าใจผิด…”

“บราเทอร์ไทสัน เป็นความเข้าใจผิดจริง ๆ !”

แบร์รี่พยายามพูดออกมา

ไทสันไม่กล้าพูดอะไรออกมาเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์ เขายืนนิ่งปล่อยมือไว้ข้างตัว

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและค่อย ๆ กดเท้าลงบนใบหน้าของแบร์รี่ พูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “วันนี้แกทำอะไรกับแมนดี้?”

สักพักแบร์รี่ก็ตกตะลึง เขาไม่คาดคิดว่าจะได้ยินชื่อแมนดี้!

เขาพยายามพลิกตัวกลับแต่ทำไม่ได้ เขาทำได้แค่พึมพำถามออกมาว่า “คุณเป็นใคร?”

“ฉันเป็นสามีของเธอ” ฮาร์วีย์ตอบ

‘สามีของแมนดี้งั้นเหรอ?’

‘ลูกเขยไร้ประโยชน์ฮาร์วีย์ ยอร์กงั้นเหรอ?’

เมื่อรู้อย่างนั้น แบร์รี่ก็โกรธขึ้นมา “ฉันคิดว่าเป็นใครบางคนที่มีอำนาจ แกก็แค่คนโง่ที่อยู่อย่างไร้ประโยชน์เองงั้