ฮาร์วีย์ ยอร์กหยุดเดินและมองไปที่เฮเซล มาโลนอย่างไม่แยแส"เธอต้องการอะไร?"เฮเซลยืนขึ้นและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจของเธอ“ยังไงซะเราก็เคยเป็นคู่กันนะฮาร์วีย์ แต่วันนี้นายทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ!”ฮาร์วีย์ตัวแข็ง เขาไม่คิดว่าเฮเซลจะพูดแบบนี้ออกมาด้วยซ้ำ“เธอผิดหวังเหรอ? ตลกดีนะที่ฉันได้ยินคำนี้จากปากเธอ เฮเซล” ฮาร์วีย์อุทานหลังจากที่เขาหัวเราะเบา ๆ“เธอพูดเหมือนเธอเคยหวังอะไรในตัวฉัน“อีกอย่าง พวกเราตัดสัมพันธ์ซึ่งกันและกันไปแล้วไม่ใช่หรือ?“ฉันจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับเธอไม่ใช่เหรอ?”หลังจากนั้นไม่นาน สีหน้าของเฮเซลเปลี่ยนเป็นเย็นชา“นายเป็นลูกผู้ชายนะ! รูปร่างหน้าตาก็ดี! ทำไมถึงเลือกที่จะเป็นแมงดาเกาะผู้หญิงกิน?!“เป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านกับใครสักคนก็ไม่เป็นไรหรอก แต่นี่ถึงขนาดยอมเป็นคนรักลับๆ เนี่ยนะ?! นายมันไร้ยางอาย!”“ไร้ยางอาย? แมงดา? เธอมองว่าฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์ไม่แยแส“แล้วไม่ใช่หรือไง?!“ถ้าไม่ใช่เพราะไคท์ วอล์คเกอร์ นายจะได้จะจัดการเรื่องสัญญาของไคเซ็น กรุ๊ปทั้งสองฉบับนั้นได้ยังไง!“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ทำไมยูจีน โบวีถึงต้องออกหน้ารับแทนนายด้
“เพื่อที่จะได้เกาะเธอไว้ให้อยู่นายคงต้องพยายามอย่างหนักเลยสินะ ฮาร์วีย์ ยอร์ก!“แต่คิดว่าจะเกาะเธอไปได้อีกนานแค่ไหน?!“ตอนนี้นายอาจจะยังหนุ่มและหน้าตาดี แต่ทั้งหมดเป็นเพียงภาพลวงตา!“เพราะเมื่อเธอเบื่อนายแล้ว นายก็จะถูกเฉดหัวส่ง!”เฮเซล มาโลนคิดว่าความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของฮาร์วีย์ถูกบดขยี้อย่างสิ้นเชิง หลังจากที่เธอดูถูกเหยียดหยามเขาเฮเซลถอนหายใจ“ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว นายควรรู้ว่าอะไรดีกับตัวเองที่สุด!”“คำพูดของเฮเซลอาจจะระคายหู แต่ทั้งหมดก็เพื่อตัวนายเอง!“คำแนะนำที่จริงใจ อาจจะไม่เสนาะหูนัก!” เคลลี่พูดอย่างขมขื่น“นายต้องเห็นแก่พ่อแม่ที่หายไปของนาย!”"ถูกต้อง! ถ้าพ่อแม่ของนายรู้ว่าลูกชายที่รักของพวกเขากลายเป็นแมงดาเกาะผู้หญิงกิน พวกเขาคงคลานออกมาจากโลงศพด้วยความโกรธ!” จูน ลีเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแปล่งหูสายตาของฮาร์วีย์กลายเป็นเย็นชาทันที เขาจ้องไปที่จูนด้วยใบหน้าเหยียดหยาม แต่เขาตัดสินใจที่จะไม่ไล่จูนออกจากงานเลี้ยงเพื่อเห็นแก่เคลลี่หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ ฮาร์วีย์ก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ไม่ต้องห่วง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะไม่ใช่ฝ่ายที่ต้องอับอายแน่“เดี๋ยวก็รู้”“ตอน
