"คุณ…"เทเรซ่า ทอมป์สัน โกรธมากจนใบหน้าของเธอชาวาบ เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเดล ฟลินน์ซึ่งเคยเป็นสุภาพบุรุษและเป็น รุ่นพี่ที่น่าเคารพนับถือจะทำหน้าตาน่ากลัวแบบนี้ได้หลังจากสูตรหายใจเข้าเต็มปอดแล้ว เทเรซ่าก็ข่มความอยากตบเขาลง เธอหันเหสายตาไปยังเดนเวอร์ แฮมิลตัน และพูดอย่างเย็นชาว่า “นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน ถ้าคุณทำร้ายคนของฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยคุณไป!“แม้ว่าพวกเขาจะเข้าไปในโกดังของคุณโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่จุดประสงค์หลักของพวกเขาก็เพียงเพื่อตรวจสอบว่าที่นั่นมีสินค้าของเราอยู่หรือเปล่าก็เท่านั้น เพราะเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงเสียหน่อย!“ถึงคุณจะปฏิบัติต่อพวกเขาไม่ต่างจากขโมย แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์ลงโทษพวกเขาแบบนี้!“คนที่มีหน้าที่จัดการเรื่องนี้มีแค่ตำรวจเท่านั้น!“เดนเวอร์ ฉันเตือนคุณเอาไว้เลยนะ อย่าคิดว่าตัวเองจะทำอะไรก็ได้ในลาสเวกัส!“ที่ดินทั้งหมดเป็นขององค์จักรพรรดิ ประชาชนล้วนเป็นข้าราชบริพารขององค์จักรพรรดิ!“ถ้าคุณไม่ปล่อยพวกเขาไป ฉันจะแจ้งตำรวจ!”เทเรซ่าค่อนข้างสั่นสะท้านในขณะนี้ พวกเขาเหล่านั้นเป็นพนักงานรุ่นบุกเบิกของเธอ หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา เธอก็ไม่รู้ว่าจะชด
"น่าสนใจ! คุณทอมป์สัน คุณนี้ทำให้ผมประทับใจมากจริง ๆ!”“เขาว่ากันว่า 'ผู้หญิงแข็งแกร่งเท่าผู้ชาย' ทีแรกผมก็ไม่เชื่อหรอก!”“แต่หลังจากเห็นคุณเป็นแบบนี้แล้วผมก็เชื่อทันที!”เดนเวอร์ แฮมิลตันยกนิ้วให้ แต่เขากลับเปล่งออร่าราวกับสัตว์ร้ายเมื่อมองไปยังเทเรซ่า ทอมป์สันซึ่งดูคล้ายว่าเธอกำลังดวงตาพร่ามัวในช่วงพริบตาต่อมาเขาก็ขยับมือเป็นเชิงสัญลักษณ์ ทันใดนั้น กรงเหล็กขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอก็ค่อย ๆ ถูกวางลง แต่มันไม่ได้ถูกวางลงบนพื้น แต่กลับถูกปล่อยให้ห้อยอยู่เหนือพื้นผิวของทะเลสีทมิฬ เหล่าลูกน้องของเธอพร้อมที่จะถูกโยนลงทะเลไปเมื่อไหร่ก็ได้สำหรับพนักงานเหล่านั้น พวกเขาได้แต่กรีดร้องออกมาเทเรซ่าโกรธมากขณะมองดูภาพเบื้องหน้า “เดนเวอร์ คุณไม่รักษาคำพูด!“ไอ้สารเลว!”เดนเวอร์ยิ้มขณะดื่มไวน์ “คุณทอมป์สัน คุณควรระวังปากเอาไว้ดีกว่า “ผมสัญญากับคุณไว้ว่าผมจะปล่อยพวกเขาลง ผมไม่ได้ทำอย่างที่พูดตรงไหนกัน?“ผมก็ปล่อยพวกเขาลงแล้วไม่ใช่เหรอ?“แต่ไม่ได้สัญญาว่าจะปล่อยพวกเขาให้รอดไปได้ง่าย ๆ ไม่ใช่หรือไง?“ที่จริงคุณน่าจะรู้ดีนี่ คนพวกนี้บุกเข้ามาในอาณาเขตของผมและคิดจะสร้างปัญหาให้ ทำไมผมต้
“ฉันจะไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกละ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า!“ฉันมีทหารชั้นสูงที่เกษียณแล้วห้าสิบคนที่นี่ และยังเป็นมือดีที่สุดในบรรดาทหารชั้นสูง ฉันมีแต่คนที่ฝีมือใกล้เคียงกับเทพสงครามอย่างที่สุดอีกด้วย!“พวกเขาทั้งหมดได้รับการว่าจ้างจากกวนแฮมิลตันด้วยเงินจำนวนมากจากสนามรบ!“ยอมรับเลยว่านายเป็นนักสู้ที่ดี“แต่ไม่ว่าจะต่อสู้เก่งแค่ไหน นายก็ออกไปจากที่นี่ไม่ได้หรอก!“ตอนนี้ฉันมีทางเลือกให้นายสองทาง!”ตุ้บ ขณะที่เดนเวอร์พูด เขาก็วางขาซ้ายไว้บนโต๊ะ“ทางเลือกแรก คุกเข่าและยอมรับความผิดของตัวเอง คลานลอดใต้หว่างขาของฉัน แล้วหักมือทั้งสองข้างของนายซะ ถ้านายยอมทำฉันจะไว้ชีวิตนายเพราะเห็นแก่คุณทอมป์สัน!“ทางเลือกที่สอง ฉันจะบดกระดูกของนายทุกส่วน แล้วโยนนายลงแจกัน ฝังนายเอาไว้ในนั้นเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน หลังจากนั้นฉันจะโยนแกให้ไปเป็นอาหารปลาในทะเล!"เลือกมา"ก่อนที่ฮาร์วีย์ ยอร์กจะทันได้ตอบ หญิงสาวผมบลอนด์ก็เลียริมฝีปากของเธอแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน ทำไมต้องทำอะไรให้ยุ่งยากด้วย?“ยกเขาให้ฉันสิ ฉันรับประกันกับคุณได้เลยว่าฉันจะเฉือนเนื้อเขาทีละนิด ให้เขาเข้าใจถึ
ภายใต้เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งของเดล ฟลินน์ ซาร่าห์กระทืบเท้าของเธอลงบนพื้น จากนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ ซึ่งพุ่งตรงไปยังจุดที่ฮาร์วีย์ ยอร์กยืนอยู่เทเรซ่า ทอมป์สันร้องเสียงหลงออกมาโดยไม่รู้ตัว “ฮาร์วีย์ ระวัง!”เพล้ง!ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย หยิบขวดไวน์ข้าง ๆ แล้วขว้างไปข้างหน้าหลังจากเห็นอากัปกิริยาของฮาร์วีย์แล้วซาร่าห์ก็โบกมือ ก่อนที่แส้จะปรากฏขึ้นในมือของเธอทันที จากนั้นเธอก็ฟาดขวดไวน์ออกเป็นเสี่ยง ๆ ในทันทีผู้คุ้มกันชาวต่างชาติที่รายล้อมอยู่ถอยห่างออกไปโดยไม่รู้ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้ดีว่าหากเธอออกโรงเองพลังในการต่อสู้ของซาร่าห์จะน่ากลัวแค่ไหนฟุ่บ!ในขณะนั้นเอง ฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงเท้าขวาของเขาแล้วเตะโต๊ะไปทางซาร่าห์ในตอนที่ซาร่าห์กำลังจะก้าวต่อไป ร่างของเขาก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้าและไปปรากฏอยู่ที่ด้านหลังเดนเวอร์ แฮมิลตันในทันที มีดผลไม้ในมือของเขาจ่ออยู่ที่ลำคอของเดนเวอร์แล้วใบหน้าของเดนเวอร์มืดหม่นลงทันทีเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะว่องไวขนาดนี้ อีกฝ่ายจัดการเขาได้ดูเหมือนทั้งที่เขาไม่สามารถตอบโต้ได้เลยฮาร์วีย์ถือมีดปอกผลไม้ในมือแล้วกดมันลง
