เอลลี่ พาล์มเมอร์กุมใบหน้าขณะที่เธอเย้ยหยัน

“เธอประมาณตัวเองสูงไปหรือเปล่า แมนดี้ ซิมเมอร์? หัวขโมยมีสิทธิ์เจรจาด้วยหรือไง?

“มีค่าพอเหรอ?”

แมนดี้เมินเฉยต่อเอลลี่โดยสิ้นเชิงและจ้องไปที่แจ็กซ์ แฮมิลตันเพียงผู้เดียว

“ปล่อยแม่ฉันไป นายน้อยสี่ตระกูลแฮมิลตัน ตราบใดที่คุณคืนเธอมาให้ฉัน ฉันจะยอมเซ็นสัญญา” แมนดี้พูดเน้นทีละคำ

“ในฐานะหัวหน้าสาขาที่เก้าฉันสาบานเลยว่าฉันจะไม่เข้ามายุ่งในเรื่องนี้อีกต่อไป”

แจ็กซ์หรี่ตามองด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ปล่อยแม่คุณไปเหรอ?”

"ใช่ ก็แค่คำของ่าย ๆ”

ในขณะนั้นสีหน้าของแมนดี้เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็อย่าปฏิเสธความจริงเลย นายน้อยสี่

“คุณและฉันต่างก็รู้กันดีว่ามอร์ดู คาสิโน พาเลซ เป็นเพียงจุดหมายรองที่ทำให้ฉันมาที่นี่ แม้ว่าตัวโครงการจะทำกำไรได้สูง แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันมาที่นี่

“เหตุผลที่แท้จริงที่ทำให้ฉันต้องมาที่นี่ก็คือการที่แม่ของฉันถูกลักพาตัว

“คุณส่งแม่มาให้ฉัน และฉันจะส่งสัญญาให้กับคุณ ฟังดูยุติธรรมดีหรือเปล่า?”

“เป็นลูกสาวที่กตัญญูอะไรแบบนี้ เล่นเอาน้ำตารื้นเลยล่ะ”

แจ็กซ์ปรบมือ

“แต่