ชารอนรู้สึกตัวเช่นกันและหัวเราะตาม น้ำเสียงของเธอทั้งสูงและทรงพลัง“ฉันเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์จากดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน! ถ้าฉันบอกว่านายขโมยสมบัติของฉัน ก็แปลว่านายทำ!“ไม่มีสิทธิ์โต้แย้งข้อเท็จจริงนั้น!”ฮาร์วีย์ถอนหายใจ“หมายความว่าเราจะไม่ใช้เหตุผลคุยกันใช่ไหม” เขาเรียกร้องอย่างเย็นชา“ใช้เหตุผลคุยกัน?”เมอร์ฟี่มองเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม“นายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น!”"ฉันจะบอกนายให้! ถ้าท่านหญิงเพิร์ลบอกว่าเป็นฝีมือนาย ก็แปลว่านายเป็นคนทำ!“ถ้าวันนี้นายไม่คืนดาบนั่นมา ฉันจะฆ่านาย!”เมอร์ฟี่ส่งสัญญาณมือขณะที่เขาพูด ผู้คุ้มกันหลายคนก้าวไปข้างหน้าอย่างคุกคามพร้อมกับเอียงคอไปมาเพื่อแสดงความแข็งแกร่งของตัวเอง"ก็ได้ เพราะนายไม่คิดจะใช้เหตุผลคุยกับฉัน งั้นฉันก็ควรจะทำแบบนายด้วย ใช่หรือเปล่า?" ฮาร์วีย์ถามอย่างสงบ“จะฉายเดี่ยวเหรอ?”เมอร์ฟี่จ้องมองฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม"อะไร? คิดจะทำร้ายคนของฉันเหรอ? ขอเตือนเอาไว้เลยนะ! ถ้านายกล้าแตะต้องพวกเขา ฉันจะฆ่าล้างโคตรนายให้หมด!”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่สนใจคำขู่ และตบหน้าเมอร์ฟีอย่างแรง“อ๊ากกก!”เมอร์ฟี่กรีดร้อ
ฮาร์วีย์เดินไปหาเมอร์ฟีและแตะที่ใบหน้าก่อนจะเทชาดำทั้งถ้วยลงบนศีรษะของเขา“อ๊ากกก!”เมอร์ฟี่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดโดยสัญชาตญาณในขณะนี้ ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงพวกเขาใช้ความรุนแรงในตอนที่คนอื่นคิดจะใช้เหตุผลเพราะเขาร้องหาเหตุผลเมื่อคนอื่นใช้ความรุนแรงไม่ว่าจะยังไง พวกเขาก็จะเหยียบย่ำผู้อื่นและฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้ นี่คือวิถีของเศรษฐีเจ้าสำราญ แต่เมอร์ฟี่ไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอคนที่มีอำนาจมากกว่าเขาผู้ชายคนนั้นใช้เหตุผลได้ดีกว่าเขาหลายเท่า...และเขาก็มีทักษะการต่อสู้ที่ดีกว่าอีกด้วยความรู้สึกหวาดกลัวแผ่ซ่านอยู่ในใจของเมอร์ฟีแต่ในฐานะลิ่วล้อของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินเมอร์ฟี่มีศักดิ์ศรีในตัวเองเขาอยากจะถูกพวกตะวันตกเหยียบย่ำมากกว่าใครหน้าไหนจากประเทศ H!เขาพอใจที่จะเป็นข้ารับใช้ของพวกตะวันตก แต่เขาจะไม่มีวันยอมรับคนจากประเทศ H!“นายใช้ความรุนแรง ฮาร์วีย์! นี่แหละคือหลักฐาน!”เมอร์ฟี่กัดฟันและชี้ไปที่ชาที่หกบนหัวของเขา“นายตายแน่ ฉันบอกนายไว้เลย!”ฮาร์วีย์ฉายแววสับสนมาอย่างเขา“ทำแค่นี้ก็หาว่าฉันเป็นพวกใช้ความรุนแรงแล้วเหรอ”จากนั้นเขาก็เหวี่ยงหลังมือไปที