ด้วยตัวตนของเดนเวอร์ แฮมิลตัน เขาสามารถทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจ เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะหาช่องเล่นงานเขาได้...แต่เดนเวอร์ไม่สามารถยอมแพ้ได้ในขณะนั้น“นายมันกล้าดีนี่ เด็กน้อย!” เขาอุทานอย่างเย็นชา“นายไม่ใช่แค่กล้าทำร้ายลูกน้องของฉันในลาสเวกัส แต่ยังกล้าจับฉันเป็นตัวประกันด้วย!“แน่จริงก็บอกชื่อตัวเองมาสิ!”“ฮาร์วีย์ ยอร์ก” เขาตอบอย่างใจเย็น“ฮาร์วีย์ ยอร์ก?”เดนเวอร์รู้สึกงุนงง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อนี้ และเขาไม่รู้เลยว่าชายผู้หยิ่งผยองคนนี้เป็นใครมาจากไหน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาลืมชื่อของอีกฝ่าย“ฉันจะจำนายเอาไว้!” เขาอุทานออกมาอย่างเดือดดาล“อย่าให้ฉันรู้นะว่านายเป็นใคร ไม่งั้น!”เพล้ง!ฮาร์วีย์หยิบขวดเบียร์ขึ้นมาอีกขวดและทุบไปที่หัวของเดนเวอร์อีกครั้ง“นี่ขู่ฉันหรอ?“ฉันเกลียดการถูกคนอื่นขู่ที่สุด ไม่เชื่อก็ลองขู่อีกครั้งดูสิ”"นาย-"ใบหน้าของเดนเวอร์สลดลงอย่างน่าสยดสยอง ในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด“นายไม่ต้องห่วงหรอก อีกไม่นานฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่านายเป็นใคร!” เดนเวอร์ตะโกนขณะกัดฟัน“ไม่จำเป็นต้องรอหรอก ฉันจะบอกนายให้ว่าเขาเป็นใคร!”เส
ซาร่าห์และคนอื่น ๆ ต้องถอยไปสองสามก้าวเพราะการปรากฏตัวของเอ็ดวิน เมนโดซา ความตึงเครียดลดลงแล้ว และเจตนาสังหารก็มลายหายไปสิ้น แต่ถึงอย่างนั้น สายตาของพวกเขาก็ยังจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและเทเรซ่า ทอมป์สัน“เอาล่ะ นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน นายพูดมาพอแล้ว ปล่อยคนพวกนั้นไปซะ“อย่าได้คิดที่จะทำอะไรพวกเขา ไม่งั้นฉันจะตัดมือนายทิ้งถ้ามีใครสักคนนึงต้องเป็นอะไรไปเพราะนาย” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นขณะตบหน้าเดนเวอร์ แฮมิลตันเดนเวอร์ยังคงแสดงท่าทียียวนไม่เลิก“ฉันจะปล่อยนายและซีอีโอทอมป์สันไปเพราะเห็นแก่เอ็ดวิน เพราะว่านายเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลเมนโดซา เด็กน้อย“แต่ถ้าอยากให้ฉันปล่อยพวกมันไปก็ฝันไปเถอะ!“ถ้าแน่จริงก็ฆ่าฉันเลยสิ!“ถ้าฉันต้องทำอะไรแบบนั้น ฉันยอมเรียกตัวเองว่าไอ้ขี้ขลาดเลยจะดีกว่า!“แต่จำไว้นะ ถ้าฉันตาย นายไม่มีทางที่จะได้ออกจากลาสเวกัสทั้งที่ยังมีลมหายใจ!“นายคิดว่าตระกูลแฮมิลตันเป็นแค่พวกโง่หรือไง?!“ถ้านายกล้าฆ่าฉัน จะไม่ใช่แค่ตระกูลเมนโดซา เพราะแม้แต่พระเจ้าเองก็ช่วยนายไม่ได้!”เดนเวอร์สบประมาทอย่างเต็มที่ฮาร์วีย์ยิ้มโดยไม่ตอบตรง ๆ“บอกตรง ๆ นะ ตระกูลของนาย
