Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 2297
ฮาร์วีย์ ยอร์กได้แต่ยักไหล่“ผมมีหลักฐานนะ คุณต้องการดูภาพวิดีโอแบบเต็มหรือเปล่า” เขาพูดอย่างใจเย็น“วิดีโอแบบเต็ม?!”ผู้ตรวจการร่างเพรียวแสดงความรังเกียจ“คุณคิดว่าสถานีตำรวจลาสเวกัสมีแต่คนโง่หรือไง?! เราได้ตรวจสอบที่เกิดเหตุแล้ว และมีคนจงใจทำลายระบบเฝ้าระวัง หากเป็นเช่นนั้นแล้วจะมีวีดีโอหลักฐานได้ยังไง?“เพราะงั้นหลักฐานที่คุณว่า ก็คงเป็นของปลอมล่ะสิ?”“เท่าที่ฉันรู้ มีนวัตกรรมชั้นสูงที่ช่วยให้คุณสามารถจัดการกับวิดีโอจากกล้องวงจรปิดได้“นอกจากนี้ ฉันได้สอบถามพยานทั้งหมดในสถานที่ก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขาทั้งหมดล้วนให้การว่าคุณเป็นคนทำให้เจ้าหน้าที่บาดเจ็บ!“คุณจะรับสารภาพไหม?! ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษถ้าเราต้องลงไม้ลงมือ!”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ"อะไรกัน? คุณคิดว่าคุณจะโยนทุกข้อกล่าวหามาให้ผมได้แค่เพราะคนมีสิ่งที่เรียกว่าพยานน่ะเหรอ?“คนได้ตรวจสอบต้นสายปลายเหตุบ้างหรือยัง?“คุณได้ซักค้านไปบ้างแล้วหรือยัง?“คุณมีหลักฐานอะไรจากสถานที่เกิดเหตุแล้วหรือยัง?“ถ้าคุณไม่มีอะไรพวกนั้น แล้วทำไมคุณถึงพยายามยัดเยียดข้อหามาให้ผมด้วยล่ะ? คุณคิดอะไรอยู่?!"สีหน้าของผู้ตรวจการร่างเพียวเย็นชารา
บทที่ 2298
ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มอย่างใจเย็น“ผมโทรหาเอ็ดวิน เมนโดซา”“นายน้อยเมนโดซ่า?!”ผู้ตรวจการร่างเพียวตัวแข็งทื่อ เนื่องจากลาสเวกัสไม่ใช่เมืองที่มีขนาดใหญ่โต โดยพื้นฐานแล้วทุกคนจึงรู้จักชื่อของตัวละครหลักที่นี่แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็แสดงท่าทีหยามเหยียดออกมา“นายน้อยเมนโดซาเป็นลูกชายของผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัส เขาขึ้นชื่อเรื่องความเข้มงวดและความยุติธรรม!“ไม่เพียงเท่านั้น เขายังเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสถานีตำรวจของเราด้วย! เขาไม่ใช่คนธรรมดา!“ทำไมคนอย่างเขาจะต้องออกมาปกป้องคนที่ทำร้ายเจ้าหน้าที่แบบนี้ด้วย?!"นี่นายกำลังคิดอะไรอยู่?!“ถ้าคิดที่จะโม้ ก็ช่วยโม้อะไรที่มันสมจริงกว่านี้หน่อยสิ!“หรือคิดว่าแค่เอ่ยชื่อของนายน้อยเมนโดซ่าออกมาเฉย ๆ แล้วจะทำให้เราตกใจกลัวได้?”สารวัตรหัวโล้นถอนหายใจขณะส่ายหน้า ในสายตาของผู้บัญชาการอย่างพวกเขา การที่ผู้ชายไม่เอาถ่านอย่างเขาพยายามทำตัวลึกลับเช่นนี้ถือเป็นเรื่องน่าอายอย่างที่สุดฮาร์วีย์ไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่วินาทีเดียว เขายิ้มและตอบเพียงว่า “งั้นก็รออีกเดียวแล้วกัน คนจะได้กลืนโทรศัพท์สมใจแน่”"ก็ได้ คุณไม่จำเป็นต้องสารภาพเช่นกั
บทที่ 2299