“วงสังคมชั้นสูงทั้งหมดของที่นี่เป็นสุนัขรับใช้ของคุณงั้นเหรอ?“น่ากลัวจัง!”ฮาร์วีย์ดีดนิ้ว“ไปเรียกหนึ่งในนั้นมาสักคนสิ! อยากเห็นจังว่าเธอจะทำให้ฉันกลัวได้ไหม!“ถ้าคนเดียวไม่พอ เรียกอีกสองสามคนก็ได้! เรียกทุกคนที่คิดว่าจะทำให้ฉันกลัวมาที่นี่เสียสิ!”ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าและตบชารอนอย่างแรง ส่งเธอลงไปกองกับพื้น“ในทุกเดือนฉันก็จัดการกับคนพวกนั้นราว ๆ สิบคนอยู่แล้ว!“เรียกพวกเขามาที่นี่เดี๋ยวนี้! ฉันจะจัดการกับคนพวกนั้นเดี๋ยวนี้ อย่ามาทำให้ฉันเสียเวลา”“อ๊ากกก!”ชารอนตัวสั่นอยู่บนพื้น ยกมือขึ้นกุมใบหน้าที่บวมเป่งของเธอ เธอสาบานว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอจะฆ่าฆ่าฮาร์วีย์ให้ตายเสียวันนี้ถ้าเธอไม่ได้ฆ่าเขา เธอคงนอนตายตาไม่หลับทันทีที่ฮาร์วีย์โยนโทรศัพท์ให้ชารอนก็ได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาโตโยต้า พราโด้หลายคันปรากฏตัวขึ้นจากระยะไกลและจอดอย่างเรียบร้อยที่หน้าเดอะ การ์เด้น วิลล่าชายในชุดคลุมหลายคนเดินออกมาจากรถ ใบหน้าของพวกเขาดูเย้ยหยันหลังจากเห็นคนเหล่านี้ สีหน้าของเอ็ดวินและเลสลี่ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยพวกเขาจำผู้มาใหม่เหล่านี้ได้ คนพวกนี้เป็นสมาชิกของหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเว
'ความรู้สึกของเขา?!'คำพูดของมอร์แกนฟังดูเหมือนเขากำลังตั้งคำถามกับฮาร์วีย์ ในความเป็นจริงเขาแค่ทักทายฮาร์วีย์อย่างเป็นมิตรเท่านั้นแต่คำพูดง่าย ๆ เหล่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งเดอะ การ์เด้น วิลล่าเงียบลงเมอร์ฟี ชารอน และคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อในทันทีพวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างตะลึงงัน ไม่เชื่ออย่างที่สุดแม้ว่ามอร์แกนจะเป็นคนสุขุมรอบคอบ แต่ความเย่อหยิ่งของเขาก็ยังเป็นที่เลื่องลือเขาจะเคารพพวกตาสีตาสาแบบนี้ได้ยังไง?เขาไม่แสดงความเคารพต่อผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกงด้วยซ้ำ!เขาไม่ใส่ใจแก๊งบรีวู้ดด้วยเช่นกันถ้าเมอร์ฟีและชารอนไม่ได้มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์ได้พบกับชายคนนี้เลยด้วยซ้ำ...แต่เขากลับมาอยู่ที่นี่ แสดงความเคารพเป็นอย่างสูงต่อฮาร์วีย์เสียอย่างนั้น….เอ็ดวินและเลสลี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ตกใจเช่นกันฮาร์วีย์หรี่ตามองมอร์แกน ก่อนจะยิ้มให้ชายผู้นั้นอย่างสงบ“หัวหน้าสาขาจอห์นสัน นี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกันใช่ไหม”“ใช่แล้วล่ะ แต่นายท่านหลงเหมินได้บอกกับผมเรื่องของคุณแล้วในครั้งก่อนที่เขามาที่นี่”“เขาบอกว่าหลงเหมินควรรวมเป็นหนึ่งเพื่อต่อต้า
