ด้วยตัวตนของเดนเวอร์ แฮมิลตัน เขาสามารถทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจ เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะหาช่องเล่นงานเขาได้...แต่เดนเวอร์ไม่สามารถยอมแพ้ได้ในขณะนั้น“นายมันกล้าดีนี่ เด็กน้อย!” เขาอุทานอย่างเย็นชา“นายไม่ใช่แค่กล้าทำร้ายลูกน้องของฉันในลาสเวกัส แต่ยังกล้าจับฉันเป็นตัวประกันด้วย!“แน่จริงก็บอกชื่อตัวเองมาสิ!”“ฮาร์วีย์ ยอร์ก” เขาตอบอย่างใจเย็น“ฮาร์วีย์ ยอร์ก?”เดนเวอร์รู้สึกงุนงง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อนี้ และเขาไม่รู้เลยว่าชายผู้หยิ่งผยองคนนี้เป็นใครมาจากไหน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาลืมชื่อของอีกฝ่าย“ฉันจะจำนายเอาไว้!” เขาอุทานออกมาอย่างเดือดดาล“อย่าให้ฉันรู้นะว่านายเป็นใคร ไม่งั้น!”เพล้ง!ฮาร์วีย์หยิบขวดเบียร์ขึ้นมาอีกขวดและทุบไปที่หัวของเดนเวอร์อีกครั้ง“นี่ขู่ฉันหรอ?“ฉันเกลียดการถูกคนอื่นขู่ที่สุด ไม่เชื่อก็ลองขู่อีกครั้งดูสิ”"นาย-"ใบหน้าของเดนเวอร์สลดลงอย่างน่าสยดสยอง ในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด“นายไม่ต้องห่วงหรอก อีกไม่นานฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่านายเป็นใคร!” เดนเวอร์ตะโกนขณะกัดฟัน“ไม่จำเป็นต้องรอหรอก ฉันจะบอกนายให้ว่าเขาเป็นใคร!”เส
ซาร่าห์และคนอื่น ๆ ต้องถอยไปสองสามก้าวเพราะการปรากฏตัวของเอ็ดวิน เมนโดซา ความตึงเครียดลดลงแล้ว และเจตนาสังหารก็มลายหายไปสิ้น แต่ถึงอย่างนั้น สายตาของพวกเขาก็ยังจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและเทเรซ่า ทอมป์สัน“เอาล่ะ นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน นายพูดมาพอแล้ว ปล่อยคนพวกนั้นไปซะ“อย่าได้คิดที่จะทำอะไรพวกเขา ไม่งั้นฉันจะตัดมือนายทิ้งถ้ามีใครสักคนนึงต้องเป็นอะไรไปเพราะนาย” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นขณะตบหน้าเดนเวอร์ แฮมิลตันเดนเวอร์ยังคงแสดงท่าทียียวนไม่เลิก“ฉันจะปล่อยนายและซีอีโอทอมป์สันไปเพราะเห็นแก่เอ็ดวิน เพราะว่านายเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลเมนโดซา เด็กน้อย“แต่ถ้าอยากให้ฉันปล่อยพวกมันไปก็ฝันไปเถอะ!“ถ้าแน่จริงก็ฆ่าฉันเลยสิ!“ถ้าฉันต้องทำอะไรแบบนั้น ฉันยอมเรียกตัวเองว่าไอ้ขี้ขลาดเลยจะดีกว่า!“แต่จำไว้นะ ถ้าฉันตาย นายไม่มีทางที่จะได้ออกจากลาสเวกัสทั้งที่ยังมีลมหายใจ!“นายคิดว่าตระกูลแฮมิลตันเป็นแค่พวกโง่หรือไง?!“ถ้านายกล้าฆ่าฉัน จะไม่ใช่แค่ตระกูลเมนโดซา เพราะแม้แต่พระเจ้าเองก็ช่วยนายไม่ได้!”เดนเวอร์สบประมาทอย่างเต็มที่ฮาร์วีย์ยิ้มโดยไม่ตอบตรง ๆ“บอกตรง ๆ นะ ตระกูลของนาย