เอ็ดวินทำหน้าตาน่าเกลียดใส่ฮาร์วีย์และพึมพำว่า “ซีอีโอยอร์ก เวลาแบบนี้คุณยังมีกะจิตกะใจจะกินอะไรลงอีกเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบอย่างเฉยเมย “ถ้าฉันบอกว่าฉันตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเอง นายจะเชื่อฉันไหม?”เอ็ดวินผงะเล็กน้อย “คุณตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเอง?”ฮาร์วีย์พยักหน้า "ใช่"“นายไม่รู้สึกเหรอว่านับตั้งแต่ฉันมาจากมอร์ดูถึงลาสเวกัส ในช่วงสองสามวันนี้มีแต่ปัญหา?”“แม่ยายของฉันถูกลักพาตัว ฉันถูกลอบสังหารตั้งหลายหน ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีบางคนจับตามองหุ้นของ สกาย คาสิโน พาเลซ ของภรรยาฉันอีกต่างหาก…”“ทุกอย่างมันบังเอิญเกินไป”“แล้วพอเอาเรื่องบังเอิญพวกนี้มารวมกัน ฉันก็เริ่มเชื่อแล้วว่าโลกนี้ไม่มีความบังเอิญหรอก”“มีใครบางคนกำลังวางแผนอย่างแยบคายต่างหาก”ขณะที่ฮาร์วีย์ทานอาหาร เขาก็แนะนำเอ็ดวินว่า “เอ็ดวิน นายเองก็มาจากค่ายศัสตราวุธด้วยนี่ บางทีเวลานายเจอปัญหา นายก็ควรจะคิดแก้ปัญหาให้รอบคอบ”“เช่น การปล่อยฉันออกไปตอนนี้จะมีประโยชน์อะไรตรงไหน?”“หรือควรจะใช้โอกาสนี้สืบหาว่าใครอยู่เบื้องหลังทุกสิ่งแทนจะดีกว่า”เอ็ดวินเป็นคนฉลาด ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความตระหนักรู้ขณะที่เขาฟังคำพูดของฮาร
บทที่ 2300
สาวสวยอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดเดินเข้ามา ล้อมรอบด้วยเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจลาสเวกัสกว่าสิบคนเธอมีร่างกายเข้ารูปราวกับนางแบบและมีส่วนสูงเกือบหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร สัดส่วนของเธอสมบูรณ์แบบเข้าคู่กันกับใบหน้าที่บอบบางและงดงามของเธอ เธอมีรัศมีของซีอีโอที่มีอำนาจสูงส่งแต่การแสดงออกบนใบหน้าที่น่ารักของเธอนั้นเย็นชาเกินไป เธอมีท่าทางที่มีกลิ่นอายของความหยิ่งผยอง ซึ่งทำให้ผู้ชายธรรมดา ๆ หวาดกลัวได้แม้จะไม่ได้เหลือบมองเธอหากมองอย่างใกล้ชิด เค้าโครงใบหน้าของเธอค่อนข้างคล้ายกับเอ็ดวินผู้คนรอบตัวเธอปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพอย่างสูงสุด พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังต่อหน้าเธอรูปลักษณ์ของเธอทำให้ทุกคนในห้องหายใจลำบากเจ้าหน้าที่ทั้งชายและหญิงรอบ ๆ นั้นเงียบเป็นเป่าสาก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้จะกระตุ้นให้เกิดเรื่องใหญ่โตได้ขนาดนี้เอ็ดวินตกตะลึงชั่วครู่ เขาโพล่งออกมา “พี่ใหญ่?! ทำไมพี่มาอยู่ที่นี่ได้?"ผู้มาเยือนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโยอาน่า เมนโดซา บุตรสาวคนโตของตระกูลเมนโดซา!“นายวิ่งพล่านไปทั่วขนาดนี้ฉันจะไม่มาได้ยังไง?”ใบหน้าขอ
บทที่ 2301
