ฮาร์วีย์ ยอร์กก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ข้างหน้าเทเรซ่า ทอมป์สัน จากนั้นเขาก็เหล่ไปที่ชายหน้าเมือกและพูดอย่างเฉยเมยว่า “จะลองดูก็ได้นะ

“เมื่อเช้าฉันก็ซัดคนจนน่วมไปหลายโหลแล้ว แน่นอนว่าคืนนี้ฉันก็น่าจะทำได้อีกสองสามโหลเหมือนกัน”

“ดังนั้น ไอ้สารเลวที่เล่นงานลูกน้องของนายน้อยสามเมื่อเช้านี้คือนายสินะ”

ชายหน้าเมือกมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างระแวดระวัง

“นายฝีมือดี! แต่ไม่มีใครบอกนายเหรอ? ในลาสเวกัสไม่ว่าใครก็ต้องเห็นแก่หน้าตระกูลแฮมิลตัน!

“แต่นายยังกล้าที่จะเล่นงานลูกน้องของนายน้อยสาม นายคงอยากตายมากสินะ!

“ทีแรกฉันก็นึกอยากจะตามหาไอ้เด็กสารเลวคนนั้นและฆ่ามันทิ้งซะ แต่ในเมื่อนายมาอยู่ที่นี่แล้ว ทุกอย่างก็ลงล็อค!

“มาหักขามันทิ้งแล้วโยนมันลงไปเป็นอาหารปลาในทะเล!”

เดลและแขกคนอื่น ๆ รู้สึกสนุกสนาน ภายใต้สายตาเย้ยหยัน ผู้คุ้มกันชาวต่างชาติร่างสูงตระหง่านและกำยำสี่คนเดินเข้ามาพร้อมหักกระดูกคอตัวเอง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย

ในสายตาของพวกเขา พวกเขาสามารถตบคนอ่อนปวกเปียกอย่างฮาร์วีย์ให้ลงไปกองกับพื้นได้อย่างง่ายดาย

ส่วนเรื่องที่ฮาร์วีย์เล่นงานพวกอันธพาลในตอนเช้าได้นั้น ไม่ได้อยู่ในสารบบคว