บทที่ 2227
“นายคิดว่าครอบครัวเราจะหวังอะไรจากนายได้งั้นเหรอ”

จูนดูค่อนข้างใจร้อน

"ฉันบอกนายแล้วไง แค่เซ็นชื่อในใบลาออกนี่ แล้วเราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!

“ถือซะว่าเงินนี่เป็นค่าทำขวัญแล้วกัน!

“นายคงไม่รู้หรอกว่า นับตั้งแต่ที่แม่ยายของนายส่งข้อความเข้าไปในกลุ่มเจ้าของวิลล่า ฉันก็กลัวว่าถ้าฉันเผลอหลับไปนายจะเข้ามาสูบเลือดสูบเนื้อคนในครอบครัวฉัน!

“ขนาดจะเข้ามาในที่เล็กๆแบบนี้นายยังต้องขอร้องบริกรเลยด้วยซ้ำ! ในไม่มีปัญญาเข้ามาที่นี่ได้ด้วยตัวเอง!

“คืนนี้ครอบครัวของเรากำลังจะไปงานเลี้ยงที่หรูหราที่สุดของมอร์ดู…

“ระหว่างพวกเราน่ะมันห่างชั้นกันเกินไป แต่นายยังพูดเหมือนกับว่าเราคาดหวังจะได้อะไรจากนายอีก? ไม่มียางอายเลยหรือไง?

“นายพูดเหมือนตัวเองรวยและมีอิทธิพลจริงๆอย่างนั้นแหละ ได้พูดเหมือนกับว่าตัวเองสามารถช่วยครอบครัวของฉันได้!

“ที่ไหนคู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์กับครอบครัวของเราล่ะ?

“ถ้านายไม่หลอกล่อให้ลุงแก่ ๆ ของนายพาขยะโสโครกอย่างนายมาที่นี่ นายคิดว่าเราจะพานายมาที่นี่ทำไม?!”

แน่นอนว่าคำพูดทั้งหมดนั้นมาจากใจของจูน ถ้าไม่ใช่เพราะเคลลี่ มาโลน จูนคงไม่แยแสฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยซ้ำ

นัยน์แห่งคว
Sigue leyendo en Buenovela
Escanea el código para descargar la APP

Capítulos relacionados

Último capítulo

Escanea el código para leer en la APP