“ใส่ร้ายคุณเหรอ?”สีหน้าที่เย็นชาของโยอาน่าเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามอย่างไรก็ตาม เธอไม่สนใจที่จะถามถึงรายละเอียด เธอเพียงแต่ตะคอกอย่างเย็นชา “ยอร์ก ฉันว่าคุณคงไม่รู้ว่าที่ลาสเวกัสแตกต่างจากประเทศจีน สังคมที่นี่เคารพกฏหมายอย่างมาก!“เพียงแค่คุณเดินเข้าไปในสถานีตำรวจก็จะไม่มีใครกล้ายุ่งกับคุณแล้ว เพราะฉะนั้นจะไม่มีใครกล้าตั้งใจใส่ร้ายคุณแน่นอน!“คุณเรียกพี่ชายของฉันมาที่นี่เพื่อปกป้องคุณไม่ใช่เหรอ?“เห็นได้ชัดว่าคุณต้องการให้เขาทำผิดกฎหมาย แต่คุณก็ยังกล้าอ้างว่ามีคนพยายามใส่ร้ายคุณ!“คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ?“คุณยังเด็กมาก แต่คุณกลับไม่สามารถเคารพกฎของลาสเวกัสได้เมื่อคุณอยู่ที่นี่ แล้วคุณยังนำปัญหาจากประเทศจีนมาที่นี่อีกด้วย!“ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ! สิ่งเหล่านี้ใช้กับเราไม่ได้หรอก!”โยอาน่าชี้ไปที่ผู้ตรวจการหลายคนหลังจากที่พูดจบก่อนที่จะพูดต่ออย่างเย่อหยิ่ง “พวกคุณจะต้องดำเนินการคดีนี้อย่างยุติธรรม อย่าฝ่าฝืนกฎหมายเพียงเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว! เข้าใจไหม?“ฉันจะคอยติดตามทุกอย่างเอง!“เพราะฉะนั้นจึงทำแต่ในสิ่งที่ควรจะทำกับคดีนี้!“ใครก็ตามที่กล้าฝ่าฝืนกฎหมายเพียงเพื่อผลประโยชน์ส
บทที่ 2302
แจ็กซ์ดูเหมือนจะสนใจโต๊ะพนันนี้มาก เมื่อเขาโยนชิปชิ้นสุดท้ายในมือลงบนโต๊ะและแพ้ เขาก็หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่จะโบกมือเบา ๆเจ้ามือและพนักงานฝั่งตรงข้ามไม่กล้าพูดอะไร พวกเขาเพียงแต่เดินออกไปพร้อมกับคนอื่น ๆ ด้วยความเคารพในตอนนั้นจึงเหลือเพียงแจ็กซ์และเอลลี่แจ็กซ์ดื่มกาแฟที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ เขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถามว่า “เธอเป็นคนขอให้โยอาน่ามาที่นี่หรือเปล่า?”“ฉันเพียงแค่บอกเธอว่าน้องชายคนเล็กของเธอกำลังปกป้องอาชญากรอีกแล้ว”เอลลี่ยิ้มอย่างอ่อนหวานด้วยความภาคภูมิใจสุดจะพรรณนา “หลังจากที่โยอาน่ารู้ เธอก็รีบไปที่เกิดเหตุโดยเร็วที่สุด“ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่าเธอพาเอ็ดวินกลับไปแล้ว หมายความว่าไพ่ไม้ตายที่เด็ดที่สุดของฮาร์วีย์ไม่สามารถช่วยให้เขาหลบหนีได้อีกต่อไป“ถ้าเราใช้อำนาจในมือของเรา ยอร์กคงได้ติดคุกไปตลอดชีวิต!”รอยยิ้มที่ชั่วร้ายของเอลลี่กว้างขึ้นขณะที่เธอพูด เธอมั่นใจในการวางกลยุทธ์และการวางแผนของเธอจนมั่นใจว่ามันจะไม่ล้มเหลวแต่แจ็กซ์กลับพูดอย่างเฉยเมยว่า “เธอไม่น่าเอาโยอาน่าเข้ามาเกี่ยวข้องเลย”นั่นทำให้เอลลี่ผงะเล็กน้อย “ทำไมล่ะ? คุณน่าจะได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนน
บทที่ 2303
