จูนเริ่มกังวลเมื่อเห็นหน้าเคลลี่ เธอรีบถาม “เคลลี่ คุณหมายความว่าอย่างไรที่ไม่ได้รับเลือก”

“อ๋อ ไม่เห็นจะยากเลย”

ก่อนที่เคลลี่จะทันได้ตอบ เสียงเย้ยหยันเล็กน้อยของยูจีน โบวีก็ดังขึ้นจากโต๊ะข้าง ๆ เขายิ้มเย้ยหยันใส่เคลลี่ก่อนหรี่ตาลงเล็กน้อย

“ครอบครัวของคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหัวหน้าสาขาอีกต่อไป ดังนั้นสิทธิ์ของคุณในการทำธุรกิจกับ หลงเหมินก็ถูกเพิกถอนเช่นกัน”

“ยิ่งไปกว่านั้น ทุกอย่างสามารถทำได้ตามกฎและขั้นตอนที่เหมาะสมเท่านั้น”

“คนที่ปรารถนาจะร่วมมือกับหลงเหมินแห่งมอร์ดูมีมากมายเต็มไปหมด หากคุณไม่มีความสามารถในการแข่งขันกับคนอื่น ๆ ก็ต้องแพ้เท่านั้นเอง”

คำพูดนี้ทำให้ใบหน้าของเคลลี่เปลี่ยนไป เขาถามด้วยความงุนงง “คุณหมายความว่ายังไง?”

“ผมทำธุรกิจเจริญรุ่งเรืองมาขนาดนี้ได้ก็เพราะความสามารถของตัวเอง! เกี่ยวอะไรกับฮาร์วีย์ด้วย!”

ยูจีนหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอย่างสบาย ๆ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “เคลลี่ มาโลน ในเดือนที่ผ่านมา คุณได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากจากหลงเหมินไม่ใช่เหรอ?”

“จำนวนคำสั่งซื้อในหนึ่งเดือนนั้นสูงกว่าจำนวนคำสั่งซื้อที่คุณได้รับในช่วงสิบปีที่ที่คุณทำธุรกิจมาด้วยซ้ำ คุณ