“เจ้าหน้าที่ของซีอีโอทอมป์สันไปที่โกดังของนายเพียงเพราะนายกำลังสับเปลี่ยนใบชา โดยกล่าวหาว่าเธอส่งใบชาเน่าอายุยี่สิบปีให้นาย“นายไม่จำเป็นต้องหักล้างข้อนี้ ฉันไปที่ศุลกากรเพื่อคัดลอกบันทึกการนำเข้าใบชาของซีอีโอทอมป์สัน ตอนที่มันผ่านชายแดนมาแล้ว“อีกอย่างหนึ่ง ฉันตามหาคนขายใบชาเน่าเจอแล้วและจับกุมเขาทันที เราสามารถใช้เขาเป็นพยานปรักปรำนายได้ตลอดเวลา“ฉันสามารถประกาศเรื่องทั้งหมดนี้ต่อสาธารณะและทำให้ตระกูลของนายเสียชื่อเสียงทั้งหมดได้ถ้าฉันต้องการ“นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน เหตุผลที่ฉันมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อเจรจา แต่ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนนาย“ไม่ใช่แค่นายต้องปล่อยทุกคนไป แต่นายยังต้องจ่ายเงินให้ซีอีโอทอมป์สันให้ครบทุกเหรียญตามสัญญา และขาดไปไม่ได้แม้แต่ดอลลาร์เดียว“ที่นี่นายต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้ จะปล่อยคนพวกนั้นไปหรือเปล่า?! แล้วจะจ่ายเงินหรือไม่จ่าย!”เอ็ดวิน เมนโดซายืนกอดอกโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่คำพูดของเขากลับเต็มไปด้วยรัศมีที่น่ากลัว สิ่งเหล่านั้นทำให้เดนเวอร์ แฮมิลตันไปไม่เป็นดวงตาของเขากระตุกอย่างรุนแรง เขาไม่คิดเลยว่าเอ็ดวินจะล่วงรู้ในทุกสิ่งที่เขาทำและเมื่อพิจารณ
เดนเวอร์ แฮมิลตันยืนขึ้นในขณะที่ยกมือขึ้นกุมลำคอก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มที่โหดร้ายเนื่องจากครั้งนี้เขาต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ เพราะอย่างนั้นเขาจะต้องหาทางเอาคืนให้ได้นอกจากนี้ แม้ว่าครั้งนี้ฮาร์วีย์ ยอร์กจะได้รับการสนับสนุนจากเอ็ดวิน เมนโดซา แต่เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกในอนาคตเมื่อเห็นเหล่าพนักงานมีเลือดออกมา ฮาร์วีย์ก็เอ่ยปากอย่างเย็นชา “ถ้าแน่จริงก็ลองแตะต้องเพราะเขาอีกทีสิ”โครม!ก่อนที่เอ็ดวินจะทันได้พูดอะไร ซาร่าห์ก็เตะพนักงานคนหนึ่งล้มลงไปกับพื้นทันทีท่าทางขี้เล่นแต่ดูแคลนปรากฏเด่นชัดบนใบหน้าของเธอแทบจะในขณะเดียวกัน“ฉันก็แตะต้องพวกมันแล้วไงล่ะ? ถ้าฉันแตะต้องพวกมันอีกนาน ๆ จะทำไม”พรึ่บ!ก่อนที่เสียงของซาร่าห์จะเงียบไป ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าและตรงเข้าไปหาร่างของเธอในทันทีเพี๊ยะ!ซาร่าห์ยืนตัวแข็งอยู่กับที่ เธอต้องการที่จะตอบโต้ แต่ก่อนที่เธอจะได้ขยับร่าง ดวงตาของเธอก็ดับลงหลังจากรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าจากการถูกตบ เธอก็ลงไปนอนกองกับพื้นฝูงชนทั้งหมดตกตะลึง ไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เขาทำให้ซาร่าห์ล้มลงกับพื้นในทันทีที่เข้าประช