การประกาศของจัสตินทำให้ผู้ชมตะลึง แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น พวกเขากลับมามีสติได้อย่างรวดเร็วและเริ่มปรบมือต้อนรับหัวหน้าสาขาคนใหม่อย่างจริงจังทุกคนเงยหน้าขึ้นและมองไปที่เวทีด้วยความคาดหวังอย่างมากฮาร์วีย์ยิ้ม เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ อย่างช้า ๆ และเดินไปที่เวทีโดยไขว้มือไว้ด้านหลังอย่างสง่างามในตอนแรกเฮเซลและพรรคพวกของเธอได้นั่งไปแล้ว เมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์กำลังจะขึ้นเวที ความตกใจก็เข้าครอบงำเธอ เธอลุกขึ้นและกรีดร้อง “ฮาร์วีย์! นายคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่”ฮาร์วีย์ไม่แยแส เขาตอบกลับอย่างสบายๆว่า“ในเมื่อทุกคนอยากเจอฉัน ฉันก็ต้องขึ้นไปทักทายพวกเขาสิ”"อยากเจอนาย?" เฮเซลตกตะลึงไปครู่หนึ่ง รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “ฮาร์วีย์ คนที่ทุกคนอยากเห็นคือหัวหน้าสาขาคนใหม่ นายจะขึ้นไปบนนั้นเพื่ออะไร?”“คุณเสพติดการเสแสร้งเป็นคนใหญ่คนโตขนาดนั้นเลยเหรอ? นายคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่จริง ๆ หรือไง?”ความผิดหวังและความดูถูกเหยียดหยามของเฮเซลที่มีต่อฮาร์วีย์ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง อะไรคือจุดประสงค์ของการเสนอหน้าทำตัวใหญ่โตไปทั่วแบบนี้?แต่ฮาร์วีย์ไม่สนใจว่าเธอมองเขาอย่างไรและต
ครอบครัวมาโลนตัวแข็งทื่อ ตกตะลึงจนแทบไม่น่าเชื่อจู่ ๆ ความเสียใจที่ไม่อาจบรรยายได้ก็ถาโถมใส่หัวใจของพวกเขา ซัดเข้าใส่พวกเขาราวกับคลื่นยักษ์ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูฮาร์วีย์เข้าสู่เวทีอย่างใจเย็นฮาร์วีย์…ผู้ซึ่งเป็นนักธุรกิจระดับรากหญ้าที่มาหาพวกเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ ลูกเขยแต่งเข้าบ้านไร้ประโยชน์ คนโง่ที่เกาะพวกเขาเพื่อความอยู่รอดในมอร์ดู หรือไม่ก็เป็นคนที่พวกเขาคิดว่าเป็นและหัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดู หัวหน้าสาขายอร์กชายผู้ทรงพลังที่สามารถทำทุกอย่างได้ตามต้องการ ด้วยความสามารถในการต่อสู้ที่น่าประทับใจไม่เป็นสองรองใคร!คนสองคนที่แตกต่างกันเช่นนี้จะกลายมาเป็นคนคนเดียวกันได้อย่างไร!พวกมาโลนไม่เคยคิดฝันถึงเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลย ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถเชื่อมโยงตัวตนทั้งสองนี้เข้าด้วยกันได้ มันเป็นไปไม่ได้ถึงกระนั้น ความจริงก็ได้เล่นตลกกับพวกเขา!ฮาร์วีย์ที่พวกเขาดูถูกมาโดยตลอดกลายเป็นหัวหน้าสาขายอร์กซึ่งผู้คนนับพันชื่นชมผลกระทบจากการเปิดเผยนี้มากเกินไปสำหรับพวกเขาเคลลี่ได้แต่ตกตะลึงและพูดไม่ออก เขาไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียวร่างกายของสตีเว่น วอล์
เฮเซลตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ไม่เข้าใจว่าแม่ของเธอหมายถึงอะไรเมื่อเห็นท่าทางสับสนของลูกสาว จูนจึงอธิบายเบา ๆ ว่า “ลูกเคยได้ยินเรื่องโอลิเวอร์ บาวเออร์ อดีตหัวหน้าสาขาของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูไหม?“เขาเป็นคนที่มีพลังและอิทธิพลที่น่าทึ่ง!"แต่สุดท้ายแล้วเป็นไง? ฉันได้ยินมาว่าเขาถูกลอบยิงจนตายตอนที่เขาอยู่ในบัควู้ด! ตอนนี้หลุมฝังศพของเขาเต็มไปด้วยหญ้าป่าแล้วลูกไม่รู้เหรอ?“ไม่ต้องคิดหรอกว่าฮาร์วีย์จะมีอำนาจมากขนาดไหน เพราะเขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าสาขานั่นก็หมายความว่าเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายมากมายเช่นกัน!“ตอนนี้เขาอยู่เหนือเรา แต่ในไม่ช้า เราต่างหากที่จะปีนขึ้นไปอยู่เหนือหัวเขา!“เราได้ก้าวเข้ามาเป็นชนชั้นสูงของมอร์ดูแล้ว! เนื่องจากฮาร์วีย์เพิ่งเข้ามา แม่มั่นใจได้เลยว่าเขาไม่อาจก้าวเข้ามาเป็นหนึ่งในวงสังคมชั้นสูงได้ง่าย ๆ แน่!“มีอีกเรื่องนะ เฮเซล! ปัจจุบันลูกคืออินฟลูเอนเซอร์อันดับหนึ่งของดูริน!“อย่างช้าที่สุดลูกอาจได้กลายเป็นดาราดังภายในครึ่งปี!“ตอนนั้น สถานะของลูกจะสูงกว่าหัวหน้าสาขาข้างถนนหลายเท่า!“ในวงการบันเทิงของมอร์ดูลูกจะทำอะไรก็ได้!”ในตอนแรก จูนแค่สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อป
จูนเริ่มกังวลเมื่อเห็นหน้าเคลลี่ เธอรีบถาม “เคลลี่ คุณหมายความว่าอย่างไรที่ไม่ได้รับเลือก”“อ๋อ ไม่เห็นจะยากเลย”ก่อนที่เคลลี่จะทันได้ตอบ เสียงเย้ยหยันเล็กน้อยของยูจีน โบวีก็ดังขึ้นจากโต๊ะข้าง ๆ เขายิ้มเย้ยหยันใส่เคลลี่ก่อนหรี่ตาลงเล็กน้อย“ครอบครัวของคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหัวหน้าสาขาอีกต่อไป ดังนั้นสิทธิ์ของคุณในการทำธุรกิจกับ หลงเหมินก็ถูกเพิกถอนเช่นกัน”“ยิ่งไปกว่านั้น ทุกอย่างสามารถทำได้ตามกฎและขั้นตอนที่เหมาะสมเท่านั้น”“คนที่ปรารถนาจะร่วมมือกับหลงเหมินแห่งมอร์ดูมีมากมายเต็มไปหมด หากคุณไม่มีความสามารถในการแข่งขันกับคนอื่น ๆ ก็ต้องแพ้เท่านั้นเอง”คำพูดนี้ทำให้ใบหน้าของเคลลี่เปลี่ยนไป เขาถามด้วยความงุนงง “คุณหมายความว่ายังไง?”“ผมทำธุรกิจเจริญรุ่งเรืองมาขนาดนี้ได้ก็เพราะความสามารถของตัวเอง! เกี่ยวอะไรกับฮาร์วีย์ด้วย!”ยูจีนหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอย่างสบาย ๆ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “เคลลี่ มาโลน ในเดือนที่ผ่านมา คุณได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากจากหลงเหมินไม่ใช่เหรอ?”“จำนวนคำสั่งซื้อในหนึ่งเดือนนั้นสูงกว่าจำนวนคำสั่งซื้อที่คุณได้รับในช่วงสิบปีที่ที่คุณทำธุรกิจมาด้วยซ้ำ คุณ
