“ฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นแค่ลูกเขยไร้ตระกูลไม่ใช่เหรอ?”

“แม้ว่าเขาจะดำรงตำแหน่งหัวหน้าสาขา แต่หลงเหมินเป็นของตระกูลบาวเออร์ไม่ใช่เหรอ?”

“เขาเป็นเพียงคนรับใช้ของตระกูลบาวเออร์ เขากล้าทะเลาะกับทีแกนได้อย่างไร?”

“และยังยิงปืนต่อหน้าผู้คนจากกองทัพจำนวนมาก…”

“เขา... กำลังรนหาที่ตายเหรอ?”

อิชิกาวะ ยูกิโกะรู้สึกตกใจอย่างมากในขณะที่เห็นเหตุการณ์นี้

เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้จะกลายเป็นฝันร้ายของเธอนับจากนี้!

เขาช่างโหดเหี้ยมเกินไป!

สำหรับชาวเกาะ ที่เป็นที่รู้จักกันดีว่าไร้ความปรานีเสมอ มันยากที่จะได้เห็นบุคคลที่คล้ายกันเช่นนี้

ไม่ใช่แค่คนอื่น แม้แต่ทีแกน บาวเออร์เองก็ตกใจจนเสียงหาย

เขาไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

เขาพยายามอย่างเต็มที่แต่กลับถูกฮาร์วีย์ตบหน้าจนกระเด็นลอยไป?

แล้วฮาร์วีย์ก็ใช้ปืนของทราวิส ฮันท์ และทำให้แขนขาของเขาพิการอย่างง่ายดาย?!

เขากล้าทำขนาดนี้ได้อย่างไร?!

ทีแกนเต็มไปด้วยความสงสัยในขณะที่เขายังคงตัวสั่น

ความกล้าหาญของฮาร์วีย์นั้นเหนือความปกติและเหนือจินตนาการ

เขากลัวว่าศีรษะของเขาจะถูกดึงออกหากฮาร์วีย์ขยับมือขวาของเขาเพียงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้เขาได้ถึงจุดที่ไ