เอ็ดวิน เมนโดซาหัวเราะเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์ก"แน่นอน"จากนั้นเขาก็ส่งเอกสารสองสามฉบับให้ฮาร์วีย์อ่านจากโทรศัพท์ของเขา“หัวหน้าผูู้ฝึกสอน หลังจากได้รับข้อมูลจากแผนกตรวจคนเข้าเมืองและเส้นสายจากโลกใต้ดิน ผมขอยืนยันว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มาจากลาสเวกัสเลยแม้แต่น้อย“พวกเขามาจากบรีวู้ดแห่งฮ่องกง”"ฮ่องกง? บรีวู้ด?” ฮาร์วีย์พูดหลังจากครุ่นคิด“แล้วเป็นคนของตระกูลลีโอหรือตระกูลฟลินน์ล่ะ?”“ไม่ใช่ทั้งคู่แต่ผู้คนจากบรีวู้ดไม่สนผิดชอบชั่วดีอยู่แล้ว ถ้ามีเงินพวกเขาจะทำอะไรก็ได้ “สำหรับมือปืนจากสกาย คาสิโน เทมเพิ้ล ผมได้ส่งคนไปตรวจสอบจุดที่น่าสงสัยสองสามแห่งแล้ว นอกจากหน้ากากจิ้งจอกและปืนไรเฟิลซุ่มยิงที่ถูกทิ้งเอาไว้ ตอนนี้ยังไม่มีเบาะแสอื่น“สิ่งของเหล่านี้ถูกส่งไปยังสถานีตำรวจลาสเวกัสเพื่อตรวจสอบเพิ่มเติมแล้ว แต่ผมก็คิดว่าเราคงไม่พบอะไรเลย ในเมื่อศัตรูทิ้งหลักฐานไว้ที่จุดเกิดเหตุ ก็แปลว่าพวกเขามั่นใจว่าจะไม่มีอะไรสาวถึงพวกเขาได้”“หน้ากากจิ้งจอก?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย"มันอยู่ที่ไหน? ส่งมาให้ฉัน"เอ็ดวินกดโทรออก หลังจากนั้นไม่นาน กล่องปิดผนึกก็ถูกส่งมาฮาร์วีย์เป
แมนดี้ ซิมเมอร์ตะลึงกับการถูกตบอย่างแรง และเธอไม่อาจเรียกสติของตัวเองกลับมาได้ชั่วขณะเจ้าหน้าที่รอบตัวเธอเพิกเฉยต่อทุกสิ่งและค้นไปทั่วทั้งวิลล่า“นี่มันหมายความว่ายังไง นายน้อยสี่?”“เรายังคุยกันดี ๆ อยู่เลยไม่ใช่เหรอ?”"ทำไม…?"แมนดี้ไม่ต้องการที่จะทำตัวแข่งข้อต่อคนเหล่านั้นในทันที เธอมองไปที่แจ็กซ์ แฮมิลตันซึ่งอยู่ไม่ไกลจากทุกคนโดยไม่รู้ตัวเพี๊ยะ เพี๊ยะ!ผู้หญิงในชุดสีแดงตบแมนดี้อีกสองครั้งในขณะที่กระชากผมของเธอ“หยุดเสแสร้งได้แล้ว แมนดี้!“นายน้อยสี่โชว์ใบอนุญาตเปิดคาสิโนให้เธอดูเมื่อวานนี้ และจากนั้นมันก็หายไปในวันเดียวกัน!“ถ้าหัวขโมยไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร!”แมนดี้ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “มันหายไปแล้ว?! สาขาที่เก้าทำงานร่วมกับนายน้อยที่สี่ไม่ใช่หรอ?!”“เลิกทำเป็นไร้เดียงสาได้แล้ว!“นายน้อยสี่จริงใจต่อเธอมาก และนี่คือวิธีที่เธอตอบแทนเขาอย่างนั้นหรอ?!“เธอนี่มันเดรัจฉานจริง ๆ! ฉันสาบานต่อพระเจ้าเลยว่าวันนี้ ฉันเอลลี่ พาล์มเมอร์จะตบเธอให้ตาย!”ก่อนหน้านี้เอลลี่ได้รับการฝึกมาอย่างดี นั่นเป็นสาเหตุที่การตบของเธอรุนแรงเป็นพิเศษแม้ว่าแมนดี้จะแตกต่างไปจากเดิมแล้วก็จร