ก่อนที่เฮเซลจะทันตั้งตัว โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเธอเห็นว่ามีสายมาจากบริษัทดูรินจึงรีบรับสาย“ขออภัย คุณมาโลน ฉันโทรจากบริษัทดูริน”เสียงเย็นยะเยือกทักทายเฮเซลจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์“ในนามของบริษัท ฉันติดต่อมาเพื่ออธิบายสองเรื่องให้คุณฟัง“เรื่องแรก สัญญาที่เรากำลังเจรจากันอยู่ถูกยกเลิกแล้ว บริษัทจะไม่สนับสนุนคุณอีกต่อไป เนื่องจากเรายังไม่ได้เซ็นสัญญากันอย่างเป็นทางการ บริษัทจึงไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าชดเชยให้คุณ เราจะยกเลิกบัญชีของคุณภายในสามวัน ดังนั้นโปรดเตรียมตัวให้พร้อม“ประการที่สองเงินจำนวนเจ็ดล้านหกแสนดอลลาร์ที่ซีอีโอของเรามอบให้คุณด้วยบัญชี ‘มิสเตอร์ไทคูน’ เพื่อเพิ่มความนิยมของคุณก่อนหน้านี้จะถูกถอนออกอย่างเป็นทางการ”เฮเซลตัวสั่นกับการเปิดเผยที่น่าตกใจนี้ "อะไรนะ? คุณจะไม่เซ็นสัญญากับฉันเหรอ?“คุณจะถอนเงินรางวัลทั้งหมดกลับไปงั้นเหรอ!"ทำไมกัน?!“คุณไม่ได้บอกว่าฉันคุ้มค่าแก่การลงทุนหรอกเหรอ?“อย่าลืมว่าฉันเป็นที่หนึ่งในรายชื่ออินฟลูเอนเซอร์ของดูริน! หากไม่มีฉัน พวกคุณจะต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่!”แต่หญิงสาวที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ยังคงไม่แยแส “คุณมาโลน ฉั
ยูจีนส่งข้อความนี้ในนามของฮาร์วีย์ สิ่งนี้ยังบ่งชี้ว่าฮาร์วีย์ได้ตัดสินใจที่จะตัดสัมพันธ์กับครอบครัวมาโลนจนไม่มีชิ้นดีแต่พวกเขาเป็นฝ่ายริเริ่มที่จะตัดความสัมพันธ์กับฮาร์วีย์เมื่อช่วงบ่ายวันนี้การที่ฮาร์วีย์ไม่เหยียบย่ำครอบครัวมาโลนก็ถือเป็นการแสดงความเมตตาอย่างเหลือเชื่ออยู่แล้วเขาเพียงต้องการนำทรัพยากรที่เขาเคยสนับสนุนพวกเขาในอดีตกลับคืนมา และไม่ได้จงใจทำอะไรให้ครอบครัวมาโลนต้องอับอาย นี่เป็นความโปรดปรานที่ยิ่งใหญ่แล้วส่วนพวกมาโลนจะลงเอยอย่างไรหลังจากสูญเสียผลประโยชน์เหล่านั้นไป เรื่องนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับฮาร์วีย์อย่างไรเสียพวกเขาก็โตกันหมดแล้ว คนที่โตมีราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการตัดสินใจของพวกเขาบนเวทีฮาร์วีย์เริ่มดื่มอวยพรให้กับสมาชิกระดับสูงของหลงเหมินสาขามอร์ดูหลังจากดังกล่าวเพียงไม่กี่คำ เขามาพร้อมกับราเชลและไอเดนสำหรับฮาร์วีย์ซึ่งเป็นนักดื่มคอทองแดง นี่ถือเป็นเรื่องเล็กน้อยเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับกิจการของหลงเหมินสาขามอร์ดูมากนัก แต่เขารู้ว่าเขาจำเป็นต้องแสดงความเคารพต่อทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขากลายเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่ นี่คือเหตุผลที่เขาเข้าร่วมงานเลี้ยงขอบคุณ