ห้องทั้งห้องเงียบสงัด ทุกคนกลั้นหายใจ ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจ

คอลินที่กำลังโกรธจัดจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่เลวร้าย

ทุกคนกลัวว่าคนน่าขยะแขยงอย่างฮาร์วีย์จะลากพวกเขาลงไปในโคลนตมกับเขาด้วย

ร่างกายของฮาร์วีย์ไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว ใบหน้าของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง เขาไม่แม้จะสนใจคอลิน ทำราวกับว่าเขาเป็นอากาศ

“ฉันจะพูดอีกครั้ง ออกไปจากที่นี่ ไปให้พ้นสายตาฉัน!”

ใบหน้าของโคลินเย็นชาราวกับน้ำแข็ง น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็น

ไม่เพียงแต่เมื่อที่กลายไปเป็นลูกเขยกาฝากเท่านั้น ในตอนนี้ฮาร์วีย์เป็นทายาทเศรษฐีเขายังทนมองไม่ได้ด้วยซ้ำ

ในทุกวันนี้ อำนาจมีค่ามากกว่าเงินทอง!

ฮาร์วีย์ยังคงจิบชาของเขาและไม่แม้แต่จะสบตากับคอลิน

หางตาของคอลินกระตุก จู่ ๆ หญิงสาวข้างกายก็เดินเข้าไปคว้าถ้วยชาบนโต๊ะแล้วเทราดลงบนตัวของฮาร์วีย์

“นายไม่ได้ยินนายใหญ่แซนเดอร์สั่งเหรอ? นายใหญ่แซนเดอร์อยากให้นายลุกออกไปจากตรงนี้! นายทำตัวเมินเฉยไม่สนใจได้ยังไง! นายไม่มีสิทธิ์แม้จะเดินเข้ามาเฉียดใกล้ เข้าใจไหม?!” หญิงสาวคนนั้นอย่างเย็นชาขณะกอดอกหน้าเชิด

ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นต่อหน้าพวกเขา

ไม่มีใครแม้แต่จะคิดว่าเรื