หลังจากพบใบอนุญาต ผู้คนจากวงสังคมชั้นสูงทั่วเขตก็ซุบซิบกันไม่หยุดหย่อน"พระเจ้า! แมนดี้ ซิมเมอร์หนี้น่ารังเกียจจริง ๆ เธอกล้าขโมยใบอนุญาตคาสิโนของนายน้อยสี่ได้ยังไง?”“เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเหรอ!”“ทั้งลาสเวกัสมีเพียงหกคนเท่านั้นที่ได้ครอบครองมัน! มันมีค่ามหาศาล! ถ้าคนนอกบางคนสามารถขโมยมันได้ นายน้อยลำดับที่สี่ตระกูลแฮมิลตันจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งของเขาได้อีกต่อไป!”“ว่ากันว่านายน้อยลำดับที่สี่ตระกูลแฮมิลตันถึงกับเปิดคาสิโนกับเธอด้วยซ้ำ โดยพื้นฐานแล้วเขาได้รับผลกำไรจากใบอนุญาตคาสิโนเพียงหนึ่งในหกเพียงเพื่อร่วมงานกับเธอด้วยซ้ำ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะโลภขนาดนี้!”“ต้องสมน้ำหน้าเธอแล้วที่เธอทำแบบนี้กับนายน้อยลำดับที่สี่ตระกูลแฮมิลตันหลังจากที่เขาทำเพื่อเธอขนาดนี้!”“สาระเลวจริง ๆ! นายน้อยลำดับที่สี่ตระกูลแฮมิลตันปฏิบัติต่อเธออย่างดีถึงขนาดนั้นเชียวนะ!”“เธอพูดถูก! ผู้หญิงชั่ว ๆ จากประเทศ H พยายามจะแต่งงานกับตระกูลมั่งคั่งจากลาสเวกัสตลอดนั่นแหละ!”“เราควรตบผีบ้าพวกนี้ให้พ้นไปซะ!”ฝูงชนพยักหน้าพร้อมเพรียงกันโดยธรรมชาติแล้ว ผู้คนจากฮ่องกงและลาสเวกัสมักจะดูถูกผู้ที่มาจากปร
ใบหน้าของแมนดี้ ซิมเมอร์นั้นบวมไปหมด“คุณแน่ใจหรือว่าต้องการใส่ร้ายฉันด้วยวิธีนี้ นายน้อยลำดับที่สี่” แมนดี้อุทานอย่างเย็นชา“พวกคุณทุกคนควรรู้ว่าฉันเป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌอง“การที่คุณทำแบบนี้ไม่กลัวหรือว่าตระกูลของฉันจะหาทางแก้แค้นคุณ”“ตระกูลฌองแห่งมอร์ดู?”เอลลี่ พาล์มเมอร์เย้ยหยัน จากนั้นเดินไปข้าง ๆ แมนดี้“เธอไร้เดียงสาขนาดนี้เลยหรอ แมนดี้?” เอลลี่กระซิบอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงที่มีแต่แมนดี้เท่านั้นที่ได้ยิน“ฉันไม่เข้าใจเลยว่าด้วยสมองของเธอ เธอได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าได้ยังไง?“เธอคิดว่าเราจะกล้าสู้กับเธอทั้งที่ไม่มีใครหนุนหลังอย่างนั้นเหรอ?“ต่อให้วันนี้เราจะฆ่าเธอ ตระกูลฌองก็จะทำได้แค่ยอมรับและเดินหน้าต่อไป เข้าใจหรือเปล่า?“ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็กำลังขัดขวางเส้นทางของคนอื่นอยู่!”เอลลี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวในขณะที่แสดงท่าทางขี้เล่นแต่เย้ยหยันแมนดี้ตัวแข็งเล็กน้อย ความตระหนักรู้แสดงบนใบหน้าของเธอก่อนที่จะถูกแทนที่ด้วยสีหน้าขมขื่นเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนโง่เง่าเช่นกันหลังจากที่เอลลี่อธิบายทุกอย่างออกมา เธอก็เข้าใจทุกอย่างอย่างชัดเจนตั้งแต่เหตุการณ์ลั