แจ็กซ์ไม่แยแสในขณะที่เขาตอบว่า “อย่าทำอะไรฮาร์วีย์ไปมากกว่านี้“ในเมื่อตอนนี้เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลเมนโดซา ต่อไปก็อย่าไปหาเรื่องเขาโดยใช้วิธีการทางกฎหมาย”เอลลี่พยักหน้า “เข้าใจแล้ว ฉันจะให้คนของฉันทำลายทุกอย่างเพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าหมายของโยอาน่าและเสี่ยงต่อการเจอปัญหาใด ๆ“แต่… เราจะยื่นดูอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ใช่ไหมนายน้อยสี่?“แมนดี้ไม่ยากที่จะรับมือเลย แต่พอมีฮาร์วีย์เข้ามา ทุกอย่างก็มีความไม่แน่นอนจนมากเกินไป“สุขภาพของชายชราก็แย่ลง และอาจมีการพลิกผันในการแข่งขันเพื่อตำแหน่งสูงสุดหากเราไม่คืนทุนทั้งหมดของใบอนุญาตคาสิโนของคุณ…”แจ็กซ์ยังคงไม่แยแส “ฉันหมายถึงอย่าเล่นตลกกับฮาร์วีย์ ฉันไม่ได้บอกว่าเราจะไม่ทำอะไรเลย“ไปบอกคนที่บรีวู้ดให้กระจายข่าวเกี่ยวกับสถานที่ที่ลิเลียนถูกจับตัวไว้ เราจะต้องให้นายน้อยยอร์กรู้ถึงเรื่องนี้“ฉันจะตั้งตารอดูว่าเขาจะช่วยเธอทั้งในลาสเวกัสและฮ่องกงอย่างไร…”***เช้าวันรุ่งขึ้น…ฮาร์วีย์ถูกไปส่งที่ประตูสถานีตำรวจโดยผู้ตรวจการหลายคนด้วยความเคารพตามกฏของการสันนิษฐานความบริสุทธิ์ในลาสเวกัส เขาจะสามารถถูกคุมตัวได้ไม่เกินยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่านั้น
บทที่ 2304
“ฉันเพิ่งรู้ด้วยว่าตอนนี้คุณไม่สามารถออกจากประเทศได้“ฉันช่วยอะไรคุณในฮ่องกงหรือลาสเวกัสไม่ได้ แต่ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เธอค่อนข้างมีฐานะในลาสเวกัส ถ้าคุณมีปัญหาอะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้ก็โทรหาเธอได้เลย“ตราบใดที่คุณบอกว่าคุณเป็นเพื่อนของฉัน เธอจะช่วยคุณแน่นอน!”เทเรซ่าควานหานามบัตรซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมจากที่วางแขนแล้วยื่นมันให้ฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ไม่ปฏิเสธน้ำใจของเทเรซ่า เขารับนามบัตรมาและมองมันโดยไม่ได้คิดอะไรแต่เมื่อเขาเห็นชื่อบนนามบัตรนั้น ตาของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อยซีน่า แฮมิลตัน***หลังจากที่ส่งเทเรซ่าที่สนามบินนานาชาติลาสเวกัสแล้ว ฮาร์วีย์ก็นั่งแท็กซี่กลับไปที่ย่านวิลล่าอาร์คเบิร์น“ฮาร์วีย์ กลับมาแล้วเเหรอ?“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”แมนดี้ ผู้ซึ่งไม่ได้นอนมาทั้งคืน ดูมีความสุขทันทีที่ฮาร์วีย์กลับมาเมื่อคืนเธอได้คุยโทรศัพท์นับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม เส้นสายในมอร์ดูของเธอดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรในเมืองเล็ก ๆ อย่างลาสเวกัสความหมดหนทางทำให้เธอซีดเซียวและดูน่าสังเวช เธอเกือบจะยอมแจ็กซ์และมอบหุ้นส่วนของเธอให้เขาอย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะได้ออกจากสถานีต
Último capítulo