สายตาของฮาร์วีย์จริงจังและรุนแรง

เขาเจอเทเรซ่า ทอมป์สันในสถานที่ที่ถูกสงสัยว่าลิเลียนถูกจับเป็นตัวประกันไว้

นี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือถูกวางแผนเอาไว้?

ความคิดนับไม่ถ้วนแล่นเข้ามาในหัวของฮาร์วีย์ แต่เขาก็ยังแสดงท่าทีประหลาดใจ

“อ้าว! คุณนี่เอง!

“บังเอิญจังเลย แต่น่าเสียดายที่ผมมีธุระ ไว้ค่อยคุยกันนะ”

เมื่อเทเรซ่าเห็นว่าฮาร์วีย์กำลังจะจากไป เธอก็จับมือเขาไว้อย่างดื้อรั้น

“เดี๋ยวก่อน! ฉันยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย ผู้ช่วยชีวิตของฉัน” เทเรซ่าพูดเบา ๆ

“ฉันเทเรซ่านะ”

ใบหน้าของเทเรซ่าอยู่ใกล้จนเกือบจะติดกับใบหน้าของฮาร์วีย์ ริมฝีปากของเธอมีรอยยิ้มที่สดใส ดวงตาของเธอเป็นประกาย

กลิ่นหอมเฉพาะตัวของหญิงสาวโชยเข้าจมูกของฮาร์วีย์และทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ฮาร์วีย์ปล่อยมือของเธอตามสัญชาตญาณและถอยหลังหนึ่งก้าวทันที

“มันไม่เหมาะสมที่เราจะโดนตัวกันแบบนี้คุณทอมป์สัน อีกอย่าง เรียกผมว่าฮาร์วีย์เถอะ หากคุณจะเอาแต่เรียกผมว่าผู้ช่วยชีวิตของคุณ ผู้คนอาจคิดว่าเรากำลังถ่ายทำภาพยนตร์หรืออะไรทำนองนั้น”

เทเรซ่าหัวเราะอย่างเขินอายกับคำพูดของฮาร์วีย์

“ก็ได้ ฉันจะเชื่อฟังคุณ

“แต่นี่เป็นเรื่องบัง