“หัวหน้าสาขาจอห์นสัน เพราะเขายังบอกอีกด้วยว่าคุณเป็นสุนัขรับใช้ของพวกเขา” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างใจเย็น“เพราะเขาวางแผนที่จะใช้คุณในการต่อกรกับผมอีกด้วย”ดวงตาของเมอร์ฟี่กระตุกอีกครั้ง เขาอยากที่จะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย!แต่ในขณะนี้ เขาทำอะไรไม่ได้เลย“นั่นมันเรื่องเข้าใจผิดกันนะ หัวหน้าสาขาจอห์นสัน!”“หลังจากเราสูญเสียดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอนไปเราก็ร้อนใจมาก นั่นเป็นเหตุผลที่เราพูดจาไร้สาระแบบนี้!”“โปรดอย่าถือสาพวกเราเลย เรา…"เพี๊ยะ!มอร์แกนตบเมอร์ฟีลงกับพื้น ไม่คิดที่จะรอให้เมอร์ฟีพูดจบ จากนั้นเขาก็เช็ดมือด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนงาม“เอาพวกอาชญากรนอกกฎหมายไปจากที่นี่ให้หมด อย่าลืมหักแขนขาของพวกเขาด้วย”มอร์แกนไม่สนใจคำขอโทษของเมอร์ฟีเลยแม้แต่น้อยเขารู้ว่ามันไร้ประโยชน์สำหรับคนไร้ความเมตตาอย่างฮาร์วีย์ยิ่งไปกว่านั้น ฮาร์วีย์เป็นคนที่นายท่านหลงเหมินหมายปอง มอร์แกนสัมผัสได้ว่าฮาร์วีย์ได้รับการปฏิบัติราวกับผู้สืบทอดหลงเหมินอย่างไรอย่างนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้ มอร์แกนก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยเหลือฮาร์วีย์เล็ก ๆ น้อย ๆ บ้าง แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะต่อสู้กับกองบังคับคดีหลงเหมิน...แต่ก็ถือเป
เคทลิน พาร์สันดูไม่พอใจวินซ์ ยอร์กเตรียมการมากมายสำหรับเรื่องในคราวนี้ จุดประสงค์ของเขามีเพียงเรื่องเดียวคือการบดฮาร์วีย์ ยอร์กให้ตายให้ได้ว่ากันว่ามอร์แกน จอห์นสันรีบพาคนของเขามาทันทีหลังจากได้รับข้อความจากเอลเมอร์ อีแวนส์ เพราะงั้นเคทลินและวินซ์จึงจงใจมาที่นี่เพื่อเพลิดเพลินไปกับความสนุกแต่ฉากที่พวกเขาเห็นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจินตนาการไว้มอร์แกนผู้หยิ่งยโสและดื้อรั้นเสมอมาไม่ยืนหยัดเพื่อเมอร์ฟี อีแวนส์ในแม้แต่น้อย แต่เขาเชิญฮาร์วีย์ไปรับประทานอาหารด้วยความเคารพเสียอย่างนั้นนี่มันเกิดอะไรขึ้น?!“เคทลิน ฉันบอกเธอหลายครั้งแล้วว่าเธอต้องใจเย็น ๆ เวลาเจอปัญหาใหญ่ ทำไมเธอถึงลุกลี้ลุกลนจัง”วินซ์ดูเฉยเมยราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา“ฉันได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้นายท่านบาวเออร์ไปปรากฏตัวที่สาขาของวังมังกร เขาเข้าข้างฮาร์วีย์และมอร์แกนรู้เรื่องนี้ดี“มอร์แกนเป็นพวกตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ เขาจะไม่เข้าข้างใครง่าย ๆ“การเชิญฮาร์วีย์ไปทานอาหารน่าจะเป็นการสังเกตว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งแค่ไหน และค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮาร์วีย์!“ในเมื่อเขามั่นใจว่าฮาร์วีย์ใช้ชีวิตแบบไม่กลัวใครหน้าไห