“เจ้าหน้าที่ของซีอีโอทอมป์สันไปที่โกดังของนายเพียงเพราะนายกำลังสับเปลี่ยนใบชา โดยกล่าวหาว่าเธอส่งใบชาเน่าอายุยี่สิบปีให้นาย“นายไม่จำเป็นต้องหักล้างข้อนี้ ฉันไปที่ศุลกากรเพื่อคัดลอกบันทึกการนำเข้าใบชาของซีอีโอทอมป์สัน ตอนที่มันผ่านชายแดนมาแล้ว“อีกอย่างหนึ่ง ฉันตามหาคนขายใบชาเน่าเจอแล้วและจับกุมเขาทันที เราสามารถใช้เขาเป็นพยานปรักปรำนายได้ตลอดเวลา“ฉันสามารถประกาศเรื่องทั้งหมดนี้ต่อสาธารณะและทำให้ตระกูลของนายเสียชื่อเสียงทั้งหมดได้ถ้าฉันต้องการ“นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน เหตุผลที่ฉันมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อเจรจา แต่ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนนาย“ไม่ใช่แค่นายต้องปล่อยทุกคนไป แต่นายยังต้องจ่ายเงินให้ซีอีโอทอมป์สันให้ครบทุกเหรียญตามสัญญา และขาดไปไม่ได้แม้แต่ดอลลาร์เดียว“ที่นี่นายต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้ จะปล่อยคนพวกนั้นไปหรือเปล่า?! แล้วจะจ่ายเงินหรือไม่จ่าย!”เอ็ดวิน เมนโดซายืนกอดอกโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่คำพูดของเขากลับเต็มไปด้วยรัศมีที่น่ากลัว สิ่งเหล่านั้นทำให้เดนเวอร์ แฮมิลตันไปไม่เป็นดวงตาของเขากระตุกอย่างรุนแรง เขาไม่คิดเลยว่าเอ็ดวินจะล่วงรู้ในทุกสิ่งที่เขาทำและเมื่อพิจารณ
เดนเวอร์ แฮมิลตันยืนขึ้นในขณะที่ยกมือขึ้นกุมลำคอก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มที่โหดร้ายเนื่องจากครั้งนี้เขาต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ เพราะอย่างนั้นเขาจะต้องหาทางเอาคืนให้ได้นอกจากนี้ แม้ว่าครั้งนี้ฮาร์วีย์ ยอร์กจะได้รับการสนับสนุนจากเอ็ดวิน เมนโดซา แต่เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกในอนาคตเมื่อเห็นเหล่าพนักงานมีเลือดออกมา ฮาร์วีย์ก็เอ่ยปากอย่างเย็นชา “ถ้าแน่จริงก็ลองแตะต้องเพราะเขาอีกทีสิ”โครม!ก่อนที่เอ็ดวินจะทันได้พูดอะไร ซาร่าห์ก็เตะพนักงานคนหนึ่งล้มลงไปกับพื้นทันทีท่าทางขี้เล่นแต่ดูแคลนปรากฏเด่นชัดบนใบหน้าของเธอแทบจะในขณะเดียวกัน“ฉันก็แตะต้องพวกมันแล้วไงล่ะ? ถ้าฉันแตะต้องพวกมันอีกนาน ๆ จะทำไม”พรึ่บ!ก่อนที่เสียงของซาร่าห์จะเงียบไป ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าและตรงเข้าไปหาร่างของเธอในทันทีเพี๊ยะ!ซาร่าห์ยืนตัวแข็งอยู่กับที่ เธอต้องการที่จะตอบโต้ แต่ก่อนที่เธอจะได้ขยับร่าง ดวงตาของเธอก็ดับลงหลังจากรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าจากการถูกตบ เธอก็ลงไปนอนกองกับพื้นฝูงชนทั้งหมดตกตะลึง ไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เขาทำให้ซาร่าห์ล้มลงกับพื้นในทันทีที่เข้าประช