ฮาร์วีย์เหลือบมองทาร่าแล้วหัวเราะ “ทำไมผมต้องหนี? ผมกำลังรอให้ไอ้เวรนี่ขอโทษผมอยู่!”

ทาร่าพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไร ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์มั่นใจในตัวเองมากเกินไป

ในเวลาไม่เกินสิบนาที รถยนต์แล่นเข้ามาที่ลานด้านหน้าของ เดอะคิงดอมพาเลซ ตามด้วยกลุ่มชายฉกรรจ์เข้ามา

เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบ ทำให้คอลินรู้สึกตื่นเต้น

ในที่สุดพ่อของเขาก็มาแล้ว!

ชายผู้มีอำนาจที่แท้จริง!

ฮาร์วีย์ เป็นแค่ลูกเขยกระจอก ไม่ได้ดีไปกว่าฝุ่นผงเมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อของเขา!

คอลินไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึก แกรี่และคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความดีอกดีใจ

โดยปกติแล้วจะไม่มีใครมีโอกาสได้เจอคนใหญ่โตอย่างพ่อของคอลินแบบตัวต่อตัว ทว่าวันนี้พวกเขาจะได้เห็นตัวเป็น ๆ !

ชายวัยกลางคนที่แต่งกายอย่างมีสไตล์นำฝูงชนบุกเข้ามา ดูทรงพลัง

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือ เชสเตอร์ แซนเดอร์ แถมยังมีลูกน้องเดิินตามหลังเขาเป็นจำนวนมาก

เชสเตอร์โกรธจัดที่เห็นสภาพของคอลิน ลูกชายของเขาที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสมเพช เลือดไหลหยดลงมาจากศีรษะ ใบหน้าของเขามืดลงทันที

“พ่อ ช่วยผมด้วย! ลูกเขยกาฝากทำร้ายผม!”

“จัดการมัน! พ่อต้องจัดการมันให้พิการไปเลย!”

โคลินตะโกน