เคทลิน พาร์สันคร่ำครวญซ้ำแล้วซ้ำเล่า เห็นได้ชัดว่าคนชั้นต่ำที่เพิ่งลืมตาอ้าปากได้มักจะไม่กลัวความตายเขาไม่รู้หรือว่าบางครั้งแม้แต่ทายาทรุ่นที่สองและสามก็ยังต้องรู้จักจุดยืนของตัวเอง?การกระทำที่เย่อหยิ่งและไม่เคารพใครอาจทำให้ผู้คนขุ่นเคืองทั้งที่ไม่ควรและจะต้องพบกับจุดจบเลวร้ายขณะที่เธอกำลังคร่ำครวญ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นอย่างรุนแรงเธอชำเลืองมองและรับสายอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ“ไม่เพียงแค่ มอร์แกน จอห์นสันไม่ได้อยู่ต้อนรับฮาร์วีย์ ยอร์ก“แต่เขากลับหาข้ออ้างที่จะจากไป หลังจากพาฮาร์วีย์มาถึงเรือนมรกต“เขาปล่อยให้ไอรีน จอห์นสันอยู่เป็นเพื่อนตานั่น เขาวางแผนที่จะขายหลานสาวของเขา!“เป็นไปได้ไหมว่ามอร์แกนกำลังพยายามผูกสัมพันธ์กับฮาร์วีย์!”เคทลินดูกังวลเมื่อเธอพูดเช่นนี้หากมอร์แกนเกี่ยวดองกับฮาร์วีย์ อำนาจของฮาร์วีย์ในฮ่องกงและลาสเวกัสก็จะยิ่งมากขึ้นนี่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับวินซ์ ยอร์กอย่างแน่นอน“ไอรีน จอห์นสัน…”หลังจากนั้นไม่นาน วินซ์หรี่ตาลงเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ในเมื่อมอร์แกนคิดแบบนั้น เราจะต้องสอนบทเรียนให้เขาและทำให้เขารู้ว่าการจะหันหลังให้ฉั
แม้ว่าไอรีน จอห์นสันจะเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลจอห์นสัน แต่นาน ๆ ทีเธอถึงจะมาทานอาหารที่เรือนมรกตเมื่อตอนนี้กลุ่มเพื่อน ๆ ของเธออยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเธอจะต้องพึงพอใจอย่างมากณ ตอนนี้เธอไม่สนใจที่จะขอความคิดเห็นจากฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยซ้ำ เธอเพียงแต่คว้าแท็บเล็ตบนโต๊ะมาเริ่มสั่งอาหารอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นไอรีนก็เริ่มพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนของเธอฮาร์วีย์เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างเงียบ ๆแม้ว่ามอร์แกน จอห์นสันจะต้องการจับคู่เขาทั้งสอง ฮาร์วีย์ก็ยังไม่มีความสนใจในตัวหญิงสาวอ่อนวัยคนนี้อยู่ดีอย่างไรก็ตาม ในเมื่อเขาอยู่ที่นั่นแล้วเขาก็จะกลับต่อเมื่อทานอาหารเสร็จแล้วเท่านั้นฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรเลย ส่วนไอรีน เธอจะเหลือบมองฮาร์วีย์เป็นครั้งเป็นคราว เช่นเดียวกับเหล่าเพื่อนซี้ของเธอท้ายที่สุดคนที่ต้องการจับคู่เขากับไอรีนก็คึอหัวหน้าสาขาจอห์นสัน แสดงว่าเขาต้องมีความพิเศษ ถูกไหม?พวกผู้ชายคิดว่าฮาร์วีย์ทึ่งจนพูดไม่ออกกับสถานที่หรูหราอย่างเรือนมรกตหลังจากที่เห็นว่าฮาร์วีย์เงียบมาก ทันใดนั้นพวกเขาก็แสดงท่าทางเย้ยหยันก่อนที่จะเริ่มชมกันเองพวกเขาคือลูกหลานของตระกูลที่ค่อนข้างจะเป็นที่รู้จักในฮ่