ฮาร์วีย์มองดูชารอนด้วยแววตาเรียบเฉย ยิ่งเธอยกย่องตัวตนอื่นของเขามากแค่ไหน เขาก็แทบทนไม่ไหวที่จะได้เหยียบย่ำเธอให้หนักกว่าเดิม

“ฉันไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้นแหละ” เขาตอบอย่างใจเย็น

“เพราะว่าฉันคือหัวหน้าผู้ฝึกสอน

“ถ้าฉันบอกว่าไม่ใช่ก็แปลว่ามันไม่ใช่!

"ทีนี้เข้าใจหรือยัง?"

คำกล่าวอ้างของเขาทำให้ฝูงชนตกตะลึง

ทุกคนเริ่มมองมาที่ฮาร์วีย์ด้วยความไม่เชื่อ

'หัวหน้าสาขายอร์กและเจ้าชายยอร์กคือตัวตนของหัวหน้าผู้ฝึกสอนในตำนานเนี่ยนะ?!'

หากเป็นเช่นนั้นจริง คำพูดของเขาก็ถูกต้องและดาบที่พังไปแล้วเล่มนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย!

แม้แต่ทีลซึ่งเก็บตัวเงียบอยู่หลังเวที ก็ยังพบว่าตัวเธอสั่นด้วยความงุนงงกับคำกล่าวอ้างของฮาร์วีย์

แม้แต่สตรีผู้สูงศักดิ์อย่างเธอเองก็ทำได้เพียงชื่นชมหัวหน้าผู้ฝึกสอนอยู่เงียบ ๆ แบบนี้

แต่สิ่งนี้กลับทำให้ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงในการขึ้นสู่อำนาจกล้าอ้างว่าตัวเองเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนที่แสนสูงส่งคนนั้น!

จะเป็นไปได้ยังไง!

ความเงียบอันยาวนานผ่านไป มีเพียงเสียงเย้ยหยันของเมอร์ฟีเท่านั้นที่ทำลายความเงียบดังกล่าว

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? พวกคุณเชื่อในสิ่งที่ชายคนนี้พูดจริงหรือ!

"ฉ